Zapraszamy Państwa 30 października do Kudowy-Zdroju, gdzie odbędzie się premiera LOTERII, operetki Stanisława Moniuszki, w reżyserii Roberto Skolmowskiego. Premiera została przesunięta, pierwotnie planowana na sierpień w ramach 58. edycji Festiwalu Moniuszkowskiego.

PROGRAM:

12:00 BALKON TEATRU ZDROJOWEGO

HEJNAŁ

16:00 PIJALNIA ZDROJOWA

SPOTKANIE Z ROBERTO SKOLMOWSKIM: CZY MONIUSZKO GRAŁ W LOTTO?

19:00 TEATR ZDROJOWY

PREMIERA OPERETKI LOTERIA

Występują:

Oskar Korwin-Milewski: libretto

dr Swiatlena Niemahaj (Białoruś): opracowanie i redakcja partytury

dr Grzegorz Zieziula: konsultacja naukowa

Stanisław Rybarczyk: kierownictwo muzyczne, dyrygent

Roberto Skolmowski: prowadzenie koncertu

Agata Chodorek: Hanna

Sebastian Mach: Jan

Paweł Horodyski: Nieznajomy

Tomasz Radziszewski: Pocztylion

Jakub Luboiński: Bibułkiewicz

Zespół wokalny Festiwalu Moniuszkowskiego: Julia Chętka, Katarzyna Fiedukiewicz, Aleksandra Kaim, Weronika Kałążna, Agnieszka Raczkowiak, Alicja Turowska soprany Karolina Nosowska mezzosopran Dominik Kozłowski, Dariusz Kudełko, Jakub Luboiński, Tomasz Radziszewski tenory

Organizatorzy: Towarzystwo Moniuszkowskie w Kudowie-Zdroju oraz Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu

Patronat: Cezary Przybylski Marszałek Województwa Dolnośląskiego

Projekt jest dofinansowany z Budżetu Województwa Dolnośląskiego.

Katarzyna Zahorska

PANGENERATOR

Lech Twardowski, jeden z najwybitniejszych przedstawicieli współczesnej wrocławskiej sceny artystycznej doczekał się z końcem roku 2019 publikacji wieloaspektowo analizującej jego malarski, ale i intermedialny dorobek. Książka Generator. Lech Twardowski przybrała formę obszernego albumu prezentującego najważniejsze twórcze dokonania tego znakomitego malarza, autora instalacji i obiektów, akcjonisty oraz performera, począwszy od wczesnych lat dziewięćdziesiątych.

Bogatej fotodokumentacji towarzyszą tu teoretyczne opracowania uznanych historyków, krytyków i teoretyków sztuki, takich jak Anna Chmielarz, Marcin Ludwin, Anna Markowska, Andrzej Turowski, Marek Śnieciński oraz Janusz Zagrodzki.

Dla odbiorców już obeznanych ze sztuką Twardowskiego wybór tytułowego terminu jako maksymalnie zsyntetyzowanego opisu artystycznych strategii malarza, a jednocześnie swoistego pojęcia-klamry, spinającego całość jego twórczego dorobku, wyda się czymś oczywistym. Generator to nazwa, którą autor nadał swoim pięciu obszernym projektom realizowanym od niemal ćwierci wieku. Pierwsza spośród wieloelementowych instalacji zawdzięcza swoją estetyczną formę metalowemu rdzeniowi reaktora jądrowego czarnobylskiej elektrowni, zaś jej poetyckim – bo wynikającym z nieskażonej wątpliwościami wiary w sprawczość sztuki – zamysłem było „odwrócenie” działania złej energii wyzwolonej w wyniku zaistniałej w 1986 roku katastrofy. Zrealizowany jako obiekt malarsko-rzeźbiarski Generator I  zaprezentowany został w 1999 roku we wrocławskiej Galerii Miejskiej. W kolejnych odsłonach projektu – pokazywanym we wrocławskim Arsenale (1999) i tutejszym BWA Generatorze II oraz wykonanym w wersji intermedialnej (2002) i multimedialnej (2004) Generatorze III – Twardowski zrezygnował z przetwarzania konkretnych śladów Czarnobyla, skupiając się na eksploracji czystej energii sztuki: zarówno tej, którą artysta w procesie twórczym wtłacza w obręb dzieła, jak i tej, która wyzwala się przy okazji kontaktu odbiorcy z dziełem. Opracowane kolejno w latach 2003-2004 i w 2005 roku Generatory IV i V wciąż czekają natomiast na swoją realizację. Ostatni z nich, pomyślany jako monumentalny, labiryntowy obiekt zbudowany na dziesięciohektarowym terenie, który miałby pełnić funkcję bezpiecznego zbiornika na odpady, a jednocześnie elektrowni słonecznej, odnosiłby się już więc nie tylko do tak silnie akcentowanej przez Twardowskiego we wszystkich jego artystycznych inicjatywach energii duchowej, związanej z oczyszczającym i transcendentalnym oddziaływaniem sztuki, ale i tej addytywnej, dookreślonej, rzeczywistej. Do idei generatora twórca powrócił raz jeszcze w monumentalnym obrazie Fukushima – Generator – Guernica, który w 2011 roku zawisł na jednej ze ścian wrocławskiego Teatru Polskiego. Dwudzielna kompozycja odwoływała się do dwóch wydarzeń historycznych, które – choć oddalone od siebie w czasie niemal o 75 lat – korespondują ze sobą pod względem poziomu zawartego w nich dramatyzmu. Awarię japońskiej elektrowni atomowej Twardowski zobrazował za pomocą środków czysto abstrakcyjnych, umieszczając na pasie czerni sześć rozmieszczonych w rytmicznych odstępach czerwonych kół (odpowiadających sześciu reaktorom). Druga część kompozycji stanowi natomiast kopię słynnej Guerniki Picassa i przywołuje wspomnienie zbombardowania w 1937 roku przez niemiecką Luftwaffe baskijskiego miasteczka. Podsumowując kwestię tytułu publikacji i obecnego w nim energetycznego potencjału, warto posłużyć się słowami Janusza Zagrodzkiego, który pisze: Twardowski nieprzypadkowo wybrał dla swoich prac określenie „Generatory”. Traktował je jak wpisane w przestrzeń instrumenty badawcze, urządzenia emitujące sygnały i jednocześnie automatycznie wytwarzające wokół siebie pole energetyczne. Można przyjąć, że jego obiekty malarskie próbowały sobie podporządkować zarówno każdy z obszarów, do których zostały wprowadzone, jak i znajdujących się w nim uczestników-obserwatorów zachodzących zdarzeń. Zawarta „wewnątrz” siła energii formy i barwy przekształcała otoczenie. Do podobnych wniosków dochodzi także Anna Markowska: Tytuł „Generator” jest w istocie nietzscheański, bo rewindykujący Moc.

W twórczości Twardowskiego energia jest więc wszechobecna – w kontekście nawiązań do konkretnych wydarzeń pojawia się ona jako katalizator wyzwalający w artyście reakcję, prowokuje ideę wprzęgnięcia w obszar sztuki faktycznego działania sił pozytywnych (Generator V), ale przede wszystkim definiuje całą, zarówno kreacyjną, jak i – już przy okazji kontaktu z odbiorcą – recepcyjną istotę każdego z dzieł wrocławskiego twórcy. Nic więc dziwnego, że zaproszeni do współtworzenia publikacji krytycy i historycy sztuki pisząc o artystycznych dokonaniach malarza, właśnie wokół zagadnienia energii zbudowali swoje główne interpretacyjne koncepcje. I tak, podczas gdy Andrzej Turowski zauważa, że: Żywiołowa przemiana materii w energię to poetycka tajemnica sztuki Twardowskiego, Marek Śnieciński wskazuje na fakt, iż: (…) w terminie tym [energia], który pełni rolę słowa-klucza odnoszącego się do wielu obszarów jego [Twardowskiego] twórczości, nie ma niczego metaforycznego, lecz opisuje on, czy raczej nazywa i wydobywa jedną z najistotniejszych właściwości jego artystycznych dokonań.

Niemal wszyscy wypowiadający się w Generatorze autorzy podkreślają znamienne dla sztuki Twardowskiego znaczenie problemu doświadczania czasu, umiejętność ucieczki twórcy od narracyjności na rzecz odczuwania czy też jego zdolność do posługiwania się przestrzenią jako swego rodzaju tworzywem. Nie ma w tym nic złego, zwłaszcza że jak pisze we wstępie książki Markowska, powtarzają oni:  te same fakty i obserwacje, jednak w każdym wypadku inaczej biegną ścieżki interpretacyjne i inne też wybrzmiewają wnioski. I tak Zagrodzki i Turowski w swoich tekstach podejmują się analizy sztuki Twardowskiego w kontekście redefiniowania obrazu. Pierwszy posługuje się nową interpretacją dziedzictwa Kobro, Strzemińskiego i Malewicza, by udowodnić tezę, iż jako widzów w malarstwie coraz bardziej interesuje nas jego kontekst, procesualność tworzenia i odbioru oraz ich performatywność. Turowski natomiast odwołuje się do poszukiwań Malewicza w obrębie „panenergetycznej” tożsamości obrazu, polemizując przy tym z utartym, powszechnie przyjętym spojrzeniem na rozwój abstrakcjonizmu. Pozostali przyglądają się z kolei twórczości wrocławskiego artysty z poziomu refleksji nad antropologią malarstwa, jego „nową używalnością”; Śnieciński i Chmielarz dostrzegają w sztuce Twardowskiego potencjał modyfikujący współczesną recepcję malarstwa i kierującą ją już nie tylko na sam obiekt i jego odbiorcę, ale i na przestrzeń i czas; z kolei Ludwin pisze o działalności wrocławskiego artysty z perspektywy sztuki partycypacyjnej, zauważając, że jej kreacyjny potencjał w dużej mierze wyrastał z chęci zaakcentowania niezależności wobec władzy.

Książka Generator powstała po to, aby zaspokoić estetyczne i intelektualno-emocjonalne apetyty wielbicieli sztuki Lecha Twardowskiego. I w zasadzie bardzo dobrze jej się to udaje. Dużym walorem książki jest fakt zaangażowania w jej tworzenie także historyków i krytyków sztuki związanych z Twardowskim przyjacielską relacją. W ten sposób bardzo merytoryczne i analityczne w swojej specyfice teksty uzupełnione wspomnieniowymi i anegdotycznymi fragmentami nabierają miejscami intymnej atmosfery, pozwalającej czytelnikowi bardziej osobiście zbliżyć się do dzieł artysty. W pewnych miejscach czuć jednak niedosyt – w porównaniu z dogłębnie, wieloaspektowo analizowanymi przez autorów pracami z serii Generatorów (o których, po przeczytaniu publikacji, śmiało można powiedzieć, że napisano już chyba wszystko) – paryski okres twórczości Twardowskiego potraktowany został odrobinę powierzchownie. A przecież, jak sam przyznał w swoim artist statement malarz: Był to niezwykle ważny dla mnie czas, okres intensywnych poszukiwań, konfrontacji ideowej i filozoficznej, możliwość poznania „nieznanego” i tworzenia „własnego”. Wydaje się, że najświeższe dokonania twórcy również wymagałyby nieco więcej uwagi – w końcu stanowią one najbardziej definitywne świadectwo tego, w którym kierunku ewoluuje sztuka Twardowskiego. Z drugiej strony jednak, konsekwentne skupienie autorów na Generatorach można by potraktować jako zrozumiały, intencjonalny zabieg: w końcu już sam wybór tytułu publikacji pozycjonuje w oczach czytelnika dzieła z tej serii jako najbardziej znaczące w dorobku wrocławskiego malarza. I dzisiaj chyba rzeczywiście tak jest.

Katarzyna Zahorska

Generator. Lech Twardowski. Redakcja Anna Markowska, Lech Twardowski, Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu, Wrocław 2019, s. 360.

Zapraszamy w weekend na antenę TVP3 Wrocław na emisję koncertu inauguracyjnego 55. Festiwalu im. H. Wieniawskiego w Szczawnie-Zdroju. Gościliśmy wówczas na scenie Teatru Zdrojowego im. Henryka Wieniawskiego solistę Luke Hsu – (USA), z towarzyszeniem orkiestry Filharmonii Sudeckiej pod dyrygenturą Bartosza Żurakowskiego.

Część I 17 października 2020, sobota, godz.19:00

Program:
Gioacchino Rossini  – Uwertura z Opery „Sroka złodziejka”
Henryk Wieniawski – II Koncert skrzypcowy d-moll op. 22
Ludwig van Beethoven – III Symfonia Es-dur “Eroica”

fot. Artur Stroiński

KOCZANOWICZ: Władza, seks, pieniądze • Zamęt na uniwersytetach Kościół zacumowany: GAJDZIŃSKI, ABRAMOWICZ • Symetryści 2020 Rozmowy z BOLECKIM (o Berezie) i SZTARBOWSKIM (o utopii w teatrze) GŁOWACKA: Po odejściu Giedroycia • ALICHNOWICZ: Różewicz jest… BAR-JOSEF: Pamiątka miłości • KEINEG • URBANEK: Folwark zwierzęcy II

SPIS TREŚCI:

2 Leszek Koczanowicz: WŁADZA, SEKS, PIENIĄDZE. WOJNY KULTUROWE I ICH CELE

9 Mariusz Urbanek: SYMETRYZM 2.0

15 Piotr Gajdziński: KOŚCIÓŁ ZACUMOWANY

21 Marek Abramowicz: NIE BĘDZIESZ MIAŁ BOGÓW CUDZYCH…

24 Ludwik Komorowski: SEJSMICZNE WSTRZĄSY NA UNIWERSYTECKICH WYŻYNACH

34 JAKI JEST I JAKI MA BYĆ DZISIEJSZY UNIWERSYTET? Z Katarzyną Chałasińską-Macukow rozmawia Magdalena Bajer

39 Paol Keineg: WIERSZE

42 STRATEGIA PEŁZAJĄCEGO AUTORYTARYZMU – A TEATR Z Pawłem Sztarbowskim rozmawia Grzegorz Ćwiertniewicz

46 Krystyna Kuczyńska: KULTURA W CIENIU KORONY

50 Ewa Sonnenberg: WIERSZE

52 Renata Głowacka: KARTKI Z DZIENNIKA

54 Karol Alichnowicz: RÓŻEWICZ JEST…

58 Musa Çaxarxan Czachorowski: WIERSZ

59 DZIEDZICTWO „PŁODNEJ MIERZWY” Z Włodzimierzem Boleckim rozmawia Andrzej Śnioszek

65 Jerzy Plutowicz: EROS I CIEŃ

68 Urszula M. Benka: KASANDRA

73 Ischak Bar-Josef: PAMIĄTKA MIŁOŚCI

78 James Joyce: ULISSES

84 Tomasz Hrynacz: WIERSZE

86 Radosław Wiśniewski: NOTATKI Z UNDERGRUNTU

88 Piotr Kosiewski: CZUŁE SPOJRZENIA

91 Katarzyna Zahorska: PANGENERATOR

93 Marcin Adamczak: NIEUDANA MISJA

95 Jacek Sieradzki: Z POKAZYWANIEM

97 Hubert Klimko-Dobrzaniecki: JAK ZOSTAŁEM NIE TYLKO KOBIETĄ

98 Wiesław Saniewski: WOLNY STRZELEC POD NADZOREM

100 Mirosław Ratajczak: CAŁY DZIENNIK

102 Mariusz Urbanek: FOLWARK ZWIERZĘCY II

104 Urszula Kozioł: Z POCZEKALNI

NAD KSIĄŻKAMI

105 Mieczysław Orski: WARUNKI TRYBU ŻYCIA

106 Marta Mizuro: MIEJSCE DLA BĘKARTA

108 Tadeusz Dąbrowski: SZTUCZNA RZEKA

109 Paweł Jasnowski: W ŚWIECIE BIAŁEGO CZŁOWIEKA

110 Jędrzej Soliński: COŚ SWOJEGO, NIEPOWTARZALNEGO

114 W OFICYNIE

116 POCZTÓWKI LITERACKIE KAROLA MALISZEWSKIEGO

117 SYGNAŁY: BAGAŻE A.M. MICKIEWICZ, TATE BRITAIN, Z WIEDNIA: ABRAHAM

126 WERNISAŻE

128 INFORMACJE, KOMENTARZE

131 8 Arkusz: TROCHĘ MUZEUM

Zapraszamy do Szczawna-Zdroju na 55. Międzynarodowy Festiwal Henryka Wieniawskiego, który w tym roku odbędzie się w dniach 10-13 września.

10 września (czwartek), godz. 18:30 (Deptak spacerowy przy Teatrze Zdrojowym)
Uroczyste złożenie kwiatów pod tablicą pamiątkową Henryka Wieniawskiego

10 września (czwartek), godz. 19:00 (Teatr Zdrojowy)
Koncert Inauguracyjny

Luke Hsu – (USA), Laureat Międzynarodowego Konkursu Skrzypcowego im. H. Wieniawskiego w Poznaniu, skrzypce
Orkiestra Filharmonii Sudeckiej
Bartosz Żurakowski – dyrygent

Program:
Gioacchino Rossini  – Uwertura z Opery „Sroka złodziejka”
Henryk Wieniawski – II Koncert skrzypcowy d-moll op. 22
Ludwig van Beethoven – III Symfonia Es-dur “Eroica”

11 września (piątek), godz. 19:00 (Teatr Zdrojowy)
Koncert Kameralny

Hanna Pozorska – skrzypce
Julita Przybylska- Nowak – fortepian

Program:
Sibelius – Koncert skrzypcowy w całości
H. Wieniawski – Romans (2 część) z II koncertu skrzypcowego d-moll

12 września (sobota), godz. 16:00 (Teatr Zdrojowy – Sala Kameralna)
Wykład Marka Dyżewskiego

Życie i twórczość Henryka Wieniawskiego

12 września (sobota), godz. 19:00 (Teatr Zdrojowy)
Koncert Kameralny

Książęca Orkiestra Salonowa KOS
Jarosław Nadrzycki – skrzypce
Jerzy Kosek – dyrygent

Program:
I.J.Paderewski – Menuet
F.Mendelssohn – Koncert skrzypcowy d-moll
H.Wieniawski – Legenda
H.Wieniawski – Kaprys B.Britten – Simple Symphony
W.Kilar – Orawa   

13 września (niedziela), godz. 15:00 (Muszla Koncertowa/Hala Spacerowa w Parku Zdrojowym)
Koncert Promenadowy Kwartetu Smyczkowego Continuo

Henryk Wieniawski – Dudziarz
Henryk Wieniawski – Kujawiak
Henryk Wieniawski – Obertas
Fryderyk Chopin – Nokturn Es-dur op.9 nr 2
Fryderyk Chopin – Preludium  e-moll op.28 nr 4
Antonin Dworak – Humoreska
Fritz Kreisler – Miniatura
Emmerich Irme Kalmann – Czardasz  z Hrabiny Maricy
Frederick Loeve – Przetańczyć całą noc
Jerry Bock – Skrzypek na dachu
Irving Berlin – Cheek to Cheek
Harold Arlen – Over the Rainbow
Nacio Herb Brown – Deszczowa Piosenka
Carlosa Gardel – Tango z filmu Zapach Kobiety
Jerzy Matuszkiewicz – Czterdziestolatek

13 września (niedziela), godz. 19:00 (Teatr Zdrojowy)
Koncert Finałowy

Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Śląskiej
Yaroslav Shemet – dyrygent
Jakub Jakowicz – skrzypce

Program:
Ludvig van Beethoven – Uwertura Coriolan Op. 62
Karol Lipiński – II Koncert skrzypcowy D-dur „Wojskowy” op.21
Piotr Czajkowski – V Symfonia e-moll op.64

Pełny program Festiwalu do pobrania tutaj

Festiwal współfinansowany z Budżetu Województwa Dolnośląskiego

Promocja książki Generator. Lech Twardowski

W środę, 2 września o godz. 18.00, serdecznie zapraszamy do Salonu Herz OP ENHEIM (pl. Solny 4) na spotkanie wokół książki pt. Generator. Lech Twardowski, wydanej przez Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu. W spotkaniu uczestniczyć będą: Lech Twardowski oraz prof. dr hab. Anna Markowska – redaktorka tego wydawnictwa, która poprowadzi rozmowę z artystą.

Generator. Lech Twardowski to unikatowa publikacja o twórczości artysty, do której teksty napisali: Anna Chmielarz, Marcin Ludwin, Anna Markowska, Marek Śnieciński, Andrzej Turowski, Janusz Zagrodzki. Książka – bogato ilustrowana reprodukcjami dzieł malarskich Twardowskiego – zachęca czytelnika do zajęcia pozycji pomiędzy słowem i obrazem. Dzięki niej uzyska on odświeżającą perspektywę w spojrzeniu na otaczający świat – zobaczy go jako przestrzeń zdziwienia, tajemnicy i wolności, gdzie wszystko jest możliwe, bo nic – nawet omawiane malarstwo – nie jest stworzone do końca.

Rozmowa będzie dotyczyć twórczości Lecha Twardowskiego w kontekście m.in. malarstwa i roli sztuki abstrakcyjnej w dobie kultury unieważnienia (tzw. cancel culture), tradycji kontrkulturowej Wrocławia, artystycznej emigracji, oraz zmieniających się dyskursów historii sztuki, w tym postwizualności, postsekularyzmu i zwrotu afektywnego. Mile widziane jest poszerzanie perspektywy dyskusji przez uczestników spotkania.

Lech Twardowski, ur. w 1952 roku w Brodnicy. Studiował w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Pięknych we Wrocławiu (obecnie Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu), w pracowni malarstwa prof. Zbigniewa Karpińskiego. W 1983 roku wyjechał do Paryża, a w 1995 powrócił do Wrocławia. Uprawia malarstwo, instalacje i performance. W swojej twórczości wykorzystuje różne techniki i media, współpracuje z muzykami, interesuje się przestrzenią teatralną. Jego obrazy i obiekty znajdują się w zbiorach Musée d’Art Moderne w Paryżu, Muzeum Narodowego w Warszawie, Muzeum Narodowego we Wrocławiu, w kolekcji Dolnośląskiego Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych oraz w zbiorach prywatnych w Polsce i za granicą.

Wydawca: Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu – Instytucja Kultury Samorządu Województwa Dolnośląskiego. Partnerem wydawniczym książki jest Strefa Kultury Wrocław w ramach Wrocławskiego Programu Wydawniczego. Publikacja dofinansowana została z Budżetu Województwa Dolnośląskiego.

Patroni medialni: Radio Wrocław, Radio RAM, Radio Wrocław Kultura, Miesięcznik „Odra”, Pismo Artystyczne „Format”

Organizator spotkania: Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu – Instytucja Kultury Samorządu Województwa Dolnośląskiego

Partner spotkania: OP ENHEIM

Wstęp na wydarzenie jest bezpłatny. Liczba miejsc ograniczona (maks. 25 osób). Chęć uczestnictwa prosimy zgłaszać do 1.09.2020 r. do godz. 12.00 na adres: wydawnictwa@okis.pl

▪ TRANSMISJA ZE SPOTKANIA ▪ Spotkanie będzie transmitowane na żywo na profilu Ośrodka Kultury i Sztuki na Facebooku. Start: godz. 18.00.

▪ KSIĄŻKA W PROMOCYJNEJ CENIE ▪ W dniu spotkania proponujemy zakup książki Generator. Lech Twardowski w promocyjnej cenie 70 zł.

SURDYKOWSKI o wyborach 12 lipca • GAJDZIŃSKI: Stan wojny domowej Rozmowy z N. TAYLOR-TERLECKĄ i L. JAŻDŻEWSKIM • MUSIAŁ • FLORCZYK: Polski pisarz w USA • Poeta w czasie marnym: WIERZYŃSKI• MIZURO O PILCHU • AUGUSTYN o „100 na 100” • Fundacja E. HARVEY •Wiersze: WRÓBLEWSKI, SIWCZYK, LISOWSKI • WOŚ o Muzeum Picassa

SPIS TREŚCI

2 Jerzy Surdykowski: WYBORY, CZYLI CHOROBA DWUBIEGUNOWA

8 Piotr Gajdziński: DOMOWA WOJNA ŚWIATÓW

15 Bożena Uścińska: PEDOFILIA W KOŚCIELE

22 Viktor Grotowicz: POLITYKA JAK NARKOTYK

27 PRZECIĄGANIE SUKNA, CZYLI CO POLAKÓW ŁĄCZY, A CO DZIELI Z Leszkiem Jażdżewskim rozmawia Błażej Torański

35 Grzegorz Wróblewski: WIERSZE

37 Łukasz Musiał: POWRÓT DO KAFKI

39 Piotr Florczyk: SWOJSKOŚĆ I OBCOŚĆ

45 W ŚWIECIE POLSKIEJ CUDOWNEJ BAŚNI Z Niną Taylor-Terlecką rozmawia Aleksandra Ziółkowska-Boehm

51 Stanisław Stabryła: WIERZYŃSKIEGO SPOTKANIA Z ANTYKIEM

55 Mieczysław Orski: POETA W CZASIE MARNYM

57 Marta Mizuro: DOCIEKAM CAŁYMI ZDANIAMI

61 Karol Maliszewski: TO, CO NAZYWA SIĘ POEZJĄ…

64 Krzysztof Siwczyk: WIERSZE

66 Miłosz Waligórski: STEWARDESSA

68 Krzysztof Ćwikliński: KONWÓJ

74 Krzysztof Lisowski: WIERSZE

76 James Joyce: ULISSES

82 Ryszard Kołodziej: WIERSZE

84 Rafał Augustyn: JESZCZE O „100 NA 100”

88 Jerzy Olek: NIEMIERZALNE

91 Maria Malatyńska: BEZKRESNY

94 Jacek Sieradzki: CHUDY ARTYSTA WITA SIĘ Z REŻYMEM

96 Marcin Adamczak: O ZANIKANIU I ODPŁYWANIU

98 Wiesław Saniewski: WOLNY STRZELEC POD NADZOREM

100 Eugeniusz Sobol – Stanisław Szwarc: KRESOWA APOKALIPSA

103 Hubert Klimko-Dobrzaniecki: O KOMIN CHODZIŁO

104 Mariusz Urbanek: DUŻE DZIECI, DUŻY KŁOPOT…

106 Mirosław Ratajczak: PO AWANGARDZIE

108 Urszula Kozioł: Z POCZEKALNI

NAD KSIĄŻKAMI

110 Robert Rudiak: PASJA WEDŁUG… URSZULI MAŁGORZATY BENKI

112 Rafał Różewicz: ŚWIAT W OGNIU NARRACJI

114 Zofia Tarajło-Lipowska: DZIKI WSCHÓD NIBY DZIKI ZACHÓD

115 Jarosław Anders: PUNKT WYJŚCIA, PUNKT DOJŚCIA

117 Maciej Stroiński: CK PISARZE

121 W OFICYNIE

123 POCZTÓWKI LITERACKIE KAROLA MALISZEWSKIEGO

124 SYGNAŁY: WOŚ: PICASSO W BARCELONIE, „NOWA EUROPA WSCHODNIA”, BOB DYLAN

127 WERNISAŻE

129 INFORMACJE, KOMENTARZE

131 8 Arkusz: TWOJE BIURO MOŻE BYĆ WSZĘDZIE

„Park sztuki – Zamek Kliczków” XII plener malarski 2020

„O dobroci kontynuacji tego, co już było zaczęte w dobry sposób”, tak można by za słowami prof. Andrzeja Klimczaka-Dobrzanieckiego opisać tegoroczny 12. plener malarski „Park Sztuki”, który po raz kolejny odbędzie się na terenie Zamku Kliczków koło Bolesławca. Za sprawą pomysłodawcy idei oraz nazwy, byłego prezesa Związku Artystów Plastyków we Wrocławiu Piotra Wieczorka i przychylności ówczesnych właścicieli Zamku Kliczków Państwa Magdaleny Piasecką-Ludwin i Jerzego Ludwina, udało się stworzyć punkt na mapie Dolnego Śląska. Piękne miejsce gdzie artyści mają możliwość pracy twórczej w pięknych przestrzeniach Zamku Kliczków, jak i jego okolicy.

fot. Anna Nosowicz Ruiz

Jak wszystko w przyrodzie, również plener ulega zmianie. Mimo trudności związanych z epidemią COVID-19 i w tym roku udało się go kontynuować. Pierwotnie plenery były tylko dla artystów zrzeszonych w ZPAP okręgu wrocławskiego. Potem zapraszani  byli również artyści z poza Dolnego Śląska, a nawet z zagranicy. Następnie dopisano do formuły młodych Absolwentów ASP we Wrocławiu. Obecny 12. plener malarski jest organizowany przez Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu przy współpracy z Fundacją Pro Culturae Bono oraz Bolesławieckim Ośrodkiem Kultury – Międzynarodowe Centrum Ceramiki.

Plenery malarskie „Park sztuki” odbywają się w pięknych okolicznościach przyrody, Artyści pierwszych plenerów mieszkali w pokojach Zamku Kliczków, mogli korzystać w pełni z uroków odremontowanego Zamku, jego sal restauracyjnych, kawiarni a nawet basenu i sauny. Korzystać ze spacerów po lesie.Cytując prof. Andrzeja Klimczaka-Dobrzanieckiego „Krystyna Szczepaniak, wielokrotna organizatorka, kuratorka i jednocześnie uczestniczka pleneru w Kliczkowie powiedziała kiedyś, że preferuje ideę „pleneru otwartego”. Tak deklarowaną formułę odczytuję jednoznacznie jako propozycję SPOTKANIA, SPOTKAŃ w jej najbardziej klarownym, bo artystycznym, intelektualnym, a może nieco przy okazji idealizowanym kształcie. To piękna oferta […]. Obserwując artystów biorących udział […] w kliczkowskich plenerach – sympozjach, zauważa się ich  zróżnicowanie pokoleniowe, od całkiem świeżych absolwentów, zaraz po ukończeniu studiów, do artystycznych matuzalemów… i to też jest piękne”.

Tak więc głównym założeniem tego cyklicznego zdarzenia, które powszechnie nazywane jako „plener” nie jest tylko malowanie lecz konfrontacja między artystami, dyskusje o sztuce, spotkania edukacyjne z dziećmi i młodzieżą oraz wystawami w Kliczkowie, Bolesławcu oraz we Wrocławiu. Propagowanie sztuki. Wydanie poplenerowego katalogu.

W dzisiejszych, „nowych czasach” związanych z pandemią, pojawił się nowy aspekt tworzenia, to wyjście poza ramy swej pracowni, ekranu monitora. Jakże potrzebujemy drugiego człowieka, nie zza ekranu lecz realnego ARTYSTY! Do dzieła!

Krystyna Szczepaniak / kuratorka

ZAKWATEROWANIE: Folwark Książęcy przy Zamku Kliczków (10 osób).

TERMIN: 10 dni w okresie od 28.08.2020 od  06.09.2020

REGULAMIN PLENERU_Park Sztuk_2020_COVID

Organizator:
Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu – Instytucja Kultury Samorządu Województwa Dolnośląskiego przy współpracy z Fundacją Pro Culturae Bono oraz Bolesławieckim Ośrodkiem Kultury – Międzynarodowe Centrum Ceramiki.

Projekt współfinansowany z Budżetu Województwa Dolnośląskiego