„CZASY ŻYWE” Marzeny Sadochy

TEKST I REŻYSERIA: MARZENA SADOCHA
WYSTĘPUJE: MARTA PARZYCHOWSKA
ŚPIEW I MUZYKA: PATRYCJA HEFCZYŃSKA
OBIEKTY: WERONIKA LUCIŃSKA
VIDEO: JUSTYNA KWIECIŃSKA

Premiera online: 11 grudnia 2020 roku
Sala Teatru Laboratorium, Rynek-Ratusz 27, Wrocław

Skończył się lockdown, nie skończyły się problemy. Może to tylko przerwa w Wielkim Wymieraniu.

„Czasy żywe” opowiadają o epidemiach, które były, trwają i które jeszcze nie mają nazwy i liczb zmarłych. Jego przestrzenią najpierw są zamknięte miasta, zaspawane mieszkania i odizolowane szpitale. Potem nic już nie jest zamknięte, bo wszystko jest skażone. Można jeść chore maliny i ziemniaki wielkości pestek słonecznika. Można wyobrażać sobie, że za chwilę wszystko się zmieni i niebo znowu, jak kiedyś, będzie mieć kolor zielony.

Marzena Sadocha

Marta Parzychowska
Absolwentka Akademii Sztuk Teatralnych we Wrocławiu na wydziale aktorskim i była studentka Uniwersytetu Warszawskiego na wydziale filozofii. Stale współpracuje jako asystentka Wojciecha Kościelniaka, zrealizowała z nim „Blaszany bębenek” w Teatrze Muzycznym Capitol we Wrocławiu, „Koniec” koncert Galowy 40. Przeglądu Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu, „Operę za trzy grosze” w Teatrze im. S. Jaracza w Łodzi, „Kapitan Żbik i żółty saturator” w Teatrze Syrena w Warszawie (obsada aktorska, asystentka reżysera), „Śpiewak Jazzbandu” w Teatrze Żydowskim w Warszawie. Zagrała w „Nocnym metrze” w reżyserii Michała Walczaka w Teatrze WARSawy (obsada aktorska, asystentka reżysera). W 2018 roku zagrała w spektaklu „Wkurwione kobiety w leju po Polsce”, który został wyróżniony w nurcie Off PPA. W Teatrze Miejskim w Lesznie uczestniczyła w Warsztatach Mistrzowskich prowadzonych przez Stanisławę Celińską oraz Jerzego Satanowskiego. Brała udział w warsztatach prowadzonych przez Pawła Miśkiewicza (AST), Annę Zubrzycki (Teatr Pieśni Kozła) i Jane Radvik (Instytut Grotowskiego). Jest laureatką Stypendium Artystycznego Prezydenta Wrocławia 2018/2019

Projekt zapowiada piosenka zatytułowana „Za chwilę” którą wykonuje Patrycja Hefczyńska.
Piosenkę-trailer wg tekstu Marzeny Sadochy z muzyką Patrycji Hefczyńskiej i Michała Zygmunta oraz zdjęciami Justyny Kwiecińskie.

Koprodukcja:
Marzena Sadocha
Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu – Instytucja Kultury Samorządu Województwa Dolnośląskiego

Współorganizator Czytania: Wrocławski Dom Literatury

Partner: Instytut im. Jerzego Grotowskiego

Projekt jest współfinansowany z Budżetu Województwa Dolnośląskiego

„CZASY ŻYWE” Marzeny Sadochy – premiera online

W grudniu w Sali Teatru Laboratorium odbędzie się premiera autorskiego czytania performatywnego „CZASY ŻYWE”. Podstawą jest nowy tekst Marzeny Sadochy, który powstał w czasie lockdawnu związanego z pandemią Covid.

Premiera online: 11 grudnia 2020 roku
Sala Teatru Laboratorium, Wrocław, Rynek-Ratusz 27
Streaming video: godz. 20.00
www.youtube.com/OKiS Wrocław
Dostęp do transmisji jest bezpłatny

„Czasy żywe”

Tekst i reżyseria: Marzena Sadocha
Występuje: Marta Parzychowska
Śpiew i muzyka: Patrycja Hefczyńska
Obiekty: Weronika Lucińska
Video: Justyna Kwiecińska

Skończył się lockdown, nie skończyły się problemy. Może to tylko przerwa w Wielkim Wymieraniu.

„Czasy żywe” opowiadają o epidemiach, które były, trwają i które jeszcze nie mają nazwy i liczb zmarłych. Jego przestrzenią najpierw są zamknięte miasta, zaspawane mieszkania i odizolowane szpitale. Potem nic już nie jest zamknięte, bo wszystko jest skażone. Można jeść chore maliny i ziemniaki wielkości pestek słonecznika. Można wyobrażać sobie, że za chwilę wszystko się zmieni i niebo znowu, jak kiedyś, będzie mieć kolor zielony.

Marzena Sadocha

Marta Parzychowska
Absolwentka Akademii Sztuk Teatralnych we Wrocławiu na wydziale aktorskim i była studentka Uniwersytetu Warszawskiego na wydziale filozofii. Stale współpracuje jako asystentka Wojciecha Kościelniaka, zrealizowała z nim „Blaszany bębenek” w Teatrze Muzycznym Capitol we Wrocławiu, „Koniec” koncert Galowy 40. Przeglądu Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu, „Operę za trzy grosze” w Teatrze im. S. Jaracza w Łodzi, „Kapitan Żbik i żółty saturator” w Teatrze Syrena w Warszawie (obsada aktorska, asystentka reżysera), „Śpiewak Jazzbandu” w Teatrze Żydowskim w Warszawie. Zagrała w „Nocnym metrze” w reżyserii Michała Walczaka w Teatrze WARSawy (obsada aktorska, asystentka reżysera). W 2018 roku zagrała w spektaklu „Wkurwione kobiety w leju po Polsce”, który został wyróżniony w nurcie Off PPA. W Teatrze Miejskim w Lesznie uczestniczyła w Warsztatach Mistrzowskich prowadzonych przez Stanisławę Celińską oraz Jerzego Satanowskiego. Brała udział w warsztatach prowadzonych przez Pawła Miśkiewicza (AST), Annę Zubrzycki (Teatr Pieśni Kozła) i Jane Radvik (Instytut Grotowskiego). Jest laureatką Stypendium Artystycznego Prezydenta Wrocławia 2018/2019

Projekt zapowiada piosenka zatytułowana „Za chwilę” którą wykonuje Patrycja Hefczyńska .

Piosenkę-trailer wg tekstu Marzeny Sadochy z muzyką Patrycji Hefczyńskiej i Michała Zygmunta oraz zdjęciami Justyny Kwiecińskie.

UWAGA!

W trosce o bezpieczeństwo uczestników prezentacja spektaklu będzie się odbywać zgodnie z aktualnymi wytycznymi Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Państwowej Inspekcji Sanitarnej i Ministerstwa Zdrowia dotyczącymi organizacji wydarzeń kulturalnych w czasie epidemii COVID-19.

Producenci: projekt jest koprodukcją Marzeny Sadochy oraz Ośrodka Kultury i Sztuki we Wrocławiu – Instytucji Kultury Samorządu Województwa Dolnośląskiego

Współorganizator Czytania: Wrocławski Dom Literatury

Partner: Instytut im. Jerzego Grotowskiego

Projekt jest współfinansowany z Budżetu Województwa Dolnośląskiego

GRUDNIOWE POKAZY SPEKTAKLU „SWIETŁANA” odwołane

Szanowni Państwo,
zgodnie z decyzją Rządowego Zespołu Zarządzania Kryzysowego, który zdecydował o przedłużeniu zamknięcia dla publiczności instytucji kultury do końca 2020 r.,
jesteśmy zmuszeni odwołać grudniowe pokazy Swietłany.

Będziemy starać się szukać nowego terminu w 2021 r.
O planowanych spektaklach będziemy informować na stronie okis.pl.

Zwrot biletów zakupionych przez system ekobilet.pl na 11 i 12 grudnia odbędzie się automatycznie

Za niedogodności przepraszamy i prosimy o wyrozumiałość.

„Swietłana” to na poły biograficzna, na poły fikcyjna wielowątkowa opowieść o współczesnej Polsce, o emigracji w czasach otwartych granic, o próbach zachowania artystycznej niezależności podczas kryzysu demokracji, o bliskości, a zarazem trudnościach w porozumieniu pomiędzy Polakami, a Niemcami. Opowieść o Swietłanie jest rozpięta pomiędzy komizmem, groteską, a pełną melancholii refleksją na temat stanu współczesnej Europy i Polski.

Podstawą spektaklu jest tekst dolnośląskiego dramaturga i reżysera Przemysława Wojcieszka zatytułowany „Swietłana”. Napisany w Berlinie, ukazał się w listopadowym (Listopad 2019) numerze Miesięcznika Poświęconego Dramaturgii Współczesnej DIALOG (nr 11 (756)). Na scenie Michał Surówka, aktor Teatru Polskiego w Bydgoszczy. Muzykę do spektaklu skomponował wrocławianin Filip Zawada.

TEKST I REŻYSERIA PRZEMYSŁAW WOJCIESZEK
WYSTĘPUJE MICHAŁ SURÓWKA
SCENOGRAFIA I KOSTIUMY ANTON UNAI
MUZYKA FILIP ZAWADA
ASYSTENT REŻYSERA ROBERT TRACZYK
TŁUMACZENIE NA JĘZYK NIEMIECKI ANDREAS VISSER

PREMIERA: 20 GRUDNIA 2019
Club der polnischen Versager
Ackerstraße 168, 10115 Berlin, Niemcy

PREMIERA POLSKA: 11 STYCZNIA 2020
Sala Teatru Laboratorium, Rynek-Ratusz 27, Wrocław

TWÓRCY SPEKTAKLU:

Przemysław Wojcieszek – autor tekstu i reżyser
Reżyser filmowy i teatralny, scenarzysta i dramaturg. Jest autorem filmów nagradzanych na polskich i zagranicznych festiwalach filmowych. Wśród licznych nagród za reżyserię filmową i teatralną ma też Paszport Polityki z 2005 roku w kategorii Film: „za oryginalne dzieła będące manifestem pokolenia trzydziestolatków szukających dla siebie miejsca w naszej rzeczywistości”. Jego aktualna inicjatywa to Teatr Polski w Berlinie, którego działalność zainauguruje premiera spektaklu „Swietłana”.

Michał Surówka – aktor
Krakowianin, aktor Teatru Polskiego w Bydgoszczy, absolwent wrocławskiej szkoły aktorskiej. Jak policzył jest to już szósty projekt, który realizuje wraz z Przemkiem Wojcieszkiem. Wspólnie zrealizowali film „Knives Out”, pracowali razem przy takich spektaklach jak „Strefa”, „Polska krew” czy „Korfanty”.

Anton Unai – scenograf
Berlińska legenda, poeta obrazu, kontestator kanonu, miejski anarchista, budowniczy czasu apokalipsy, klątwa mieszczan, filozof spontanu, kronikarz chaosu.

Filip Zawada – muzyka
Poeta, muzyk, fotograf, performer, łucznik. Reżyser i aktor filmów offowych.
Muzyk, pisarz, łucznik. Komponuje muzykę do filmów i spektakli. Pisze powieści o własnym życiu. Nie zdobył jeszcze Nagrody Nobla.

Andreas Visser – tłumaczenie i współpraca artystyczna
Wędrowiec pomiędzy polsko-niemieckimi światami. W Gdyni realizował spektakli o Johnie Lennonie i Marlenie Dietrich. Tłumacz najnowszej sztuki „Amazon Burns” Mai Staśko, której premiera odbędzie się w przyszłym roku w Teatrze Polskim w Berlinie, oraz słuchowiska radiowego „Kropla deszczu w ciemnym oceanie” Marty Rebzdy.

Robert Traczyk – asystent reżysera
Absolwent Politechniki Wrocławskiej oraz student IV roku reżyserii w AST w Krakowie Filii we Wrocławiu. Przygotował czytanie „Marcin, wieczny Artur” na podstawie dramatu Mateusza Pakuły we wrocławskim Teatrze Kombinat oraz „Wyzwolenie” w Teatrze im. Jana Kochanowskiego w Opolu. Laureat Ogólnopolskiego Konkursu Literackiego „Dzieje się. Fantastyka zaangażowana społecznie” zorganizowanego przez wydawnictwo Alpaka. Uczestnik projektu „Teatr na faktach” w Instytucie Grotowskiego, w ramach którego zrealizował entuzjastycznie przyjęty przez widzów spektakl „TanzGala”. Z Przemkiem Wojcieszkiem pracował już jako asystent przy drugim odcinku serialu „Czarne Pola”.

Bilety:
w cenie 20 zł
do nabycia na stronie ekobilet.pl

11 grudnia 2020, godz. 19:00 KUP TERAZ
12 grudnia 2020, godz. 19:00 KUP TERAZ

UWAGA!

W trosce o bezpieczeństwo uczestników prezentacja spektaklu będzie się odbywać zgodnie z aktualnymi wytycznymi Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Państwowej Inspekcji Sanitarnej i Ministerstwa Zdrowia dotyczącymi organizacji wydarzeń kulturalnych w czasie epidemii COVID-19.
Zgodnie z wytycznymi liczba miejsc na widowni zostanie zmniejszona do 25%.
Korzystanie z maseczek zakrywających usta i nos oraz dezynfekcja dłoni i zachowanie dystansu społecznego są w budynku obowiązkowe.

Prosimy o przybycie najpóźniej na 15 minut przed rozpoczęciem.

Z Regulaminem Zasad Bezpieczeństwa OKiS w Sali Teatru Laboratorium bezpieczeństwa i higieny w Sali Laboratorium można się zapoznać tutaj

Dokonanie zakupu biletu jest równoznaczne z akceptacją niniejszego Regulaminu i zobowiązaniem do respektowania jego postanowień.

Producent:
Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu – Instytucja Kultury Samorządu Województwa Dolnośląskiego

Spektakl współfinansowany z Budżetu Województwa Dolnośląskiego

Znalezione obrazy dla zapytania urząd marszałkowski dolnoślaski

Amazon Burns – premiera spektaklu

Szanowni Państwo,

zgodnie z decyzją Rządowego Zespołu Zarządzania Kryzysowego, który zdecydował o czasowym zamknięciu od 7 do 29 listopada 2020 dla publiczności instytucji kultury, jesteśmy zmuszeni zmienić datę premiery spektaklu „Amazon Burns” planowaną na 13 listopada 2020.
Nowy termin premiery to 27 marca 2021.

Bilety zakupiony na spektakl zachowują ważność na nowy termin.
Informacja o możliwości zwrotu biletów poniżej.

Za niedogodności przepraszamy i prosimy o wyrozumiałość.

Maja Staśko, autorka rewelacyjnych „W*wionych kobiet w leju po Polsce” powraca z nową komedią! Tym razem bohaterkami są dwie pracownice pewnego internetowego giganta, które w przerwie na papierosa marzą o lepszym życiu, miłości, szczęściu, czy po prostu o bogatym facecie, który wszystko zmieni. W tle płonie Amazonia, świat się kończy, dlatego śmiejcie się z nami, póki jest z czego.

AMAZON BURNS

Tekst: Maja Staśko
Występują: Magdalena Kaczmarek i Patrycja Bukowczan
Reżyseria: Przemek Wojcieszek i Robert Traczyk
Muzyka: Magdalena Gorwa
Kostiumy: Anna Molga
Światła: Wojciech Maniewski

Bilety:
45 PLN – normalny
35 PLN – ulgowy
Posiadaczom URBANCARD Premium przysługuje 20% zniżki

ZWROTY
– bilety zakupione on-line poprzez stronę www.strefakultury.pl
prosimy o wysłanie maila na adres: bow@strefakultury.pl w tytule wpisując „zwrot biletów i tytuł wydarzenia”, a w treści podając: imię i nazwisko kupującego oraz numer ID transakcji

– bilety zakupione on-line poprzez stronę www.eventim.pl
wszystkie niezbędne informacje znajdują się pod tym adresem:
https://www.eventim.pl/help/cancellation/

Maja Staśko – publicystka, aktywistka, autorka książki Gwałt to przecież komplement. Czym jest kultura gwałtu?, współzałożycielka Stowarzyszenia Forget-Me-Not wspierającego osoby po przemocy seksualnej. Aktywnie wspiera osoby, będące ofiarami przemocy. Prowadzi autorskie konta na Instagramie i Facebooku poruszające tematy związane z kulturą gwałtu, wyzyskiem i feminizmem socjalnym. Prowadzi także kanał „Twoja Herstoria” na YouTubie, na którym kobiety, które doświadczyły przemocy mogą podzielić się swoimi historiami. Organizatorka demonstracji i protestów. Współpracuje z „Krytyką Polityczną” i Codziennikiem Feministycznym. Publikowała w „Gazecie Wyborczej”, „Wysokich Obcasach”, „Nowym Obywatelu”, OKO.press, „Dwutygodniku”, na Onecie, Gazeta.pl czy w Wirtualnej Polsce. Autorka scenariusza do spektaklu Wkurwione kobiety w leju po Polsce w reżyserii Przemka Wojcieszka we wrocławskim teatrze Capitol. Wraz z Patrycją Wieczorkiewicz przygotowuje książkę Gwałt polski.

Magdalena Kaczmarek, aktorka teatralna i filmowa, debiutowała u Magdy Piekorz w „Wizycie starszej Pani” w Teatrze Śląskim im. Stanisława Wyspiańskiego w Katowicach, współpracuje m.in. z teatrami w Katowicach, Krakowie i ze scenami warszawskimi. Na ekranie pojawiła się po raz pierwszy w roli pielęgniarki Jolki w „Bogach” Łukasza Palkowskiego. Jej głos usłyszeć można w polskich wersjach językowych seriali fabularnych i animowanych. Oprócz aktorstwa zajmuje się działaniami performatywnymi i improwizowanymi oraz nauczaniem. W 2018 roku współtworzyła „Playing Replaying” pod opieką Liny Majdalanie w ramach Atlasu Planetarnej Przemocy Biennale. Prowadzi warsztaty z dykcji i emisji oraz wystąpień publicznych, ważnym obszarem jest dla niej praca z kobietami i wspieranie ich w budowaniu silnej pozycji w obszarze zawodowym i osobistym. Kocha zwierzęta.

Patrycja Bukowczan, studentka piątego roku Akademii Sztuk Teatralnych w Krakowie filia we Wrocławiu. Można zobaczyć ją w spektaklach dyplomowych: „Szczęśliwa siódemka” w reżyserii Przemysława Jaszczaka oraz „Golem” w reżyserii Konrada Dworakowskiego. Wcześniej ukończyła: Zarządzanie organizacjami publicznymi i obywatelskimi na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Absolwentka Studium Aktorskiego Doroty Zięciowskiej i Zbigniewa Kalety. Związana ze Stowarzyszeniem Spiżarnia Form Artystycznie Nieoczywistych, do którego dołączyła po spektaklu w reżyserii Mateusza Brodowskiego: „KORPO_racje”, który był realizowany w ramach Teatru na Faktach w Instytucie im. Jerzego Grotowskiego oraz znalazł się w gronie finalistów na festiwalu ENTRÉE w Teatrze Rozrywka w Chorzowie. Można zobaczyć ją również w spektaklu: „Baśnie o Legendach Karkonoskich”, w reżyserii Mateusza Brodowskiego, zrealizowanym w Jeleniogórskim Centrum Kultury. W Teatrze Muzycznym Capitol na #41PPA Off w spektaklu: „Śmierć człowieka- wiewiórki”, w reżyserii Roberta Traczyka, oraz w spektaklu: „Alternatywne życie czyli traktat o snach” w ramach kolejnej edycji Teatru na Faktach w Instytucie im. Jerzego Grotowskiego w reżyserii Mateusza Brodowskiego. Razem ze Stowarzyszeniem Spiżarnia FAN realizowała projekt „ Pieśni Liczyrzepy” który został stworzony w ramach programu Narodowego Centrum Kultury: „Kultura w sieci” jako aktorka oraz kierownik planu.

Organizatorzy:
Strefa Kultury Wrocław, Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu – Instytucja Kultury Samorządu Województwa Dolnośląskiego, Przemysław Wojcieszek

Producenci spektaklu:
spektakl jest koprodukcją Przemysława Wojcieszka oraz Ośrodka Kultury i Sztuki we Wrocławiu – Instytucji Kultury Samorządu Województwa Dolnośląskiego

Projekt jest współfinansowany z Budżetu Województwa Dolnośląskiego

Otwarty Uniwersytet Poszukiwań. Teatr pod kuratelą? Teatr Jerzego Grotowskiego w aktach Służby Bezpieczeństwa

Otwarty Uniwersytet Poszukiwań
Otwarty Uniwersytet Poszukiwań (OUP) to program regularnych spotkań o charakterze wykładów i warsztatów odbywających się w Instytucie im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu, adresowanych do wszystkich zainteresowanych poruszaną w ich trakcie tematyką, a w sposób szczególny do studentów uczelni wyższych Wrocławia i innych polskich ośrodków akademickich.

Znajomość działalności SB wobec środowiska teatru Jerzego Grotowskiego w Opolu, a następnie we Wrocławiu jest znikoma. W kręgu zainteresowań SB pozostawali przede wszystkim przyjeżdżający do Teatru cudzoziemcy z Europy Zachodniej. Interesujące wydaje się prześledzenie tych nielicznych dokumentów zachowanych w archiwach, by spróbować opisać działalność teatru Grotowskiego jako instytucji. Historyk teatru, badając zwłaszcza czasy opolskie, staje przed nie lada wyzwaniem, natrafiając na wzajemnie się wykluczające fakty, a także mierząc się ze stworzoną przez Grotowskiego i Flaszena legendą. Z wypowiedzi Flaszena, Grotowskiego oraz prac Zbigniewa Osińskiego wynika, że teatr ten był przez władze szykanowany. Przeczą temu relacje aktorów i innych osób związanych w tym czasie z Grotowskim i jego zespołem. Dokumenty tej tezy też nie potwierdzają. Raczej dowodzą silnej pozycji Grotowskiego w polskim życiu teatralnym i politycznym. Czy jednak nie było to typowe zakłamanie PRL-owskiej władzy?

Opowieść o działalności teatru w PRL to nie epos rycerski. Był to czas kompromisów, lekcję tę Grotowski wyniósł z Października ‘56: „W innym okresie życia, w latach, nazwijmy, okresu październikowego i popaździernikowego, chciałem być świątkiem politycznym i bardzo pryncypialnym w gruncie rzeczy. A do tego stopnia fascynowało mnie coś w Gandhim, że bardzo pragnąłem nim być. Przekonałem się, że jest to nie tylko nieprawdopodobne na skutek okoliczności obiektywnych, ale i nieprzylegliwe do mojej natury, która – choć zdolna do fair play, nie jest zdolna do całkowitego i generalnego zakładania, że wszyscy mają dobre intencje”. („Rozmowa z Grotowskim” [rozmawiał Andrzej Bonarski])

dr Agnieszka Wójtowicz – absolwentka krakowskiej teatrologii, historyk teatru, adiunkt w Instytucie Językoznawstwa Uniwersytetu Opolskiego. Autorka monografii „Od «Orfeusza» do «Studium o Hamlecie». Teatr 13 Rzędów w Opolu (1959–1964)” (Wrocław 2005) oraz „Grotowski. Bedeker opolski” (Opole 2019). Jej zainteresowania badawcze skupiają się wokół historii teatru polskiego w XX wieku (działalność teatralna Jerzego Grotowskiego oraz życie teatralne w Wilnie w dwudziestoleciu międzywojennym). Autorka ponad stu artykułów. Publikowała między innymi w „Notatniku Teatralnym”, „Didaskaliach”, „Teatrze” oraz „Pamiętniku Teatralnym”. Współautorka (wraz z Teresą Kudybą) filmu dokumentalnego o Jerzym Grotowskim „Gra z pamięcią. Jerzy Grotowski w Opolu”. Selekcjonerka Konkursu na Inscenizację Dawnych Dzieł Literatury Polskiej „Klasyka Żywa” (sezony 2019 i 2020), stypendystka MKiDN (stypendium twórcze w kategorii „Teatr” w 2017 roku).

Organizator:
Instytut im. Jerzego Grotowskiego

Współorganizacja:
Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu – Instytucja Kultury Samorządu Województwa Dolnośląskiego

OKiS

Projekt współfinansowany z Budżetu Województwa Dolnośląskiego

Listopadowe pokazy „Alei Narodowej” odwołane

Szanowni Państwo,

zgodnie z decyzją Rządowego Zespołu Zarządzania Kryzysowego, który zdecydował o czasowym zamknięciu od 7 do 29 listopada 2020 dla publiczności instytucji kultury,
jesteśmy zmuszeni odwołać listopadowe pokazy Alei Narodowej. Będziemy starać się szukać nowego terminu. O planowanych spektaklach będziemy informować na stronie okis.pl.

Zwrot biletów zakupionych przez system ekobilet.pl na 12 i 13 listopada odbędzie się automatycznie

Za niedogodności przepraszamy i prosimy o wyrozumiałość.

12 i 13 listopada 2020 zapraszamy do Sali Teatru Laboratorium, gdzie odbędą się pokazy spektaklu teatralnego „Aleja Narodowa”, na podstawie powieści Jaroslava Rudiša w reżyserii i w adaptacji Katarzyny Dudzic-Grabińskiej, którego OKiS jest koproducentem.

Poznaj Wandama – czeskiego „bohatera walki o niepodległość”, który dał sygnał do rozpoczęcia Aksamitnej Rewolucji. Tylko nie wiadomo, której stronie: protestującym czy milicji. Uważa się za „ostatniego Rzymianina”. Hitlerowskie saluty tłumaczy, jak wielu innych narodowców w Czechach i w Polsce, tradycją rzymską. Jednocześnie jak Václav Havel pragnie, aby prawda i miłość zwyciężyły nad kłamstwem i nienawiścią. W finale boleśnie zderza się… z regułami wolnego rynku. Narodowiec, rasista, szowinista, bojownik antysystemowy, menel, pijak, ćpun, bohater?

„Adolf Hitler uratował mi życie. Wiem, co chcesz powiedzieć, ale nie mów nic”
Jaroslav Rudiš

Reżyseria i adaptacja, przekład z języka czeskiego: Katarzyna Dudzic-Grabińska
Scenografia i kostiumy: Magdalena Stępień
Występuje: Dariusz Maj
Prapremiera polska: 9 czerwca 2018
Grupa wiekowa: 16+
Czas trwania: 60 min

Biogramy twórców

Dariusz Maj
Absolwent Wydziału Lalkarskiego Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej we Wrocławiu (1994). W roku 1984 basista wrocławskiej grupy punkowej Sedes. Laureat nagrody wojewody dolnośląskiego dla najlepiej rokującego aktora młodego pokolenia (2002). W latach 1997-2001 aktor Centrum Sztuki – Teatru Dramatycznego w Legnicy (obecnie Teatr im. H. Modrzejewskiej w Legnicy). W latach 2001-2009 aktor Teatru Dramatycznego im. J. Szaniawskiego w Wałbrzychu. W latach 2009-2013 aktor Wrocławskiego Teatru Współczesnego im. E. Wiercińskiego. W Teatrze Polskim we Wrocławiu od 2015-2018 roku. Twórca wielu ról teatralnych i filmowych, współpracował z czołowymi polskimi reżyserami (K. Garbaczewski, M. Zadara, J. Głomb, J. Klata, P. Wojcieszek, M. Strzępka, M. Kleczewska, L. Raczak, K. Zanussi, F. Falk, W. Krzystek). Obecnie gra role Blockbauma oraz Człowieka w kancelarii w głośnym Procesie wg F. Kafki w reżyserii Krystiana Lupy.

Katarzyna Dudzic-Grabińska
Studentka IV roku reżyserii teatru lalek AST, Filia we Wrocławiu. Absolwentka filologii słowiańskiej Uniwersytetu Wrocławskiego, tłumaczka literatury czeskiej i słowackiej, wiolonczelistka. Debiutowała jako reżyser i dramatopisarz w słowackim Instytucie Teatralnym w Bratysławie sztuką „Mnemojohann” (2014). Członek Platformy Krytyków podczas festiwalu słowackiego teatru Dotyky a Spojenia w Martinie (2017, 2018). Wiosną 2017 r. wyreżyserowała sztukę Jana Wilkowskiego „Tymoteusz wśród ptaków” w słupskim Państwowym Teatrze Lalek „Tęcza”. Jako asystentka reżysera współpracowała m.in. z Agatą Dudą-Gracz („Śmierć przyjeżdża w środę”, „Opole 2016”; „Dziubanina”, „Makbet” – oba Teatr Capitol, Wrocław 2017) oraz Michałem Zadarą („Dziadów części III” „Ustęp i Objaśnienia”, Teatr Polski, Wrocław 2016).

Magdalena Stępień
Studentka V roku scenografii na Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu, zajmuje się przygotowywaniem przestrzeni, kostiumów, lalek i masek do działań teatralnych i filmowych. Przygotowywała projekty scenograficzne we współpracy ze studentami reżyserii we Wrocławiu i Warszawie, realizowała lalki do spektakli Teatru Arka we Wrocławiu oraz projektu Lalkomat. Zajmuje się również modniarstwem, metaloplastyką, grafiką i rzeźbą (uczestniczyła w międzynarodowym plenerze rzeźbiarskim w Łabiszynie w 2015 i 2016 r.).

Miejsce grania spektaklu:
Sala Teatru Laboratorium, Rynek Ratusz 27, Wrocław (Przejście Żelaźnicze)

Bilety do nabycia na: ekobilet.pl

12 listopada 2020, godz. 19:00 – KUP BILET
13 listopada 2020, godz. 19:00 – KUP BILET

Bilety w cenie: 15 zł

Uwaga! bilety/miejsca są nienumerowane

Organizator zastrzega sobie wcześniejsze zakończenie sprzedaży – po wyczerpaniu puli biletów.

UWAGA!

W trosce o bezpieczeństwo uczestników prezentacja spektaklu będzie się odbywać zgodnie z aktualnymi wytycznymi Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Państwowej Inspekcji Sanitarnej i Ministerstwa Zdrowia dotyczącymi organizacji wydarzeń kulturalnych w czasie epidemii COVID-19.
Zgodnie z wytycznymi liczba miejsc na widowni zostanie zmniejszona do 25%.
Korzystanie z maseczek zakrywających usta i nos oraz dezynfekcja dłoni i zachowanie dystansu społecznego są w budynku obowiązkowe.

Prosimy o przybycie najpóźniej na 15 minut przed rozpoczęciem.

Z Regulaminem Zasad Bezpieczeństwa OKiS w Sali Teatru Laboratorium bezpieczeństwa i higieny w Sali Laboratorium można się zapoznać tutaj

Dokonanie zakupu biletu jest równoznaczne z akceptacją niniejszego Regulaminu i zobowiązaniem do respektowania jego postanowień.

„Tekst Rudiša oddaje śmietnik panujący niepodzielnie w świadomości człowieka, który znalazł się na marginesie świata po transformacji, w którym mielą się frazy z przemówień Hawla z zauroczeniem Hitlerem, opowieści o nowym, sprawiedliwym świecie z podszytym nienawiścią szowinizmem. Ten śmietnik kryje w sobie poważną diagnozę kryzysu, który dotyka dziś wiele europejskich krajów.

Katarzyna Dudzic-Grabińska wraz z Dariuszem Majem stawiają nam przed oczami swojaka wyciągniętego wprost z praskiej knajpy, pozwalając mu wziąć nas na lep swoich opowieści, na przemian przerażających i rozbrajających, ostatecznie jednak podszytych grozą. W finale tej narracji następuje znacząca zmiana perspektywy, której nie zdradzę czytelnikom, choć powieść Rudiša jest od dwóch lat dostępna w księgarniach. W każdym razie jest to też opowieść o zakłamaniu, o oszukiwaniu samego siebie, o potrzebie budowania legend, choćby na ruchomych piaskach, i o tym, jak zawodny jest to proces”.

Magdalena Piekarska
Wandam z Alei Narodowej. Teatr Polski w Podziemiu gra w Piano Barze

Spektakl nagrodzony nagrodą Kryształową Pestką podczas XI Międzynarodowego Festiwalu Teatrów i Kultury Awangardowej PESTKA 2019 w Jeleniej Górze.

„…za umiejętność zbudowania minimalnymi środkami inscenizacyjnymi uniwersalnej historii, ważnej i istotnej dla współczesnych społeczeństw Europy Środkowej i Wschodniej, szczególnie 30 lat, ukazanie szarego przeciętnego człowieka w trybiku historii, zagubienia w zmieniającym się świecie, również mikrowspólnoty, będącej odbiciem bolączek dnia codziennego; przedstawienie mechanizmów rodzących się aktów nienawiści, ksenofobii i rasizmu, które stanowią zaprzeczenie ładu demokratycznego. Za istotny głos w bieżącej dyskusji społeczno-politycznej”

Tekst o Festiwalu Pestka ukazał się wakacyjnym numerze „Odry”. Fragment z tekstu na stronie e-teatr
http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/275034,druk.html

Spektakl jest koprodukcją:
Ośrodka Kultury i Sztuki we Wrocławiu – Instytucji Samorządu Województwa Dolnośląskiego
Fundacji Teatr Polski – TP dla Sztuki (Teatr Polski – w podziemiu / Polski Theatre in the underground)

Organizator:
Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu – Instytucja Kultury Samorządu Województwa Dolnośląskiego

Spektakl współfinansowany z Budżetu Województwa Dolnośląskiego

Znalezione obrazy dla zapytania urząd marszałkowski dolnoślaski

Otwarty Uniwersytet Poszukiwań. Teatr/filozofia – mapa wspólna

Konferencja podsumowująca kurs wiodący Otwartego Uniwersytetu Poszukiwań z udziałem grupy roboczej – online

Otwarty Uniwersytet Poszukiwań
Otwarty Uniwersytet Poszukiwań (OUP) to program regularnych spotkań o charakterze wykładów i warsztatów odbywających się w Instytucie im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu, adresowanych do wszystkich zainteresowanych poruszaną w ich trakcie tematyką, a w sposób szczególny do studentów uczelni wyższych Wrocławia i innych polskich ośrodków akademickich.

Konferencja podsumowująca tegoroczny kurs wiodący Otwartego Uniwersytetu Poszukiwań pod hasłem „Teatr dla filozofii – filozofia dla teatru” nie ma zamiaru skupienia się na jednym wybranym temacie. Zamiast tego, zgodnie z przyjętymi od samego początku założeniami, uczestnicy kursu spróbują ponownie zastanowić się nad wyjątkową różnorodnością i, niestety, niedocenianym bogactwem możliwych kierunków wymiany między tytułowymi dyskursami. Uwzględniając indywidualną wiedzę, doświadczenie i zainteresowania, uczestnicy grupy roboczej poszukają kolejnych punktów orientacyjnej, nakreślonej w ciągu roku mapy stosunków tych dwóch dyscyplin. Każde z zaplanowanych wystąpień posłuży jako coś na kształt kierunkowskazu, sygnalizującego istnienie nieuwzględnionego wcześniej, osobnego i oryginalnego pola badawczego, zachęcającego do dalszej wnikliwej eksploracji.

Program

10:00–10:15 Otwarcie konferencji

10:15–10:45 Julia Lizurek: „Pożądanie w teatrze, czyli kilka refleksji o erotycznych więziach między performerami a widzami”

10:45–11:15 Emilia Jeziorowska: „Artystyczne strategie rewolucyjne – związki teatru Brechtowskiego i sytuacjonizmu”

11:15–11:45 Tomasz Wiktor: „Embodied Expression”

11:45–12:15 Przerwa

12:15–13:00 Podsumowanie konferencji i zaproszenie na otwarte spotkanie Socrates Café połączone z dyskusją po konferencji

13:00–13:15 Przerwa

13:15–15:00 Otwarte spotkanie Socrates Café prowadzone przez Henryka Mazurkiewicza

Socrates Café
W tym roku kurs wiodący Otwartego Uniwersytetu Poszukiwań – składający się tradycyjnie z otwartych dla szerszej publiczności wykładów oraz sesji warsztatowych dla grupy roboczej – postanowiliśmy uzupełnić o dodatkowe spotkania realizowane według zdobywającej popularność formuły Socrates Café popularyzowanej przez jej twórcę Christophera Phillipsa. Eksperyment okazał się udany. Pozwolił nam stworzyć przyjazną, twórczą i demokratyczną atmosferę sprzyjającą swobodnej, żywej i angażującej wymianie zdań. Podejmowaliśmy nieoczekiwane tematy i stawialiśmy trudne pytania. Wzbogacaliśmy się nawzajem dzięki różnorodności reprezentowanych przez uczestników perspektyw. Chcielibyśmy się teraz podzielić tym doświadczeniem i zainicjować jeszcze jedną dyskusję – z udziałem gości konferencji i słuchaczy.
Henryk Mazurkiewicz

Abstrakty

Emilia Jeziorowska: „Artystyczne strategie rewolucyjne – związki teatru Brechtowskiego i sytuacjonizmu”
W moim wystąpieniu chciałabym przyjrzeć się związkom Brechtowskiego teatru epickiego oraz tzw. sytuacji konstruowanej – strategii o charakterze performatywnym, jaką posługiwała się Międzynarodówka Sytuacjonistyczna, grupa artystyczna działająca w latach 1957–1972. Obie te formy artystycznego działania, mające swoje teoretyczne źródło w myśli marksistowskiej, zakładały pobudzenie kreatywności uczestnika/odbiorcy i jego uaktywnienie, a w konsekwencji rewolucjonizowanie stosunków społecznych, poddanych procesom reifikacji i alienacji. Postaram się także porównać sytuację w rozumieniu Międzynarodówki Sytuacjonistycznej oraz w filozofii Alaina Badiou, którego koncepcja, dotycząca sytuacji i zdarzenia jako niosących możliwość przemiany, była przedmiotem jednego z wykładów w ramach naszego kursu.

Emilia Jeziorowska – absolwentka studiów magisterskich na historii sztuki oraz licencjackich na filozofii na Uniwersytecie Wrocławskim. Do jej głównych zainteresowań badawczych należą historia i teoria sztuki renesansu i baroku oraz współczesna estetyka. Obecnie zajmuje się artystyczną strategią przechwycenia w sztuce dawnej i współczesnej.

Julia Lizurek: „Pożądanie w teatrze, czyli kilka refleksji o erotycznych więziach między performerami a widzami”
Roland Barthes swoje rozważania w jednym ze swoich ostatnich esejów „Ziarno głosu” kończy sformułowaniem zadania dla współczesnej krytyki i sztuki: wypracowania „estetyki” rozkoszy muzycznej. W moim wystąpieniu podejmę wyzwanie rzucone przez filozofa i opowiem o takich zdarzeniach teatralnych, w których pomiędzy mną a aktorami, śpiewakami czy performerami narodziła się ta szczególna erotyczna więź. Czym różni się rozkosz doświadczana przez performera od tej, której doznać może widz/słuchający? Czy w teatrze, który nie wiąże się z bezpośrednią współobecnością, taka relacja jest możliwa?

Julia Lizurek – badaczka teatru, muzealnik, reżyserka, poetka. Ukończyła wiedzę o teatrze o specjalności performatyka przedstawień na Uniwersytecie Jagiellońskim. Pracuje w Muzeum Krakowa. Recenzje teatralne publikuje na portalu Czas Kultury. Obecnie pracuje nad doktoratem poświęconym przemianom zespołowości Teatru ZAR. Obserwuje działania środowiska twórców polskiego teatralnego offu. Od 2013 roku prowadzi autorski Teatr Okoliczności, w którym realizuje własne sztuki poetyckie oraz spektakle z pogranicza teatru i performansu.

Amelia Płończak: „Analityczna estetyka”
W moim wystąpieniu chciałabym pokazać związki między estetyką a filozofią analityczną. Poruszę tematy m.in. esencjalizmu i antyesencjalizmu i jasności twierdzeń estetycznych, jakie wypracowała ta gałąź filozofii analitycznej. Chciałabym również pokrótce zrekonstruować główny nurt dyskusji dotyczącej istoty sztuki.

Amelia Płończak – studentka filozofii na Uniwersytecie Wrocławskim. Jej zainteresowania poza filozofią to m.in. ekologia, teatr, kino. W wolnym czasie lubi gotować, podróżować oraz biegać.

Daniel Sobota: „Podstawowa rzecz filozofii w ujęciu fenomenologiczno-performatywnym”
Celem mojego wystąpienia jest przedstawienie podstawowej rzeczy filozofii, rozumianej jako jedność mówienia, myślenia i bytu, w ujęciu fenomenologiczno-performatywnym. Po krótkiej interpretacji jednego ze zdań z poematu Parmenidesa, która – w moim przekonaniu stanowi nieprzemijający wzór tego, o czym traktuje myślenie filozoficzne jako takie – chciałbym zastanowić się nad możliwością przetransponowania tego zdania na grunt współczesnej dyskusji filozoficznej spod znaku fenomenologii. Ponieważ fenomenologia zajmuje się jawieniem się tego, co się jawi – w ten mianowicie sposób określa ona ową trójjednię, o której mówi zdanie Parmenidesa – spróbuję zinterpretować owo jawienie się, czyli trójjednię mówienia, myślenia i bytu, jako performans, biorąc za fenomen przewodni zjawisko performansu artystycznego. Ogólny obraz, jaki wyłania się z tych dociekań, jest filozoficzną interpretacją starego hinduskiego mitu o tańczącym Sziwie.

Daniel Roland Sobota – doktor habilitowany, profesor nadzwyczajny w Instytucie Filozofii i Socjologii Polskiej Akademii Nauk. Absolwent Instytutu Filozofii Uniwersytetu Mikołaja Kopernika. Autor kilkudziesięciu artykułów oraz trzech książek: dwutomowej monografii „Źródła i inspiracje Heideggerowskiego pytania o bycie” (wyd. Fundacja Yakiza, Bydgoszcz 2012–2013), pracy o początkach ruchu fenomenologicznego i istocie fenomenologii: „Narodziny fenomenologii z ducha pytania. Johannes Daubert i fenomenologiczny rozruch” (IFiS PAN, Warszawa 2017) oraz próby z filozofii dziejów w „Eseju z filozofii dziejów” (IFiS PAN, Warszawa 2018). Zainteresowania filozoficzne: filozofia niemiecka przełomu XIX i XX wieku, filozofia Heideggera, fenomenologia, filozofia pytania, filozofia performansu. Członek kilku polskich i zagranicznych towarzystw naukowych. Związany z Bydgoszczą lokalny animator kultury teatralnej, współtwórca i członek bydgoskiej grupy artystycznej Magazyn Prób Bezpsa. Ideą przewodnią jego myślenia jest tematyka pytania i pytajności.

Tomasz Wiktor: „Embodied Expression”
Ostatnie teorie Embodied Cognition wskazują, że poza mózgiem wewnętrzne reprezentacje otaczającego nas świata są ściśle połączone z całym sensomotorycznym systemem człowieka, który zaangażowany jest w nieustanną interakcję z otoczeniem. W dużym uproszczeniu oznacza to, że całe ciało doświadcza, uczy się, zapamiętuje i przetwarza informacje, które później wykorzystywane są do kreacji naszej rzeczywistości. W wystąpieniu stawiam pytania, na ile potrzebny jest organizm do przetransportowania tych działań na zewnątrz, a więc także do wyrażania się poprzez współczesną sztukę. Do jakiego stopnia nasze ciało umożliwia, a do jakiego blokuje nam pełną ekspresję artystyczną i odbiór wielowymiarowych idei?

Tomasz Wiktor – absolwent Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu na Wydziale Grafiki i Sztuki Mediów. Stypendysta Prezydenta Wrocławia i były student L’Institut d’arts Visuels we Francji oraz Shanghai Normal University w Chinach. Laureat konkursów artystycznych w kraju i za granicą. Nagrodzony m.in. Grand Prix w Art of Code Wrocław 2015 za najlepszą aplikację łączącą sztukę z nowymi technologiami. Uhonorowany wyróżnieniem i drugim miejscem w 2011 roku na Międzynarodowym Konkursie Kaligrafii w Szanghaju i Pekinie. Posługuje się wieloma formami ekspresji (od rysunku, przez Vj’ing, po instalacje interaktywne). Od 2009 roku rozwija autorski program komputerowy umożliwiający tworzenie obrazów w tzw. Augmented Reality – rzeczywistości rozszerzonej.
Więcej informacji: tomaszwiktor.com

Organizator:
Instytut im. Jerzego Grotowskiego

Współorganizacja:
Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu – Instytucja Kultury Samorządu Województwa Dolnośląskiego

OKiS

Projekt współfinansowany z Budżetu Województwa Dolnośląskiego

Otwarty Uniwersytet Poszukiwań. „J’accuse”, czyli Hamlet i mijalowcy. Wykład online.

Szanowni Państwo, w związku z sytuacją pandemiczną,
zmuszeni jesteśmy odwołać wykład „J’accuse”, czyli Hamlet i mijalowcy.

Wykład będzie zarejestrowany. Nagranie dostępne będzie w listopadzie na kanale na YouTubie.

Otwarty Uniwersytet Poszukiwań
Otwarty Uniwersytet Poszukiwań (OUP) to program regularnych spotkań o charakterze wykładów i warsztatów odbywających się w Instytucie im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu, adresowanych do wszystkich zainteresowanych poruszaną w ich trakcie tematyką, a w sposób szczególny do studentów uczelni wyższych Wrocławia i innych polskich ośrodków akademickich.

Grotowski polityczny – Semestr autorski 2020/2021
Autorski projekt dr Agnieszki Wójtowicz, którego rezultatem będzie książka o tym samym tytule, która ukaże się w 2020 roku. Na semestr autorski złożą się trzy wykłady ilustrowane materiałami audiowizualnymi, podczas których autorka przedstawi wyniki swoich najnowszych, opartych na materiałach źródłowych, badań.

20 października 2020, godz. 18:00
„J’accuse”, czyli Hamlet i mijalowcy.
Wykład dr Agnieszki Wójtowicz

Na mapie teatralnych wędrówek Jerzego Grotowskiego Opole stanowiło miejsce szczególne. Tu, w niewielkiej salce, dojrzewało jego myślenie o teatrze i aktorze, tu jego teorie nabierały materialnych kształtów. Dzieje Teatru 13 Rzędów w Opolu zamykają się w pięcioleciu 1959–1964. W Opolu powstało dziesięć przedstawień, w których Grotowski najpełniej zrealizował swoją ideę teatru. Według Edwarda Pochronia, opolskiego dziennikarza, któremu zawdzięczamy sprowadzenie reżysera do Opola, te spektakle dla doświadczonego widza były „rewelacją i rewolucją”, ale dla większości okazywały się niezrozumiałe. Interesujące wydaje się przyjrzenie nie spektaklom (to zadanie zostało już wykonane), lecz egzystencji teatru Grotowskiego w prowincjonalnym mieście na Ziemiach Zachodnich. Czy – jak twierdzą niektórzy – Grotowski świetnie sobie radził z aparatem władzy, czy też – jak chcą inni – praca w Opolu była szeregiem potyczek nie tylko z niezrozumieniem dla teatralnego eksperymentu, lecz także celowym niszczeniem zespołu, który ostatecznie został zmuszony do opuszczenia Opola? Trzon wykładu stanowić będzie omówienie niezwykłego przedstawienia „Studium o Hamlecie” według Wyspiańskiego i Szekspira oraz konsekwencji, jakie poniósł Grotowski, wystawiając spektakl, który „wstrząsnął kryteriami polskiego socjalizmu” (Eugenio Barba).

dr Agnieszka Wójtowicz – absolwentka krakowskiej teatrologii, historyk teatru, adiunkt w Instytucie Językoznawstwa Uniwersytetu Opolskiego. Autorka monografii „Od «Orfeusza» do «Studium o Hamlecie». Teatr 13 Rzędów w Opolu (1959–1964)” (Wrocław 2005) oraz „Grotowski. Bedeker opolski” (Opole 2019). Jej zainteresowania badawcze skupiają się wokół historii teatru polskiego w XX wieku (działalność teatralna Jerzego Grotowskiego oraz życie teatralne w Wilnie w dwudziestoleciu międzywojennym). Autorka ponad stu artykułów. Publikowała między innymi w „Notatniku Teatralnym”, „Didaskaliach”, „Teatrze” oraz „Pamiętniku Teatralnym”. Współautorka (wraz z Teresą Kudybą) filmu dokumentalnego o Jerzym Grotowskim „Gra z pamięcią. Jerzy Grotowski w Opolu”. Selekcjonerka Konkursu na Inscenizację Dawnych Dzieł Literatury Polskiej „Klasyka Żywa” (sezony 2019 i 2020), stypendystka MKiDN (stypendium twórcze w kategorii „Teatr” w 2017 roku).

Wykład będzie rejestrowany. Nagranie w ciągu kilku dni zostanie udostępnione na kanale YouTube Instytutu im. Jerzego Grotowskiego

Organizator:
Instytut im. Jerzego Grotowskiego

Współorganizacja:
Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu – Instytucja Kultury Samorządu Województwa Dolnośląskiego

OKiS

Projekt współfinansowany z Budżetu Województwa Dolnośląskiego