Wystawa „Szlak do wolności Solidarności Polsko-Czechosłowackiej”

Serdecznie zapraszamy na wystawę „Szlak do wolności Solidarności Polsko-Czechosłowackiej”. Na wystawie można prześledzić wspólną drogę, jaką przeszły przez komunizm Polska, Czechy i Słowacja oraz historię przyjaźni pomiędzy tymi narodami, która pomogła tym społeczeństwom odzyskać wolność.

Dla niektórych gości będzie to podróż do przeszłości. Dla innych to wystawa ukazująca demokratyczne fundamenty prowadzenia polityki opartej na uczciwości, słowności i przyjaźni. Solidarność Polsko-Czechosłowacka jest najlepszym przykładem odnoszenia wielkich korzyści dzięki dawaniu, unikaniu politycznej gry i układów opartych na transakcji. Uczestnicy SP-Cz w tamtych trudnych latach nie mieli wątpliwości, że jedyna droga, aby osiągnąć wolność to ta oparta na współpracy, wsparciu i solidarności. Efekty, jakie przynosi do dziś ich działalność są nie do przecenienia: w dzisiejszej polityce, kulturze czy zwykłym życiu w naszej części Europy możemy spotkać ślady związane z ich aktywnością. Rosnąca ilość przejść na granicy Polski z Czechami i Słowacją, integrujące się społeczności z tych krajów, coraz większa ilość wspólnie podejmowanych inicjatyw kulturalnych i sportowych – a nawet Grupa Wyszehradzka – to widoczne ślady zostawione przez ludzi, którzy uwierzyli w prymat przyjaźni nad interesem.

Wystawa przedstawia w sposób chronologiczny najważniejsze wydarzenia z historii Polski i z Czechosłowacji na przestrzeni lat 1945-1989 w kontekście walki z komunistycznym reżimem. Na planszach prezentowane są unikatowe fotografie, dokumentujące ważne momenty na drodze do odzyskania niepodległości przez nasze narody.

Za najważniejszy okres uznaliśmy czas świadomej współpracy pomiędzy dysydentami naszych krajów, której pomysłodawczynią była Czeszka − sygnatariuszka Karty 77 Anna Šabatová. Jak wielu z prezentowanych tu działaczy, poniosła surowe konsekwencje − była więziona za przekonania w Czechosłowackiej Republice Socjalistycznej.

Szczególną uwagę zwracamy na wyjątkowych ludzi , którzy swoją postawą, graniczącą z heroizmem, stawili czoło potędze nieprawości, łamaniu podstawowych praw człowieka – prawa do wolności, do bezpiecznego domu, do samostanowienia o losie swoich ojczyzn. Nie oczekiwali laurów, marzyli o wolności, godnym traktowaniu „człowieka prostego” – jak pisał Czesław Miłosz. Z pewnością, walka nie była równa, z jednej strony aparat przemocy, z drugiej – otwarte serca, poświęcenie i ufność, że każde działanie dla ojczyzny ma sens. Narażali zdrowie, życie, spokój rodzin i dzięki nim zaczęła się długa wędrówka międzynarodówki dysydentów, nasz wspólny szlak do wolności.

Nasza wystawa rozpoczęła się we Wrocławiu, mieście, które w sposób szczególny połączyło Polaków, Czechów i Słowaków. W listopadzie 1989 roku we Wrocławiu odbył się Przegląd Niezależnej Kultury Czechosłowackiej, który Václav Havel nazwał „uwerturą do Aksamitnej Rewolucji”. Wystawa opowiada o wspólnym dążeniu do wolności.

Opracowanie merytoryczne wystawy: Grzegorz Majewski
Opracowanie merytoryczne wystawy: Petr Blazek
Konsultant merytoryczny: Mirosław Jasiński

Tłumacz na język czeski: Jan Škvrňák

Organizatorzy:
Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu – Instytucja Kultury Samorządu Województwa Dolnośląskiego
Stowarzyszenie Komitet Obywatelski Ziemi Kłodzkiej
Fundacja Solidarności Polsko-Czesko-Słowackiej
Komitet Organizacyjny Polsko-Czeskich Dni Kultury Chrześcijańskiej „Bądźmy Rodziną”

Wystawa współfinansowana z budżetu Samorządu Województwa Dolnośląskiego

CESTA KE SVOBODĚ

Polsko-československé Solidarity

Výstava chronologickým způsobem představuje nejdůležitější události z historie Polska a Československa v letech 1945–1989, které byly přelomem v dějinách odporu proti komunistickému režimu. Na panelech jsou prezentovány unikátní fotografie, které dokumentují zásadní okamžiky na cestě k získání nezávislosti pro naše národy.

Věnujeme se především období úspěšné spolupráce mezi disidenty z obou zemí, jejíž iniciátorkou byla Češka – signatářka Charty 77 Anna Šabatová. Jako mnohé další osobnosti, které sehrály důležitou roli v příběhu Polsko-československé solidarity, byla za svou opoziční činnost vězněná.

Zvláštní pozornost věnujeme výjimečným lidem, kteří se svým postojem hraničícím s hrdinstvím postavili čelem proti nespravedlnosti, potlačování základní lidských práv – právo na svobodu, bezpečný domov a sebeurčení osudu jejich vlasti. Neočekávali vavříny, snili o svobodě a důstojném zacházení s „obyčejným člověkem” – jak napsal Czesław Miłosz. Jistě, boj nebyl rovnocenný, na jedné straně aparát moci, na straně druhé otevřená srdce, odhodlání a víra, že každá činnost pro vlast má smysl. Dávali v sázku zdraví, životy a rodinný pokoj. Jejich zásluhou započala dlouhá cesta disidentské internacionály, jak vzájemnou spolupráci sami ironicky nazývali, zkrátka společná cesta ke svobodě.

Naše výstava začala ve Vratislavi, ve městě, které různým způsobem spojilo Poláky, Čechy a Slováky. V listopadu 1989 se zde uskutečnila Přehlídka nezávisé československé kultury, kterou Václav Havel nazval „předehrou sametové revoluce”. Výstava vypráví o společné tíhnutí ke svobodě.

Odborná příprava výstavy: Grzegorz Majewski, Petr Blažek
Odborná konzultace: Mirosław Jasiński

Překlad do českého jazyka: Jan Škvrňák

Aleksander Jasiński „Wszystko wylewa”

Wszystko wylewa to poetycki debiut Aleksandra Jasińskiego, urodzonego 13 września 1990 roku we Wrocławiu i ukształtowanego w czeskiej Pradze, angielskim Yorku i chińskim Nankinie. Tomik składa się z 60 wierszy podzielonych na trzy części. Pierwsza jest mroczna, druga raczej optymistyczna, chociaż jednocześnie prawie pozbawiona interpunkcji, natomiast trzecia – bardziej prześmiewcza i eksperymentalna. Utwory powstały w ciągu ostatnich 8 lat, jednak większość pochodzi z lat 2020–2022, czyli czasów niepewności, lęku i życiowych zawirowań. To, co spaja utwory prezentowane w tym wyborze – oprócz oczywiście osoby autora i jego swoistej gry z czytelnikiem – to wiara w ludzki duch hartowany przez niełatwą rzeczywistość.

Kilka z prezentowanych wierszy było nagrodzonych, m.in. w VII Ogólnopolskim Konkursie Literackim im. Marii Konopnickiej, XXVII Konkursie Poetyckim Piastowskiej Biesiady Poetyckiej oraz VIII Ogólnopolskim Konkursie Poetyckim im. Michała Witolda Gajdy.

Na okładce i wewnątrz publikacji wykorzystano zdjęcia czeskiego fotografa Davida Gaberle.

Projekt graficzny: Marek Rybicki
Redakcja i korekta: Maciej Szłapka
Koordynacja wydawnicza: Marta Przetakiewicz

Wydawca: Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu – Instytucja Kultury Samorządu Województwa Dolnośląskiego

Publikacja współfinansowana z budżetu Samorządu Województwa Dolnośląskiego

Cena: 25 zł + koszt wysyłki

Książkę można zamówić w sklepie internetowym: www.sklep.okis.pl

Fotorelacja z koncertów dolnośląskiego kwintetu jazzowego The 5th Season Quintent oraz Orkiestry Symfonicznej Batumskiego Centrum Sztuki

Zapraszamy do obejrzenia fotorelacji z koncertów „Cztery Pory Roku” Antonia Vivaldiego w wykonaniu dolnośląskiego kwintetu jazzowego The 5th Season Quintent oraz Orkiestry Symfonicznej Batumskiego Centrum Sztuki.

Koncerty, które odbyły się w Gruzji w ramach Polsko-Gruzińskiego Festiwalu Kultury, były kolejną odsłoną międzynarodowej, niezwykle owocnej współpracy artystów z Dolnego Śląska oraz Adżarii.

fot. Dominika Kowalik

Więcej informacji o koncertach na stronie www.okis.pl

Fotorelacja z wystawy „Mobility” w ramach międzynarodowego festiwalu sztuki – Suwon International Art Project ONSAEMIRO

Zapraszamy do obejrzenia fotorelacji z tytułowej wystawy „Mobility” międzynarodowego festiwalu sztuki – Suwon International Art Project ONSAEMIRO, która odbywa się w Suwon w Korei Południowej. W wystawie bierze udział trzech dolnośląskich artystów wizualnych: Igor Wójcik, Miłosz Flis, Manfred Bator.

Tematem przewodnim 2022 Suwon International Arts Festival jest „Mobilność”. W ciągu ostatnich dwóch lat ludzie zostali poważnie ograniczeni z mobilności i możliwości swobodnej podróży z powodu chorób, wojny i tłumienia demokracji. Sztuka ma zdolność budzenia społeczeństwa i tworzenia nowego świata poprzez przełamywanie geograficznych, konceptualnych, normatywnych, politycznych granic i barier oraz swobodne przemieszczanie się tam i z powrotem. Dla artysty sztuka jest sama w sobie niezależną narodowością, rodziną i domem. Suwon International Art Project ONSAEMIRO pokazuje podróż i energię artystów oraz ich próbę przywrócenia w naszej trudnej wojenno-pandemicznej rzeczywistości poczucia wspólnoty, harmonii i stabilizacji.

fot. Jeauk Kang, Manfred Bator

Więcej informacji o wystawie na stronie www.okis.pl

Gruzińskie tourée Zespołu HEJSZOVINA

W ramach Polsko-Gruzińskiego Festiwalu Kulturalnego 2022 w Gruzji wystąpi dolnośląski zespół wokalny „Hejszovina”. Festiwal jest miejscem współpracy kulturalnej i artystycznej między regionem Dolnego Śląska a Gruzińską Autonomiczną Republiką Adżarii. Festiwal ma charakter interdyscyplinarny i realizuje projekty z różnych dziedzin artystycznych, które często są projektami realizowanymi wspólnie przez artystów z Dolnego Śląska i Adżarii.

HARMONOGRAM KONCERTÓW
3 października 2022, godz. 19.00, koncert w Państwowym Centrum Muzycznym w Batumi
4 października 2022, godz. 17.00, koncert w szkole muzycznej im. Zakarii Paliashvili w Batumi
5 października 2022, godz. 18.00, koncert w Centrum Kultury w Kedzie
7 października 2022, godz. 18.00 koncert w Blues Village w Lagodekhi

Zespół Wokalny Hejszovina powstał zimą 2013 roku. Początkowo działał samodzielnie. W 2016 roku została przejęta pod skrzydła nowo powstałego Centrum Kultury i Sportu w Kudowie-Zdroju. Oprócz wielu koncertów zespół bierze również udział w konkursach i przeglądach. Został wybrany najlepszym zespołem podczas IX Prezentacji Kłodzkich Zespołów Ludowych „Róża Kłodzka”. Wziął udział w Festiwalu Kolęd i Pastorałek w Złotym Stoku, a także w 26. i 27. Międzynarodowym Festiwalu Folklorystycznym w Strzegomiu. Grupa wzięła również udział w Festiwalu Kultury Polsko-Czeskiej w Kudowie-Zdroju, gdzie została uhonorowana Nagrodą Publiczności. Hejszovina wykonała i nagrała także pieśni ludowe dla Radia Wrocław. W repertuarze zespołu znajdują się kolędy i pieśni patriotyczne, ale skupia się on głównie na repertuarze ludowym, także tym z miejsca, w którym działa – pogranicza polsko-czeskiego, prezentując swoją tożsamość i jednocześnie regionalny, etniczny charakter Dolnego Śląska. Nazwa zespołu nawiązuje do najwyższego szczytu polsko-czeskiego pogranicza w Górach Stołowych – Szczelińca Wielkiego, który po czesku nazywany jest „Hejszoviną”.

Patronat honorowy:
Cezary Przybylski – Marszałek Województwa Dolnośląskiego
Davit Gabaidze – Przewodniczący Najwyższej Rady Autonomicznej Republiki Adżarii
Ambasador Gruzji w Rzeczpospolitej Polskiej – Zurab Beridze

Partner projektu:
Państwowe Centrum Muzyczne w Batumi
Adżarski Państwowy Zespół Wokalny Batumi
Konsulat Honorowy Gruzji we Wrocławiu

Projekt współfinansowany przez:
Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego RP z Funduszu Promocji Kultury
Ministerstwo Edukacji Kultury i Sportu Autonomicznej Republiki Adżarii
Budżet Samorządu Województwa Dolnośląskiego

CAŁY KAZIO – Festiwal Marii Czubaszek i Wojtka Karolaka

7-9 października w Polanicy Zdroju na Dolnym Śląsku odbędzie się „Cały Kazio” – 9. festiwal inspirowany twórczością Marii Czubaszek i Wojtka Karolaka. Na scenie pojawią się m.in. Natalia Przybysz, Ania Rusowicz, Fisz Emade, Maciej Maleńczuk, Irena Santor, a także Artur Andrus, Marzena Rogalska czy Joanna Kołaczkowska.

Cały Kazio – to festiwal dobrego słowa i znakomitej muzyki, czyli trzydniowe skupiające szereg imprez promujących polską kulturę. Koncerty, spektakle, konkursy, warsztaty, Klub Książki Rozumnej – to wszystko przy udziale najznamienitszych postaci polskiej sceny muzycznej, kabaretowej i teatralnej. Cały Kazio, ubrany w intelektualno-satyryczny płaszczyk, z założenia ma promować „inteligentne polskie słowo” i dobrą muzykę na wysokim poziomie wykonawczym. Linię muzyczną stanowi szeroko rozumiany jazz i piosenka z „tekstem”. Zatem do projektu zapraszani są przyjaciele Pani Marii i Pana Wojtka oraz najwybitniejsi polscy artyści.

Kazimierz Pawlak – Projekt 4.0

Jubileusz 40-lecia pracy artystycznej i dydaktycznej Kazimierza Pawlaka połączony z prezentacją monografii „Podróżnik. O życiu i szkle Kazimierza Pawlaka” autorstwa Moniki Braun odbędzie się 8 października o godz. 18:00 w Galerii Geppart we Wrocławiu. Wystawę będzie można zobaczyć w dniach 8-30 października 2022.

PROJEKT 4.0

Coś z niemal niczego, rzeźba wyczarowana ze składników – zdawałoby się – pierwotnie nie mających ze sztuką nic wspólnego, kolor wydobyty z monochromatycznych bez mała substancji – tak pracuje Kazimierz Pawlak. Profesor Akademii, uczeń Zbigniewa Horbowego i Ludwika Kiczury, nauczyciel pokoleń artystów, sam artysta cierpliwy i uważny wobec tworzyw i ludzi. Laureat nagród i człowiek towarzyski w ciszy i samotności kształtujący szkło. Przez cztery dekady ze szklanych grysów i odłamków przemyślnie przekształcanych, z kawałków i fragmentów misternie łączonych, z nitek nizanych i zaplatanych z wytrwałością tkacza wyprowadza w światło swoje szklane obiekty. W światło, bo właściwie materia tutaj, to tylko kolor i ono – w lśnieniach, załamaniach, migotliwości. Projekt 4.0 pokazuje te najsubtelniejsze z rzeźb, formowane z włókna szklanego, tkaniny z niego wykonanej i siatki z włókna technicznego używanego do prac ociepleniowych na elewacjach budynków, czyli tworzyw pozornie zupełnie do artystycznych celów nie przeznaczonych. A jednak… Cóż może sprawić wyobraźnia twórcy! Nadaje on powierzchniom obiektów różne faktury: od srebrzystej, lekko zgrzanej, do zielonkawej, szklanej nitki gubiącej pierwotną cechę użytego materiału. Jego kreacje mają wysmakowane, perłowe, chłodne barwy. Wykonane nowoczesnymi technikami przedmioty światło transformuje w zjawiska niemające wieku, czerpiące szlachetność z patyny czasu, a zarazem upodobnia do tiulów, batystów i koronek, tych wszystkich delikatnych i przeziernych tkanin, właściwych arystokratycznym ubiorom, uczynionych niejako po to, by nadawać alabastrowy odcień temu, co pod spodem. Przenika przez nie mleczna poświata, tak jakby rzeczywistość, którą próbują zamknąć te quasi-naczynia stała się oprzędem z włókna szklanego, przestrzenią symboliczną stworzoną przez artystę, „w której nigdy nie byliśmy, lecz która wydaje nam się od zawsze znana, jak gdyby była naszą wewnętrzną obcą krainą, utraconą i czasem na krótko odzyskiwaną”. Kokony, misy i wazy, jednak nie takie, których można użyć na stole. Można w nich za to gromadzić światło i marzenia.

źródło: strona www.asp.wroc.pl

MONOGRAFIA

Ta książka o artyście jest jak podróż, prowadzi przez zmieniające się czasy, kolejne przebudowy, burzenie albo niszczenie starego i zastępowanie go nowym. Tak w sensie fizycznym jak i tym innym, trudniejszym do uchwycenia. Składa się z kawałków jak krajobraz za oknem jadącego pociągu, tak jak ludzie ukazujący się i znikający w korytarzu wagonu, idący gdzieś dalej, widziani tylko przez chwilę. Bowiem „rzeczywistość, opisana, namalowana czy sfilmowana jest zupełnie inna niż ta dana nam bezpośrednio, […] im gładszy opis tym od niej dalej. Więc niech będą pomieszane ze sobą wycinki prasowe, ustępy z książek, osobiste wspomnienia, reminiscencje z dzieł przeczytanych”, niech podróż Kazimierza Pawlaka lepi się z fragmentów na podobieństwo jego rzeźb szklanych, w których łączy on, dopasowuje i klei różne elementy, jak karteczki i fiszki w jego archiwum, niech przypomina to, co bez zapisu w jego dziele i słowie popadłoby w niepamięć.

źródło: strona www.asp.wroc.pl

„Z klasyką przez Polskę”: Olga Pasiecznik, Ewa Pobłocka

Projekt „Z klasyką przez Polskę” realizowany przez Narodowy Instytut Muzyki i Tańca, na Dolnym Śląsku współorganizowany przez Urząd Marszałkowski Województwa Dolnośląskiego z inicjatywy Członka Zarządu Województwa Dolnośląskiego Krzysztofa Maja. Operatorem jest Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu, projekt finansowany ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz budżetu Samorządu Województwa Dolnośląskiego.

Założeniem podstawowym podjętej inicjatywy jest prezentacja zjawisk artystycznych na najwyższym poziomie w dolnośląskich miasteczkach, wsiach, na lokalnych scenach, w amfiteatrach i innych przestrzeniach plenerowych. Projekt „Z klasyką przez Polskę” przełamuje bariery w obcowaniu ze sztuką, nie tylko na poziomie finansowym czy organizacyjno-logistycznym, ale i psychologicznym. Dzięki niemu muzyka klasyczna i jazzowa dociera do publiczności, która – często po raz pierwszy – ma okazję zapoznać się ze wspaniałym repertuarem i poznać wybitnych wykonawców.

Artyści występujący w najważniejszych polskich i europejskich salach koncertowych, dostępni zazwyczaj jedynie w zinstytucjonalizowanych przestrzeniach, wystąpią w kameralnej odsłonie poza większymi miastami i w niekonwencjonalnej scenerii.

Bezpośrednio za organizację koncertów na terenie Dolnego Śląska odpowiadać będzie nowo utworzona komórka organizacyjna Ośrodka Kultury i Sztuki we Wrocławiu: Dolnośląskie Laboratorium Kultury we współpracy i pod nadzorem merytorycznym Narodowego Instytutu Muzyki i Tańca. Do włączenia się w projekt zaproszeni zostaną także przedstawiciele dolnośląskich samorządów.

13 października 2022 godz. 19.00
4 Peron w Szklarskiej Porębie

14 października 2022 godz. 18.00
Pałac Brunów

15 października 2022 godz. 17.00
Stacja Kultury w Świeradowie-Zdroju

Olga Pasiecznik – sopran

Urodziła się na Ukrainie. Studia wokalne odbyła w Kijowskim Konserwatorium. W czasie studiów podyplomowych w warszawskiej Akademii Muzycznej im. F. Chopina w 1992 roku zadebiutowała na scenie Warszawskiej Opery Kameralnej, a cztery lata później na scenie Thęatre des Champs-Elysćes w Paryżu jako Pamina w Czarodziejskim flecie Mozarta.

Ma na koncie ponad czterdzieści partii, m.in. w operach Monteverdiego, Glucka, Handla, Mozarta, Webera, Bizeta. Rossiniego, Verdiego, Pucciniego, Debussy’ego, Czajkowskiego oraz kompozytorów współczesnych zrealizowanych na najbardziej znanych i prestiżowych scenach świata, m. in. Opéra National de Paris – Opéra Bastille, Palais Garnier, Théâtre des Champs-Élysées, Théâtre Châtelet, Salle Pleyel (Paris), Concertgebouw (Amsterdam), Komische Oper Berlin, Berliner Konzerthaus, Berliner Philharmonic, Elbphilharmonie Hamburg, Teatro Real, Auditorio Nacional de Música (Madrid), Bayerische Staatsoper, Münchner Philharmonie, Palais des Beaux-Arts, Théâtre Royal de la Monnaie (Brussels), Theater an der Wien, Bregenzer Festspiele, Grand Théâtre de Genève, Finnish National Opera, Flemish Opera, Polish National Opera, Tokyo Suntory Hall. Role te przyniosły jej wielkie uznanie krytyki i publiczności.

Występuje także w repertuarze kameralnym oraz w recitalach, z siostrą pianistką Natalią Pasiecznik, licznych koncertach oratoryjnych i symfonicznych w słynnych salach koncertowych we wszystkich niemal krajach Europy, Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Chinach, Japonii i Australii. Wielokrotnie współpracowała z najwybitniejszymi orkiestrami, wśród których Boston Symphony Orchestra (USA), Narodowa Orkiestra Symfoniczna Belgii, Orquestra Nacional de España i Orquesta Sinfónica de RTVE (Hiszpania), English Concert, Wiener Symphoniker, Orchestre Philharmonique de Radio France, Orchestre National de France, Les Musiciens du Louvre-Grenoble (Francja), Akademie für Alte Musik Berlin, Freiburger Barockorchester, Orkiestrą XVIII wieku, pod batutą takich mistrzów, jak m.in. Ivor Bolton, Frans Brüggen, Jean-Claude Casadesus, Marcus Creed, René Jacobs, Dmitri Jurowski, Roy Goodman, Christopher Hogwood, Heinz Holliger, Philippe Herreweghe, Jacek Kaspszyk, Kazimierz Kord, Jerzy Maksymiuk, Jean-Claude Malgoire, Marc Minkowski, Kazushi Ono, Andrew Parrott, Krzysztof Penderecki, Trevor Pinnock, Marcello Viotti, Antoni Wit, Massimo Zanetti.

Jest laureatką międzynarodowych konkursów wokalnych w s’Hertogenbosch w Holandii, Mirjam Helin w Helsinkach oraz im. Królowej Elżbiety w Brukseli. Została wyróżniona także w Polsce – Paszportem tygodnika „Polityka” (1997), nagrodami polskiego przemysłu fonograficznego Fryderyk za najlepsze nagrania solowe (1997, 2004), nagrodą Orfeusz festiwalu Warszawska Jesień (1999), Złotym Krzyżem Zasługi (2001) oraz Nagrodą im. A. Hiolskiego (2004) za najlepszą kobiecą rolę operową. W 2005 i 2010 roku została nominowana przez międzynarodowy magazyn operowy „Opernwelt” do tytułu „Najlepsza śpiewaczka sezonu artystycznego”. W 2011 artystka otrzymała doroczną Nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, a w 2012 została odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej.

W swoim dorobku fonograficznym ma ponad 50 CD i DVD. które nagrała m.in. dla firm CD Accord, Dabringhaus und Grimm, Harmonia Mundi, Naxos i Opus 111.

Ewa Pobłocka – fortepian

Laureatka 10. Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina w Warszawie (1980), uhonorowana również nagrodą Polskiego Radia za najlepsze wykonanie mazurków; zdobyła także laury międzynarodowych konkursów pianistycznych w Vercelli (1977) i Bordeaux (1979). Ewa Pobłocka studiowała w gdańskiej Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej pod kierunkiem Zbigniewa Śliwińskiego i Jerzego Sulikowskiego (dyplom z wyróżnieniem, 1981) oraz podyplomowo u Conrada Hansena w Hamburgu. Korzystała z konsultacji artystycznych Jadwigi Sukiennickiej, Rudolfa Kerera, Tatiany Nikołajewej i Marthy Argerich.

Pianistka koncertowała niemal we wszystkich krajach Europy, a także w obu Amerykach, w Chinach, Indonezji, Wietnamie, Republice Południowej Afryki, Singapurze, Korei, Japonii i Australii. Jako solistka występowała m.in. z London Symphony Orchestra, English Chamber Orchestra, Orchestra del Maggio Musicale Fiorentino, Bayerischer Rundfunkorchester, TonkünstlerOrchester Niederösterreich, New Japan Philharmonic, Polską Orkiestrą Kameralną, Sinfonią Varsovią, Orkiestrą Filharmonii Narodowej oraz Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia w Katowicach.

Artystka chętnie wykonuje muzykę kameralną, koncertując m.in. z Kwartetem Śląskim, kwartetem Filharmoników Berlińskich, pianistą Dang Thai Sonem oraz śpiewaczkami – Jadwigą Rappé, Olgą Pasiecznik i Ewą Podleś. Dokonała szeregu prawykonań i premierowych nagrań utworów polskich kompozytorów współczesnych, m.in. Andrzeja Panufnika, Witolda Lutosławskiego, Pawła Szymańskiego i Pawła Mykietyna (koncerty dwóch ostatnich twórców zostały jej zadedykowane). Współpracuje z wieloma radiofoniami europejskimi. W wielokrotnie docenianym przez krytyków dorobku fonograficznym Ewa Pobłocka ma niemal 50 płyt, obejmujących repertuar solowy, kameralny oraz koncertowy od baroku do współczesności. Zostały one zrealizowane m.in. dla Polskich Nagrań „Muza”, Deutsche Grammophon, Pony Canyon, Victor JVC, Conifer Records, NIFC, CD Accord i BeArTonu.

Ewa Pobłocka jest również cenionym pedagogiem. Prowadzi klasę fortepianu w Akademii Muzycznej w Bydgoszczy, gdzie od października 2018 roku pełni funkcję Kierownika Katedry Fortepianu. Prowadziła kursy mistrzowskie m.in. w Kanadzie, Wietnamie, Japonii, Korei, Mongolii, Chinach, Irlandii, Belgii, Niemczech i Norwegii. Jest także stałym gościnnym profesorem na Uniwersytecie Sztuk Pięknych i Muzyki Geidai w Tokio i Nagoi. Często zasiada w jury krajowych i zagranicznych konkursów pianistycznych.

W programie:

Johann Sebastian Bach (1685–1750)
Partita c-moll BWV 826
Sinfonia – Allemande – Courante – Sarabande – Rondeau – Capriccio

Franz Schubert (1797–1828)
Impromptu As-dur op. 142 nr 2

Franz Schubert (1797–1828)
Im Frühling
Suleika
Der Musensohn

Fryderyk Chopin (1810–1849)
Smutna rzeka
Piosnka litewska
Melodia
Poseł

Fryderyk Chopin (1810–1849)
Polonez fis-moll op.44

Stanisław Moniuszko (1819–1872)
Wiośnianka
Swaty
Do pączka

Organizatorzy: Urząd Marszałkowski Województwa Dolnośląskiego, Narodowy Instytut Muzyki i Tańca, Polski Impresariat Muzyczny, Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu – Instytucja Kultury Samorządu Województwa Dolnośląskiego

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz z budżetu Samorządu Województwa Dolnośląskiego.