W wystawie weźmie udział pięciu twórców młodego i średniego pokolenia, realizujących swoje dokonania techniką fotografii dokumentalnej, inscenizowanej, ale również w wideo i fotoinstalacji .

Osią łączącą narrację wszystkich prac zaprezentowanych na wystawie jest fenomen wyodrębnienia lub wymuszonej alienacji, spowodowanej rygorami dyscypliny sanitarno-epidemiologicznej, ogłoszonymi w związku z pandemią. Ten specyficzny stan zawężenia rzeczywistości z równoczesnym jego podziałem na to, co wewnętrzne i to, co zewnętrzne, mimo że zawsze był ludzkim doświadczeniem, to jednak do wiosny tego roku nie istniał jako dojmująca konieczność codziennej egzystencji. Ów stan to fenomen „pomiędzy”; pomiędzy światem, który bezpowrotnie przeminął, a światem zaledwie przewidywanym, z trudem wyobrażonym. Zjawisko to obrazują takie przedstawienia, jak na przykład sceny z katowickiej łazienki, mieszkania częstochowskiego nauczyciela plastyki czy ujęcia z ulicy w chasydzkiej dzielnicy w Bueno Aires.

Autorzy: Tomasz Bajer, Angelika Dolińska, Dominik Gralak, Justyna Lach, Patrycja Stanaszek

Indywidualna przekrojowa wystawa jednej z najwybitniejszych Artystek w historii polskiej sztuki współczesnej.

Natalia LL urodziła się w 1937 roku w Żywcu. W 1963 roku ukończyła studia w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych we Wrocławiu (obecnie Akademia Sztuk Pięknych). W latach 1970–1981 wraz z Andrzejem Lachowiczem, Zbigniewem Dłubakiem oraz Antonim Dzieduszyckim two-rzyła grupę artystyczną i galerię Permafo. Działalność grupy przyczyniła się do rozwoju niezależnych ruchów artystycznych w Polsce, głównie nurtów neoawangardowych. W latach 1978–1995 z Andrzejem Willem i Andrzejem Lachowiczem organizowała Międzynarodowe Triennale Rysunku, podczas których pełniła funkcję komisarza oraz wiceprzewodniczącej. W 1975 roku włączyła się do międzynarodowego ruchu sztuki feministycznej. Stypendystka Fundacji Kościuszkowskiej w Nowym Jorku w 1977 roku. W 2007 roku odznaczona Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”, zaś w 2013 roku otrzymała Nagrodę im. Katarzyny Kobro – wyróżnienie wręczane artystom przez artystów. W latach 2004–2013 pracowała jako starszy wykładowca w Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu (obecnie Uniwersytet Artystyczny w Poznaniu). Jej prace są zaliczane do konceptualizmu, nurtów foto art i body art. Zajmuje się malarstwem, rzeźbą, instalacją, fotografią, wideo, performansem i rysunkiem

Kurator: Manfred Bator