Już niedługo premiera nowej koprodukcji Ośrodka Kultury i Sztuki we Wrocławiu „Kiedyś różą byłam, dziś gniję w kanale” przygotowana wspólnie z B&D Consulting sp. z o.o. Spektakl w reżyserii Roberta Traczyka to historia o Róży Luksemburg, łącząca elementy teatru politycznego, groteski i komiksowej narracji. Wrocławska premiera spektaklu odbędzie się w czerwcu w Sali Teatru Laboratorium.

Twórcy:
Tekst: Robert Traczyk, Magdalena Walkiewicz
Reżyseria: Robert Traczyk
Scenografia i kostiumy: Paulina Krupa
Muzyka: Der Slapstick Tod
Reżyseria światła: Daniel Kuman Kuźma
Konsultacje choreograficzne: Magdalena Górnicka-Jottard
Asystent reżysera: Siarhei Artsiomenka

Podziękowania dla Adriana Lewandowskiego za wypożyczenie sukienki ze swojej kolekcji.

Obsada: Paulina Krupa, Igor Paszczyk, Magdalena Walkiewicz
Spektakl dla widzów 15 +

Róża Luksemburg po 106 latach wychodzi z kanału we Wrocławiu pomimo, że „wpadła” do kanału w Berlinie? I idzie ta Róża przez ten Wrocław w 2024, spotyka dziwnego typa, chyba Bakunina, Lewicowe Polityczki, Hutmena itp. Próbuje ich wezwać do rewolucji proletariackiej ta nasza superbohaterka superprodukcji superbohaterskiej (ewentualnie komiksu przygodowego). Na jej drodze tyle walki, tyle rozczarowań, tyle krzywd, tyle wzruszeń, tyle idei – że starczy światu na kolejne 200 lat późnego kapitalizmu.

Fot. Marcin Kaźmierczuk

Daty pokazów:
6 czerwca 2025, godz. 19.00 KUP BILET
7 czerwca 2025, godz. 19.00 KUP BILET

Miejsce:
Instytut im. Jerzego Grotowskiego, Sala Teatru Laboratorium, Rynek-Ratusz 27, Wrocław

Bilety:

Bilety w cenie: 35 zł do nabycia na: ekobilet.pl
oraz (w przypadku niewyczerpania puli) na 40 minut przed spektaklem w Instytucie im. Jerzego Grotowskiego, Sala Teatru Laboratorium, Rynek-Ratusz 27, Wrocław
Liczba miejsc ograniczona. Miejsca są nienumerowane.

Spektakl “Kiedyś Różą byłam, dziś gniję w kanale” to nietuzinkowa satyra społeczno-polityczna w reżyserii Roberta Traczyka, która w niebanalny, a momentami komiksowy sposób, obnaża prawdziwą twarz kapitalizmu i nieudolności systemowe.
We Wrocławiu, z zanieczyszczonej Odry, po 106 latach od “przypadkowego” wpadnięcia do berlińskiego kanału, wychodzi Róża Luksemburg. Kobieta, które całe swoje życie poświęciła rewolucji, budzi się i za cel ustanawia sobie doprowadzić w końcu do przewrotu klasy robotniczej.
Zdawać by się mogło, że obecnie zadanie będzie znacznie prostsze – przecież obywatele mają nieporównywalnie więcej swobód, a także ich samoświadomość znacząco wzrosła, w porównaniu do sytuacji sprzed wieku.
Lecz, czy aby na pewno pozytywnie wpłynęło to na chęć i mobilizację ludzi do wprowadzania zmian?
W towarzystwie znakomitej muzyki autorstwa Der Slapstick Tod, podążamy za Różą, która na swojej drodze spotyka coraz bardziej groteskowe postaci, bierze udział w coraz bardziej absurdalnych sytuacjach, a jej nadzieje pokładane w naszym pokoleniu, coraz szybciej maleją…
Sztuka, umieszczając we współczesnych realiach tak wyjątkową i znaczącą postać historyczną, odnalazła niezwykle ciekawy sposób na obnażenie obecnych problemów. Jednym z nim jest kryzys lewicy, która zostaje skonfrontowana z jej pierwotnymi założeniami, a także kwestia klimatu – może stan Odry wynika tak naprawdę z rozkładającego się w niej ciała przyglądającej się naszemu społeczeństwu rewolucjonistki?
H.K. (Fb/PestkaFestival, 2.05.2025)

„Kiedyś Różą byłam, dziś gniję w kanale” w reż. Roberta Traczyka to rozpisana na trójkę aktorów, żartobliwie skonstruowana opowieść o tym, że duch rewolucji nie ginie. Przemieszcza się jedynie jak tytułowa Róża przez czasy i przestrzenie w czerwonej sukni, chcąc rozniecić emocje proletariatu. Kabaretowy rys tekstu Roberta Traczyka i Magdaleny Walkiewicz, który z czytania performatywnego przerodził się w pełnoprawny spektakl teatralny, śmieszy, ale i zastanawia. Z jednej strony Róża w opuszczonej hali znajdzie robotnika, który dmucha balony na Święto Pracy, z drugiej zderzy się ze specyfiką funkcjonowania w gigantycznym magazynie międzynarodowej korporacji.
Paulina Krupa zastosowała scenograficzne minimum: aktorzy pojedynczymi elementami kostiumów sugerują, kim aktualnie są. Spektakl opiera się na tekście i prostych działaniach teatralnych. Bohaterowie mówią o tym, że każde pozytywne, kapitalistyczne działanie może mieć swój negatywny rewers, o którym na początku się nie myśli.
Ze sceny pada dużo słów, które dziś brzmią anachronicznie, a jednocześnie przypominają o godności pracownika i jego podstawowych prawach. Może to nie Róża zagubiła się w kanałach czasoprzestrzennych, ale wyczuła moment, żeby przypomnieć pewne podstawy, które ludzie zagubili gdzieś po drodze? Duch rewolucji jest obecny w świadomości ludzi w każdym czasie – wystarczy iskra: nawet pod wodą…
Joanna Marcinkowska, Zagubiona Róża L. (Fb/PestkaFestival, 2.05.2025)

Premiera spektaklu odbyła się w ramach Konkursu  [RE]zydencje Festiwal PESTKA w dniu 1 maja 2025 w Jeleniogórskim Centrum Kultury MUFLON. Festiwal Teatrów i Kultury Awangardowej odbywał się w dniach 30.04-4.05. 2025 przy współpracy Jeleniogórskiego Centrum Kultury ze Stowarzyszeniem „Teatr Odnaleziony”.

Producenci i organizatorzy:
B&D Consulting sp. z o.o.

Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu – Instytucja Kultury Samorządu Województwa Dolnośląskiego

Spektakl współfinansowany z budżetu Samorządu Województwa Dolnośląskiego

Jedyna taka noc w roku! Po raz kolejny wraz z dziesiątkami galerii i miejsc na kulturalnej mapie Wrocławia bierzemy udział w Nocy Muzeów. Tego wieczoru będziecie mogli obejrzeć wystawę „Te Wszystkie Raje, Komety i Polonie”, a na miejscu czekać będą jej autorzy Lech Moliński i Jerzy Wypych, którzy chętnie opowiedzą o pracy nad ekspozycją.

Wstęp w sobotę 17 maja będzie bezpłatny. Galeria czynna będzie w godzinach 16.00-24.00.

Klub Muzyki i Literatury we Wrocławiu oraz Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu zapraszają na premierę książki poetyckiej Bogusława Michnika pt. „Śniłem się sobie”

Prowadzenie spotkania: Karol Maliszewski

Spotkanie transmitowane online

Śniłem się sobie to wybór wierszy Bogusława Michnika obejmujący utwory powstałe na przestrzeni niemal sześciu dekad – od 1964 do 2023 roku. Tom ten stanowi literacką podróż przez twórczość poety, ukazując ewolucję jego stylu, tematów oraz wrażliwości artystycznej. Michnik w swoich wierszach często sięga po motywy snu, marzenia i wewnętrznej introspekcji, co czyni ten wybór szczególnie osobistym i symbolicznym.

Organizował życie literackie i artystyczne w Kłodzku, publikował innych poetów i poetki, przez długie lata czuwał nad jakością prezentowanej tutaj poezji, nie dbając o siebie, o swój talent i wydawnicze interesy. Bogusław Michnik, jeden z moich pierwszych nauczycieli dobrej roboty poetyckiej, szacunku dla słowa i twórców. Wychowałem się w jego szkole, w Kłodzkim Klubie Literackim, mając go bardziej za rzutkiego animatora niż twórcę. Trudno mi opisać zdumienie, jakie towarzyszy lekturze jego rozproszonych utworów. Nie wiedziałem, że wciąż pisze. Sądziłem, że zarzucił poezję po pierwszych młodzieńczych sukcesach, na przykład tych na Kłodzkich Wiosnach Poetyckich, i zajął się już tylko fotografią.

Karol Maliszewski – fragment posłowia

Bogusław Michnik – poeta, fotografik, animator kultury, redaktor i wydawca. Autor tomów i almanachów poezji, ponad czterdziestu wystaw indywidualnych oraz współautor kilku antologii i kilkunastu projektów artystycznych. Członek Związku Polskich Artystów Fotografików i czesko-polskiej grupy Nowe Widzenie. Był m.in. współorganizatorem Kłodzkich Wiosen Poetyckich, Kłodzkich Wieczorów Artystycznych, Witryny Artystów i międzynarodowego Festiwalu Nowej Sztuki lAbiRynT. Za twórczość artystyczną i działalność kulturalną otrzymał nagrodę Ministra Kultury i Sztuki. Z nagród otrzymanych za poezję szczególnie sobie ceni nagrody prywatne Mirona Białoszewskiego i Juliana Przybosia z 1967 roku.

Karol Maliszewski – poeta, prozaik i krytyk literacki. Profesor Uniwersytetu Śląskiego Wrocławskiego pracujący na Wydziale Komunikacji Społecznej i Mediów, zajmuje się najnowszą poezją, literaturą Dolnego Śląska, krytyką literacką i dydaktyką creative writing. Opublikował kilkanaście tomów wierszy, liczne utwory prozatorskie i szereg zbiorów tekstów krytycznoliterackich, z których ostatnio ukazały się Bez zaszeregowania. O nowej poezji kobiet oraz Język w ogniu i inne metafory krytycznoliterackie.

Ze snu
Co można wynieść ze snu
Płonący oddech Cynfolię
Późnego światła Podcięte
Serce Kołatkę języka Może
Głodną krew Starą Ślepą
Samotność A może kroplę łzy
Głęboką Głębszą niż nasiono
Co można wynieść Kształt
Który w nowy kształt się
Nie przemienia Krzyk który
Krzykiem zarasta Splątane
Włosy Białe włókno gwiazdy
Co można wynieść ze snu
Zegar dotknięty upływem
Czasu i oczy Tonące oczy
Śmiertelne przebudzenie

            1 VI 1974

[Lubię te zwierzęta…]
Lubię te zwierzęta Przekrwione
Myśli Te skaczące do gardła
Zmysły Prężne i smagłe Ssące
Własne ciała Lubię te zwierzęta
Na usługach łakomych wnętrz
Wierne przypadają do nóg
Głodne umieją obdzierać ze skóry
I palić żywcem Syte wylegują się
W wąwozach oddalających się
Kobiet

            1971

Książka ukazała się nakładem Ośrodka Kultury i Sztuki we Wrocławiu Instytucji Kultury Samorządu Województwa Dolnośląskiego

————————————————————————————————————————

Bogusław Michnik. Fot. 24klodzko.pl
Karol Maliszewski. Fot. archiwum K. Maliszewskiego

Organizatorzy:
Klub Muzyki Literatury
Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu – Instytucja Kultury Samorządu Województwa Dolnośląskiego

Projekt współfinansowany z budżetu Samorządu Województwa Dolnośląskiego

Kino bez widza nie istnieje. Potrzeba choć jednego człowieka, by na czas seansu zbiór ruchomych obrazów, nazywany „filmem”, ożył na ekranie. A co jeśliby zabrać z filmu warstwę wizualną? Przekonajcie się razem z nami, jak dźwięk może generować w naszych głowach całe światy. Wystarczy się wsłuchać, zamknąć oczy. Resztę zrobi wyobraźnia.

W ramach programu towarzyszącego wystawie „Te Wszystkie Raje, Komety i Polonie” wystąpią wrocławscy mistrzowie muzyki improwizowanej — Mateusz Rybicki (klarnet, saksofon) i Zbigniew Kozera (kontrabas).

Mateusz Rybicki jest klarnecistą i saksofonistą, improwizatorem i kompozytorem związanym ze sceną muzyki improwizowanej i poszukującego jazzu. Miał okazję współpracować z czołówką polskiego kreatywnego środowiska muzycznego, a także wieloma ważnymi postaciami z zagranicy, m.in. z Ascetic, Kuhn Fu, Przeczucia, Sundogs, Ircha, Piotr Damasiewicz Power of the Horns, Joelle Leandre Quartet, Małe Instrumenty. W swoim dorobku ma 10 płyt, z których na szczególną uwagę zasługują nagrana razem z Joelle Leandre i Zlatko Kaucicem płyta Beauty/Resistance oraz nagrana razem z Patrykiem Zakrockim i Zbigniewem Kozerą płyta z muzyką do poezji Andrzeja Sosnowskiego, a także wydana w 2023 roku płyta zespołu Ascetic, który prowadzi. Koncertował min. w Meksyku, Niemczech, Polsce, Francji, Austrii, Holandii, Belgii, Ukrainie, Chorwacji, Szwajcarii, Czechach i Słowacji. Styl gry Mateusza Rybickiego jest charakterystyczny i unikalny, w czytelny sposób odnosi się do tradycji jazzu, czerpie też z ducha muzyki etnicznej i klasycznej, jest esencjonalny, organiczny i charakteryzuje się ogromną kreatywnością.

Zbigniew Kozera to wrocławski kontrabasista grający również na marokańskim Guimbri. Zakorzeniony w spiritual jazz, free jazz i wolnej improwizacji, ostatnio coraz częściej sięga do tradycji muzyki świata (Afryka, szczególnie Maroko, Gabon). Znany m.in z Into the Roots, Sundogs, Rybicki Kozera, Widma, Dominik Strycharski Core. Wydaje albumy w polskich i zagranicznych labelach (Not Two, Cleen Feed, Phonogram Unit). Zapraszany do współpracy przez Joelle Leandre, Nicole Mitchell, Zlatko Kaucic, Tomeka Reid.

Zapraszamy na 42. Ogólnopolski Turniej Małych Form Satyrycznych, który odbędzie się 24 maja 2025 roku na scenie Bogatyńskiego Ośrodka Kultury. W wydarzeniu wezmą udział krajowi satyrycy – zarówno profesjonaliści, jak i ci, którzy dopiero zaczynają swoją przygodę z kabaretem, łgarstwem i satyrą.

Turniej, organizowany przez Stowarzyszenie Turnieju Małych Form Satyrycznych, współorganizowany przez Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu – Instytucję Kultury Samorządu Województwa Dolnośląskiego oraz wspierany przez Radiową Trójkę, składa się z trzech konkursów:

• Konkurs na tekst satyryczny o nagrodę „Złotego Kosy” im. red. Janusza Kosińskiego,
• Konkurs główny na sceniczną prezentację własnych utworów satyrycznych,
• Pojedynek satyryczny gości o nagrodę „Szczupłego Andrzeja” im. red. Andrzeja Zakrzewskiego.

Od 1985 roku Turniej Łgarzy jest nieodłącznym elementem kulturalnego krajobrazu Bogatyni, a od 1993 roku jego dyrektorem artystycznym jest red. Artur Andrus. Wydarzenie to promuje amatorskie działania satyryczne i zapewnia rozrywkę na najwyższym poziomie, jednocześnie wyzwalając twórcze aspiracje młodego społeczeństwa.

Turniej Małych Form Satyrycznych to jedna z najstarszych imprez kulturalnych w Polsce, która od ponad 41 lat rozsławia przygraniczną Bogatynię oraz dorobek kulturalny miejscowych animatorów kultury. Dzięki wsparciu sponsorów, władz lokalnych i regionalnych oraz Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, wydarzenie to przyciąga uczestników i widzów z całego kraju.

Nie przegapcie tej wyjątkowej okazji do śmiechu i refleksji! Zapraszamy do Bogatyni na 42. Ogólnopolski Turniej Małych Form Satyrycznych.

ZGŁOSZENIA/HARMONOGRAM Imprezy

KONKURS NA TEKST SATYRYCZNY

Każdy uczestnik może nadesłać maksymalnie 3 własne, oryginalne, nigdzie wcześniej nie publikowane prace o dowolnej tematyce i formie. Teksty należy nadsyłać do 18 kwietnia 2025 r. drogą elektroniczną na adres: turniej.lgarzy@gmail.com, w temacie wiadomości należy wpisać: „Turniej – tekst”.

KONKURS NA SCENICZNĄ PREZENTACJĘ WŁASNYCH UTWORÓW SATYRYCZNYCH

Uczestnik zgłaszający się do konkursu przygotowuje samodzielnie prezentację o dowolnej treści i formie (monolog, piosenka, skecz, scenka pantomimiczna itp.), której celem jest rozbawienie publiczności. Prezentacja musi być dziełem autorskim, oryginalnym i nigdzie wcześniej nie publikowanym i przedstawianym publicznie.

Nadsyłanie utworów scenicznych w formie multimedialnej wraz z „Kartą uczestnictwa w Turnieju Małych Form Satyrycznych” do 18 kwietnia 2025 r. na adres: turniej.lgarzy@gmail.com z dopiskiem w tytule wiadomości „Turniej – zgłoszenie”.

Koncert Finałowy – 24 maja 2025 roku w Bogatyni.

Szczegóły dot. zgłoszeń znajdują się w Regulaminie, który dostępny jest na stronie www.turniej.com.pl.

ZAPRASZAMY!