„Amatorki” to spektakl o uwikłaniu w stereotypy. Wszyscy bohaterowie to jakby zrobione według matrycy produkty zbiorowego „bez-myślenia” – chętnie wchodzą w role, w których funkcjonowali i funkcjonują ich rodzice czy dziadkowie, dziedzicząc wiele traum pokoleniowych.

„Kobiety wychodzą często za mąż lub giną w inny sposób” – tak o bohaterkach „Amatorek” pisze noblistka Elfriede Jelinek. Opisując równoległe historie trzech kobiet – Brigitte, Pauli i Susi – Jelinek dokonuje analizy relacji damsko-męskich przedstawionych jako pole walki i przemocy. Relacje między kobietami i mężczyznami budowane są na zasadach biznesowych kontraktów. Kobieta od mężczyzny chce pieniędzy, bezpieczeństwa materialnego, dziecka i nazwiska, co ma niejako usankcjonować ją jako kobietę i pozwolić jej przyjąć określoną rolę w społeczeństwie – żony i matki. Mężczyzna od kobiety oczekuje przyjemności cielesnych, usługiwania i niemalże niewolniczej pracy. On stosuje wobec niej przemoc – ona odpłaca mu się podstępem.

Jedna z bohaterek walczy na śmierć i życie o zapewnienie sobie odpowiedniego statusu społecznego, wyjście z biedy, porzucenie znienawidzonej pracy, podczas gdy druga naiwnie marząc o „miłości przenoszącej góry”, nabiera się na kulturowy mit, oddając w zamian swoją niezależność i marzenia. W obu przypadkach mężczyzna jest środkiem do celu, wehikułem, który ma przenieść do „ziemi obiecanej”, a kobiety są ofiarami zarówno samczej dominacji, jak i własnej bierności, braku ambicji, naiwności, wygodnictwa, ale też stereotypów społecznych, którym ulegają.

Spektakl „Amatorki” to pełne ironii i groteski studium przypadków, opisane ciekawym językiem literackim, okraszone hip-hopwym bitem, do którego Agnieszka Wolny-Hamkało napisała piosenki, odsłaniające inne oblicze głównych bohaterek tej opowieści.

 

 

Data:
12 grudnia | godz. 19:00 KUP BILET
13 grudnia | godz. 17:00 KUP BILET

Miejsce:
Wrocławski Teatr Współczesny im. Marii i Edmunda Wiercińskich, Scena na Strychu
ul. Rzeźnicza 12, Wrocław

Bilety:
40 zł – normalne, 30 zł – ulgowe, do nabycia na stronie Wrocławskiego Teatru Współczesnego www.wteatrw.pl/Amatorki

Spektakl rekomendowany dla widzów 16+

Artyści:
tekst: Elfriede Jelinek
tłumaczenie: Anna Majkiewicz i Joanna Ziemskiej
adaptacja tekstu: Katarzyna Baraniecka
reżyseria: Katarzyna Baraniecka
piosenki: Agnieszka Wolny-Hamkało
scenografia i kostiumy: Kinga Melka
choreografia: Jarosław Staniek
muzyka: Maciej Henel-Celis

Występują:
Beata Śliwińska, Angelika Wójcik, Magdalena Majtyka, Szymon Bandyk, Michał Przybysz

 

Producenci:
Fundacja Kombinat
Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu

Partnerzy:

Kontury Kultury
Wrocławski Teatr Współczesny

Patronat medialny:
Radio RAM

Spektakl współfinansowany ze środków budżetu Samorządu Województwa Dolnośląskiego oraz Gminy Wrocław, www.wroclaw.pl

Opowieść o  trwającej od dekad budowie autostrady D1, która powinna połączyć dwa największe miasta Słowacji, ale z wielu przyczyn wciąż nie powstaje.
Kameralny spektakl w reżyserii Katarzyny Dudzic-Grabińskiej to eksperymentalna w formie, śmieszno-straszna opowieść o polityce, społeczeństwie środkowoeuropejskim, pieniądzach i nadziei.  Na scenie – Karolina Gorzkowska i Darek Maj.

Na początku było słowo, a słowo to brzmiało autostrada i ktoś powiedział avanti no dalej chodźmy dalej i powiedział dal Dálnice (po czesku) I niektórzy potem jeszcze jakiś czas mówili autostrada i autostráda ale niektórzy już mówili dálnice a niektórzy niektórzy już mówili diaľnica (po słowacku) choć mówili to jeszcze zupełnie cicho cicho zupełnie cichuteńko aby się nie spłoszyć i ktoś szepnął sen
(…)
Serce powiedziało połączenie i powiedziało rozwój regionów i powiedziało infrastruktura i powiedziało rynek powiedziało oferta pracy oferta i mobilność i tranzyt i powiedziało interoperacyjność integracja modalna multimodalność i ktoś powiedział wybory wybory wybory i naród i półprofil i agencja reklamowa powiedziała Claudia Schiffer i Claudia Schiffer powiedziała I love chocolate

Lukáš Brutovský D1

Twórcy:
tekst: Lukáš Brutovský
tłumaczenie, reżyseria i opracowanie muzyczne: Katarzyna Dudzic-Grabińska
kostiumy i asystentka reżysera ds. wizualnych: Anna Adasiak

Obsada:
Ona – Karolina Gorzkowska
On – Darek Maj

——————————–
Projekt grafik: Katarzyna Leks

Producentka ze strony OKiS: Karolina Michalska-Cecot

Prapremiera polska:
21 listopada 2025 (piątek), godz. 19.00 KUP BILET
22 listopada 2025 (sobota), godz. 20.00 KUP BILET

Po premierze spektaklu 21 listopada odbędzie się spotkanie z twórcami, które poprowadzi Henryk Mazurkiewicz.

Miejsce:
Sala Teatru Laboratorium, Instytut im. Jerzego Grotowskiego, Rynek-Ratusz 27, Wrocław

Bilety:
45 zł – normalne, 35 zł – ulgowe (uczniowie, studenci, emeryci renciści) do nabycia na: okis.pl
oraz (w przypadku niewyczerpania puli) na 40 minut przed spektaklem w Instytucie im. Jerzego Grotowskiego, Sala Teatru Laboratorium, Rynek-Ratusz 27, Wrocław
Liczba miejsc ograniczona
Przedstawienie dla widzów 16+
Czas trwania: ok 60 minut.

Koprodukcja spektaklu:
Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu
Instytut im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu
Fundacja Teatr Polski — TP dla Sztuki

Projekt dofinansowany z budżetu Samorządu Województwa Dolnośląskiego oraz realizowany ze środków pochodzących ze stypendium Miasta Wrocławia

Partner:

Patronat medialny:
Miesięcznik „Odra”

Zdjęcia autorstwa Pauliny Tomczyk
Na zdjęciach: aktorzy, reżyserka oraz Anna Adasiak (kostiumy i asystentka reżysera ds. wizualnych)

Lukáš Brutovský – słowacki reżyser, tłumacz, dramatopisarz i muzyk, jeden z najważniejszych twórców średniego pokolenia na Słowacji. Ukończył reżyserię na VŠMU w Bratysławie. Już podczas studiów jego przedstawienia pokazywane były na międzynarodowych festiwalach (Bratysława, Praga, Brno, Moskwa) i zdobyły kilka nagród. Współpracuje z licznymi teatrami na Słowacji i w Czechach. W 2014 roku został laureatem nagrody czeskiego czasopisma teatralnego Divadelné nowiny za najlepszą reżyserię sezonu (przedstawienie „Maryša” w HaDivadle w Brnie). Od 2015 roku jest dyrektorem artystycznym w Słowackim Teatrze Kameralnym (Slovenské Komorné Divadlo) w Martinie. Blisko współpracuje z dramaturgiem Miro Dacho już od czasów studiów. Tłumaczy z języka niemieckiego (m.in. Schillera, Bernharda). W ostatnich latach (od wystawienia D1) wyraziście pracuje ze współczesnymi tematami dotyczącymi słowackiego społeczeństwa za pomocą eksperymentalnych, oryginalnych form literackich i scenicznych.

Katarzyna Dudzic-Grabińska jest reżyserką teatralną i radiową oraz tłumaczką języków czeskiego i słowackiego. Studiowała na Uniwersytecie, Akademii Muzycznej oraz w Akademii Sztuk Teatralnych we Wrocławiu, na Uniwersytecie Masaryka i JAMU w Brnie. Ukończyła kurs reżyserii radiowej w Szkole Wajdy. Ścieżkę artystyczną zaczynała jako muzyk klasyczny. Stypendystka ZAiKS-u, Słowackiego Centrum Literackiego SLOLIA i programu Culture Moves Europe. Jej spektakle były prezentowane na festiwalach w Krakowie, Słupsku, Jeleniej Górze, Spišskiej Novej Vsi czy Kalkucie. Działa interdyscyplinarnie, interesuje ją dialog międzykulturowy, najnowsza historia Europy Środkowej, lingwistyka.

Karolina Gorzkowska – Karolina Gorzkowska absolwentka Akademii Sztuk Teatralnych we Wrocławiu, aktorka Opolskiego Teatru Lalki i Aktora. Gościnnie występuje w Teatrze Nowym PROXIMA w Krakowie. Współpracuje także z Teatrem Dormana w Będzinie („Pamięć Rutki” – reżyseria Justyna Łagowska), Teatrem EkoStudio w Opolu oraz Krakowskim Teatrem Komedia. Zagrała między innymi w spektaklach w reżyserii Agaty Dudy – Gracz, Piotra Cieplaka, Bogusława Kierca, Przemysława Jaszczaka, Konrada Dworakowskiego, Tomasza Kaczorowskiego, Marcina Wierzchowskiego. Wystąpiła w ponad trzydziestu czytaniach performatywnych, między innymi w Opolskim Teatrze Lalki i Aktora, w Teatrze im. Jana Kochanowskiego w Opolu czy w Teatrze Śląskim im. St. Wyspiańskiego w Katowicach. Współtworzy performatywną grupę -bufetowe-. Za rolę Rutki Laskier w spektaklu „Pamięć Rutki”, rolę Ninja Szuko w spektaklu „Zagubiony chłopiec” i rolę Miep Gies w spektaklu “Każdego dnia jest mi żal” została wyróżniona w 26. i 33. Subiektywnym Spisie Aktorów Teatralnych Jacka Sieradzkiego.

Dariusz Maj absolwent Wydziału Lalkarskiego Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej we Wrocławiu (1994). W roku 1984 basista wrocławskiej grupy punkowej Sedes. Laureat nagrody wojewody dolnośląskiego dla najlepiej rokującego aktora młodego pokolenia (2002). W latach 1997-2001 aktor Centrum Sztuki – Teatru Dramatycznego w Legnicy (obecnie Teatr im. H. Modrzejewskiej w Legnicy). W latach 2001-2009 aktor Teatru Dramatycznego im. J. Szaniawskiego w Wałbrzychu. W latach 2009-2013 aktor Wrocławskiego Teatru Współczesnego im. E. Wiercińskiego. W Teatrze Polskim we Wrocławiu od 2015-2018 roku. Twórca wielu ról teatralnych i filmowych, współpracował z czołowymi polskimi reżyserami (K. Garbaczewski, M. Zadara, J. Głomb, J. Klata, P. Wojcieszek, M. Strzępka, M. Kleczewska, L. Raczak, K. Zanussi, F. Falk, W. Krzystek, K. Lupa, J. Skrzywanek, R. Talarczyk). Aktor Teatru Polskiego w Podziemiu, gdzie w koprodukcji z OKiS przygotował monodram „Aleja Narodowa” w reżyserii Katarzyny Dudzic-Grabińskiej, nagrodzony Kryształową Pestką na festiwalu Pestka w Jeleniej Górze.

Anna Adasiak – scenografka i kostiumografka teatralna i filmowa, a także jubilerka artystyczna. Absolwentka kierunku Scenografia oraz kierunku Projektowanie Ubioru Kreacyjnego na Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu. Tworzy i współtworzy spektakle w teatrach lalek, dramatycznych i muzycznych oraz pracuje przy etiudach filmowych i serialach telewizyjnych. Współpracowała m.in. z Teatrem Muzycznym Capitol we Wrocławiu i Teatrem Polskim we Wrocławiu, Teatrem Kombinat we Wrocławiu, Ośrodkiem Kultury i Sztuki we Wrocławiu, Teatrem Lalki Tęcza w Słupsku, Teatrem Lalki i Aktora w Łomży oraz Szkołą Filmową Mastershot we Wrocławiu i Warszawską Szkołą Filmową. Kuratorka trzech edycji wystawy „Młoda Scenografia” w Słupsku organizowanego w ramach Festiwalu Plastyki Teatrów Lalki i Formy.

Fotorelacja z premiery spektaklu „D1. Pieśń o autostradzie”

TERMINY
5 września 2025 | 19:00
6 września 2025 | 18:00
7 września 2025 | 17:00

MIEJSCE
Sala Formalna – Centrum na Przedmieściu
ul. Prądzyńskiego 39A, Wrocław

Szacowany czas trwania 80–90 MINUT

BILETY
https://bit.ly/limba-tuf

Spektakl rekomendowany dla widzów od 16. roku życia.
TW: dym, światło stroboskopowe, wulgaryzmy, przemoc

REALIZATORZY/ REALIZATORKI
reżyseria PIOTR RATAJCZAK
scenariusz i dramaturgia PIOTR ROWICKI
scenografia MARIANNA LISIECKA-SYSKA
kostiumy NIKOLA ŁADA
choreografia ARKADIUSZ BUSZKO
muzyka TYMOTEUSZ WITCZAK
kierownik produkcji PAWEŁ ZARĘBA
realizacja światła KACPER SCHEFFLER
realizacja dźwięku WIKTOR GRZEGORZEWSKI

obsada ALICJA CZERNIEWICZ, WIKTORIA CZUBASZEK, PAULINA MIKUŚKIEWICZ, PRZEMYSŁAW FURDAK, JERZY GÓRSKI, ADAM MICHAŁ PIETRZAK, RAFAŁ PIETRZAK, MACIEJ RABSKI

Producenci i organizatorzy:
Fundacja „Teatr Układ Formalny”
Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu – Instytucja Kultury Samorządu Województwa Dolnośląskiego

                           

Spektakl współfinansowany z budżetu Samorządu Województwa Dolnośląskiego oraz środków Gminy Wrocław.

 

Spektakl zorganizowany dzięki współpracy z Przedstawicielstwem Regionalnym Komisji Europejskiej w Polsce.

Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu wspólnie z Teatrem Kombinat zapraszają na spektakl „Lobster”. Spektakl powstał w ramach współpracy wrocławskich artystek – pisarki i dramaturżki Agnieszki Wolny-Hamkało oraz reżyserki Katarzyny Baranieckiej.

fot.M.Cydzik

Data pokazu:
18 czerwca 2025, godz. 18.00

Miejsce:
Kino Capitol w Miliczu, ul, Marszałka Józefa Piłsudskiego 14

Producenci i organizatorzy:
Fundacja Kombinat
Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu – Instytucja Kultury Samorządu Województwa Dolnośląskiego
 

HEKSY dramatyczne zrodziły się z HEKS powieściowych, lecz w żadnym razie nie są z nimi tożsame. To raczej zupełnie nowy, pulsujący organizm, za który w pierwotnej wersji przygotowanej dla Teatru Dramatycznego w Warszawie odpowiadały improwizująca na podstawie swojej powieści Agnieszka Szpila i prowadząca owe wielomiesięczne improwizacje aktorka – Anna Kłos.
Tekst, nad którym rozpoczął pracę Teatr Polski w Podziemiu, jest nowym morfemem łączącym to, co powstało dla Teatru Dramatycznego z zupełnie nową treścią, będącą wynikiem intensywnych poszukiwań Szpili oraz reżyserującej spektakl w Podziemiu – Moniki Pęcikiewicz. Owocem ich intensywnej, twórczej relacji.
Bezkompromisowe pytania o nierozerwalne związki wolności i seksualności, które postawiły przed sobą Pęcikiewicz i Szpila powinny pojawić się w obszarze kulturze dużo wcześniej, niestety z jakichś powodów zostały przemilczane lub podjęte tylko w jednym kontekście – wolności seksualnej, która w patriarchacie przysługuje jedynie uprzywilejowanym, czyli mężczyznom.
Szpila w HEKSACH ogłasza zerwanie ze starymi, sterczącymi narracjami, głosząc w ich miejsce nadejście tego, co płożące, co niehierarchiczne i co w społecznym skłączeniu. Zapowiada upadek wszystkiego, co sztywne, wszystkiego, co w erekcji. Tym, co ma nas ku temu zaprowadzić, jest ekoseksualność, rozumiana jako zupełnie nowa tożsamość oraz nowa perspektywa w sztuce, będąca azymutem dla innych dziedzin kultury, a także sfer życia.
Za radykalnym przewrotem Szpili proklamowanym w HEKSACH przez gwiazdę porno – Pamelę Fellatio – poszły już inne kraje, w których powieść Szpili jest nie tylko czytana, ale i zdobywa coraz szerszy komentariat wśród uznanych krytyków literackich i kulturowych ekspertów.

_________________

Obsada:
Anna Ilczuk — Szajbel/Mathilde
Justyna Janowska — Helene/Ludwige
Andrzej Kłak — Bartek/Antyterorysta/Brat Gladiolus/Straszydlak
Anastazja Kowalska — Pamela Fellatio/Kunegunde
Michał Mrozek — Brodatka/Panda Sąsiad/Brat Niepokalanek/Mathias
Piotr Nerlewski — Rair/Babel
Michał Opaliński — Rozchodnik(Ojciec Szajbel)/Plotek/Brat Hubert
Janka Woźnicka — Trytoma/Matka Szajbel/Activistic Mother/Gretchen
Katarzyna Wuczko — Starodziewica/Ursule/Bernadette/Bokashi

_________________

kurator projektu Piotr Rudzki
produkcja Renata Majewska
plakat, zdjęcia Natalia Kabanow
internet Piotr Sarama
promocja, marketing Mariusz Turchan, Paulina Tomczyk
napisy Alicja Szumańska
koordynacja pracy artystycznej Ada Tabisz
kierownik techniczny Piotr Jacyk

_________________

Prapremiera polska
25 kwietnia 2025, godz. 19.00  KUP BILET
26 kwietnia 2025, godz. 19.00 KUP BILET
27 kwietnia 2025, godz. 17.00  KUP BILET

Miejsce:
Centrum Sztuk Performatywnych Instytutu Grotowskiego,
ul. Księcia Witolda 62, Wrocław
(Piekarnia Żywa Kultura)

Bilety w cenie: od 40 do 100 zł do nabycia na www.ekobilet.pl
Liczba miejsc ograniczona

Czas trwania: 3h (z przerwą)

________
Spektakl wyłącznie dla widzów dorosłych, może obrażać uczucia religijne, zawiera sceny o charakterze seksualnym, sceny przemocy i wulgaryzmy.

 

Koprodukcja:
Instytut im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu
Fundacja Teatr Polski — TP dla Sztuki
Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu

Projekt jest dofinansowany z budżetu Samorządu Województwa Dolnośląskiego

Zapraszamy na pełen refleksji, humoru i ironii monodram „PARADOX” w wykonaniu Krzysztofa Rogacewicza, inspirowany książkami Josepha Hellera „Paragraf 22” i „Closing Time”.

„PARADOX” :
SCENARIUSZ, REŻYSERIA, SCENOGRAFIA: KRZYSZTOF PULKOWSKI
MULTIMEDIA I OPRAWA MUZYCZNA: MAREK OLEKSY
WYSTĘPUJE: KRZYSZTOF ROGACEWICZ
PROJEKT PLAKATU: BOGUMIŁA TWARDOWSKA-ROGACEWICZ
Czas trwania 70 min.

Data:
22 marca 2025

Miejsce:
Sala Nova Jeleniogórskiego Centrum Kultury,
ul. 1 Maja 60, Jelenia Góra

Bilety:
do nabycia w kasach JCK oraz na bilety.jck.pl

O spektaklu: 
Autorski dramat inspirowany książkami Josepha Hellera „Paragraf 22” i „Closing Time”. Wizyjna opowieść pełna przewrotnych akcji i napięcia dramaturgicznego, która zwraca się wprost do wrażliwości widza oraz wiedzie jego emocje na wyprawę… na groteskową wycieczkę szlakiem strachu o własne życie…

„PARADOX” – monodram Krzysztofa Rogacewicza
(…) Yosarian Rogacewicza-Pulkowskiego jest sam. Sam ze swoimi wspomnieniami, strachem, wątpliwościami. Jest sobą, swoim przyjacielem, towarzyszami, pułkownikiem, porucznikiem, generałem. Śmieje się, płacze, krzyczy, szepcze, jąka się. Skacze, klęka, pełza, biega. Pije, pali zioło. Jest sam z całym swoim strachem – wtedy i teraz. Bywa poważny, zrozpaczony, zdystansowany. Pokazuje zaskakującą skalę emocji swoich i postaci, które przed nami odgrywa. Jego kostium, odwołujący się do wojennego munduru, to pamiętające lepsze czasy, spodnie moro, kaftan z przedłużonymi rękawami – może to kaftan bezpieczeństwa(…), czapka pilotka(…), manierka i bajecznie kolorowe buciory, których nie powstydziłyby się dzieci-kwiaty przełomu lat 60. i 70. Odniesień do tego okresu znajdujemy w spektaklu znacznie więcej – w obrazach filmowych i muzyce. Krzysztof Rogacewicz pokazuje całą skalę emocji, nastrojów, rozterek i wahań. Jest wewnątrz i na zewnątrz – nie tylko emocjonalnie, ale i w przestrzeni sceny, na której jedynym elementem scenograficznym są zwieszające się białe bryty materiału. One dzielą przestrzeń na tę część w głębi, która przenosi bohatera (ON) w przeszłość, i tę bliżej nas – do dzisiaj. Bywają też ekranem, na którym wyświetlane są ruchome obrazy pokazujące tło jego/naszego życia.
Rogacewicz specjalizuje się w najtrudniejszej formie teatru – monodramie. Po raz kolejny udowadnia, że robi to doskonale – potrafi skupić na sobie uwagę widowni. Śmieszy, wzrusza, drażni, każe słuchać i reagować. W tak trudnym tekście ani na moment nie traci panowania nad nim, nad sobą i nad widownią. Wielkie gratulacje! To rzadkie osiągnięcie.

Urszula Liksztet, Nowiny Jeleniogórskie, nr 26, 29 czerwca 2021

Krzysztof Rogacewicz        
Absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej we Wrocławiu (1991). W latach 1992 – 98 grał na scenach Teatru Animacji oraz Teatru C.K.Norwida w Jeleniej Górze. Od 1995 roku aktor niezależnego teatru MASKA w Jeleniej Górze. Od lat obecny na ekranie filmowym i telewizyjnym (m.in. „KURIER”, „Safe Inside”, „KOMORNIK, „1”, „KLAN”, „M jak Miłość”, „Na wspólnej”, „Pierwsza miłość”, „Korona Królów”). Laureat „SREBRNEGO KLUCZYKA”– nagrody przyznawanej przez redakcję Nowin Jeleniogórskich za kreację w spektaklu „PASTORAŁKI”.
Od 1992 z monodramem „Kontrabasista” reprezentował Dolny Śląsk na kilkunastu międzynarodowych festiwalach i przeglądach teatralnych (USA, Kanada, Wielka Brytania, Niemcy, Włochy, Finlandia, Grecja, Chorwacja, Armenia, Czechy, Słowacja, Rosja, Ukraina, Albania). Został  nagrodzony na:  BEST INTERNATIONAL AWARD – NOWY JORK – United SOLO Festiva, 15. International Monodrama Festival ALBAMONO (Albania ) 8. Międzynarodowy Festiwal Małych Form Teatralnych i Monodramów LUDI – Orel, ROSJA,  3. Interbalkan Theatre Festival (Ateny, Grecja)

Fragmenty recenzji:
Rogacewicz specjalizuje się w najtrudniejszej formie teatru – monodramie. Po raz kolejny udowadnia, że robi to doskonale – potrafi skupić na sobie uwagę widowni. Śmieszy, wzrusza, drażni, każe słuchać i reagować. W tak trudnym tekście ani na moment nie traci panowania nad nim, nad sobą i nad widownią. Wielkie gratulacje! To rzadkie osiągnięcie.
Urszula Liksztet, Nowiny Jeleniogórskie, nr 26, 29.06.2021

Bohater monodramu jest z jednej strony wojskowym, kimś, kogo doświadczyła wojna, komu należy się niejako z urzędu szacunek, a z drugiej wariatem, osobą zupełnie niepoważną, mówiącą nielogicznie. Kogo więc oglądamy na scenie? Lotnika z traumą wojenną czy błazna? Nie wiadomo. „Paradox” został bowiem tak skonstruowany, że obie możliwości wydają się przez cały czas w równym stopniu prawdopodobne. Raz, słuchając bohatera, odnosi się wrażenie, że jego obserwacje na temat świata są niezwykle celne i błyskotliwe, a za chwilę wydaje się, że bredzi on zupełnie bez sensu. Powaga przeplata się w tym przedstawieniu z groteską, a mądrość z głupotą. Wszystko wzięte jest w cudzysłów, choć kontekst prezentacji jest jak najbardziej poważny – jest nim bowiem troska o ludzkie życie.
Kamil Bujny, Teatr dla wszystkich, 30.11.2021

Producenci i współorganizatorzy:
Stowarzyszenie Teatr MASKA
Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu – Instytucja Kultury Samorządu Województwa Dolnośląskiego

               

 

Spektakl współfinansowany z budżetu  Samorządu Województwa Dolnośląskiego