„Poskromienie złośnicy” Williama Shakespeare’a było tylko inspiracją dla spektaklu. Przedstawienie to powrót Moniki Pęcikiewicz do teatru, aktorek i aktorów – tak dobrze znanych we Wrocławiu – do wspólnej pracy. Spektakl to odpowiedź na doświadczenie kryzysów wynikających z różnorodnych poskromień wymuszanych na nas przez kulturę i społeczeństwo. Przedstawienie o kondycji indywidualnej i zbiorowej tego artystycznego kolektywu. Ale także o każdym z nas. O naszym tu i teraz. O wolności. O nieprzekraczalnych granicach. Intymne i jednocześnie spektakularne, rozgrywane w niesamowitej przestrzeni zaprojektowanej przez Katarzynę Borkowską.

fot. Natalia Kabanow

REŻYSERIA MONIKA PĘCIKIEWICZ
SCENOGRAFIA, KOSTIUMY KATARZYNA BORKOWSKA
REŻYSERIA ŚWIATEŁ MIREK KACZMAREK
MUZYKA CEZARY DUCHNOWSKI
WIDEO EMIKO
KONTEKSTY MICHAŁ BUSZEWICZ
PRODUCENTKA KASIA MAJEWSKA
KURATOR ARTYSTYCZNY PIOTR RUDZKI
ASYSTENT REŻYSERKI MICHAŁ OPALIŃSKI
PLAKAT, ZDJĘCIA NATALIA KABANOW
MARKETING, PROMOCJA MARIUSZ TURCHAN

OBSADA: KASIA DUDEK, ANNA ILCZUK, AGNIESZKA GLIŃSKA, MARTA ZIĘBA, MICHAŁ OPALIŃSKI, ALEKSANDER KALETA, WOJCIECH ZIEMIAŃSKI, TOMASZ LULEK, MATEUSZ ZNANIECKI

CZAS TRWANIA: ok. 100 minut (bez przerwy)

PRAPREMIERA SPEKTAKLU ODBYŁA SIĘ 5 MAJA 2019
Piekarnia | Centrum Sztuk Performatywnych
ul. Księcia Witolda 62-67, Wrocław

Daty pokazów:
14 kwietnia 2023, godz. 19:00 KUP BILET
15 kwietnia 2023, godz. 19:00 KUP BILET
16 kwietnia 2023, godz. 19.00 KUP BILET

Miejsce grania spektaklu:
PIEKARNIA Centrum Sztuk Performatywnych, ul. Księcia Witolda 62-67, Wrocław

Bilety w cenie od 20 zł do 40 zł do nabycia na: ekobilet.pl
oraz na godzinę przed spektaklem w PIEKARNIA Centrum Sztuk Performatywnych, ul. Księcia Witolda 62-67, Wrocław

Producenci:
Teatr Polski – w podziemiu / Polski Theatre in the underground (Fundacja Teatr Polski – TP dla Sztuki),
Instytut im. Jerzego Grotowskiego,
Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu – Instytucja Kultury Samorządu Województwa Dolnośląskiego,
Teatr Ślaski im. Stanisława Wyspiańskiego w Katowicach,

Spektakl współfinansowany z budżetu Samorządu Województwa Dolnośląskiego

Spektakl współfinansowany z budżetu  Samorządu Województwa Dolnośląskiego

TEKSTY:

„Tomasz Węgorzewski, realizując Mojżesza, przypomina o tym, jak bardzo teatr może być nieoczywisty. We Wrocławiu przydarza się to w ostatnim czasie niezwykle rzadko, dlatego najnowsza propozycja Teatru Polskiego w Podziemiu stanowi pewną egzotykę. […] Dla tego zespołu, który co spektakl prezentuje zupełnie inne oblicza swych talentów, w teatrze przestaje funkcjonować pojęcie niemożliwego. Kwietniewska, Woźnicka, Kłos, Opaliński i Szczyszczaj udowadniają w Mojżeszu, że potrafią się odnaleźć w każdej roli, nawet jeśli tak różnorodne spośród nich muszą udźwignąć w ramach jednego przedstawienia”.

Katarzyna Mikołajewska
Teatr Polski w Podziemiu. Twórcy „Mojżesza” zmuszają widza do przebudzenia [w:] wroclaw.wyborcza.pl

***

„Mojżesz to intrygujący eksperyment, w którym, poszukując nowych praktyk duchowych bohaterowie, a być może także aktorzy, studiują swoje osobowości, po omacku i mozolnie posuwając się do przodu albo wciąż stojąc w miejscu. Reżyser Tomasz Węgorzewski postawił przed niełatwym zadaniem aktorski zespół, w skład którego wchodzą: Agnieszka Kwietniewska, Anna Kłos, Janka Woźnicka, Michał Opaliński i Adam Szczyszczaj (z gościnnym udziałem Haliny Rasiakównej). Najbardziej zapadła mi w pamięć rola Woźnickiej, a także dyskusje między Opalińskim i Szczyszczajem. Co prawda, nie udało mi się zapamiętać wszystkich wypowiadanych przez aktorów refleksji, ale zapamiętałem towarzyszące mi w czasie oglądania spektaklu emocje – zarówno strach i niepokój, jak i śmiech w najbardziej niespodziewanych momentach”.

Michał Hernes
Nowy (wspaniały?) „Mojżesz” [w:] www.tuwroclaw.com

***

„Ziemia Obiecana, do której podążamy razem z innymi, niekoniecznie jest wolnością. Oglądając Mojżesza, trzeba pamiętać, że wolność od czasów patriarchy nabrała nowych sensów, obrosła znaczeniami, często niewygodnymi, którymi trudno się zachłysnąć. Nie da szczęścia ani głęboka psychoanaliza, ani znalezienie logicznych podstaw, nie przyniesie go drugi człowiek, wobec którego konfrontujemy własne wyobrażenia. Duchowy przełom, do którego dążymy, jest raczej niekończącym się procesem, niż zamkniętym stanem. Jest w nas potrzeba wiary, ale ta także jest bardziej potrzebą, niż trwałym stanem człowieka.

Małgorzata Matuszewska
„Mojżesz”: Wołanie i pogwarki z pustyni [w:] miarakultury.blogspot.com

***

„Kiedy wychodziłem dziś z teatru, miałem wrażenie niedosytu. Wszystko skończyło się tak nagle, że nie dostałem odpowiedzi na wiele postawionych w sztuce pytań. To sprawiło, że przez kilka kolejnych godzin rozmawialiśmy o tym, co zobaczyliśmy na scenie, co usłyszeliśmy, i wreszcie o tym, dokąd zmierzamy, kim jesteśmy i skąd się bierzemy. Chcę przyjść jeszcze raz, bo treści było tak wiele, że nie wszystko zdołaliśmy wyłapać i przemyśleć. Taka chyba powinna być sztuka. Pobudzająca. Bardzo ciekawe przedstawienie i ten nieustanny dialog z samym sobą i z innym. Z zupełnie innym. Możliwe, że właśnie po to się spotykamy…? Jeśli wszystko poszło zgodnie z planem, to i tak każdy z widzów zauważył coś zupełnie innego”

Piotr Kaszuwara
[w:] Facebook

***

„Mojżesz na deskach Teatru Polskiego – w podziemiu to spektakl, który nie pozwala o sobie zapomnieć. Dostałam mnóstwo pytań, na które muszę znaleźć sama odpowiedź […]. Aktorzy tworzą swoje własne światy, nie konkurują ze sobą, czuje się pozytywną energię. Miło było zobaczyć ich ponownie na jednej scenie. Cieszę się, że tacy aktorzy odnaleźli własną przestrzeń i Mojżesz pokazuje, że bez nich świat wrocławskiego teatru byłby pusty”.

Agnieszka Kościelniak
więcej.kultury [w:] Instagram

Spektakl brał udział w 26. Ogólnopolskim Konkursie na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej.

W dniach 25-26 marca 2022 zapraszamy do wyjątkowej przestrzeni – Centrum Sztuk Performatywnych PIEKARNIA przy ul. Księcia Witolda we Wrocławiu, gdzie odbędą się pokazy spektaklu „Aleja Narodowa” na podstawie powieści Jaroslava Rudiša w tłumaczeniu, adaptacji i reżyserii Katarzyny Dudzic-Grabińskiej oraz wykonaniu Dariusz Maja.

Poznaj Wandama – czeskiego „bohatera walki o niepodległość”, który dał sygnał do rozpoczęcia Aksamitnej Rewolucji. Tylko nie wiadomo, której stronie: protestującym czy milicji. Uważa się za „ostatniego Rzymianina”. Hitlerowskie saluty tłumaczy, jak wielu innych narodowców w Czechach i w Polsce, tradycją rzymską. Jednocześnie jak Václav Havel pragnie, aby prawda i miłość zwyciężyły nad kłamstwem i nienawiścią. W finale boleśnie zderza się… z regułami wolnego rynku. Narodowiec, rasista, szowinista, bojownik antysystemowy, menel, pijak, ćpun, bohater?

„Adolf Hitler uratował mi życie. Wiem, co chcesz powiedzieć, ale nie mów nic”
Jaroslav Rudiš

fot. T.Papuczys

Reżyseria i adaptacja, przekład z języka czeskiego: Katarzyna Dudzic-Grabińska
Scenografia i kostiumy: Magdalena Stępień
Występuje: Dariusz Maj
Prapremiera polska: 9 czerwca 2018
Grupa wiekowa: 16+
Czas trwania: 60 min.

Twórcy:

Dariusz Maj
Absolwent Wydziału Lalkarskiego Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej we Wrocławiu (1994). W roku 1984 basista wrocławskiej grupy punkowej Sedes. Laureat nagrody wojewody dolnośląskiego dla najlepiej rokującego aktora młodego pokolenia (2002). W latach 1997-2001 aktor Centrum Sztuki – Teatru Dramatycznego w Legnicy (obecnie Teatr im. H. Modrzejewskiej w Legnicy). W latach 2001-2009 aktor Teatru Dramatycznego im. J. Szaniawskiego w Wałbrzychu. W latach 2009-2013 aktor Wrocławskiego Teatru Współczesnego im. E. Wiercińskiego. W Teatrze Polskim we Wrocławiu od 2015-2018 roku. Twórca wielu ról teatralnych i filmowych, współpracował z czołowymi polskimi reżyserami (K. Garbaczewski, M. Zadara, J. Głomb, J. Klata, P. Wojcieszek, M. Strzępka, M. Kleczewska, L. Raczak, K. Zanussi, F. Falk, W. Krzystek). Obecnie gra role Blockbauma oraz Człowieka w kancelarii w głośnym Procesie wg F. Kafki w reżyserii Krystiana Lupy.

Katarzyna Dudzic-Grabińska
Studiowała reżyserię teatru lalek AST, Filia we Wrocławiu. Absolwentka filologii słowiańskiej Uniwersytetu Wrocławskiego,  tłumaczka literatury czeskiej i słowackiej, wiolonczelistka. Debiutowała jako reżyser i dramatopisarz w słowackim Instytucie Teatralnym w Bratysławie sztuką „Mnemojohann” (2014). Członek Platformy Krytyków podczas festiwalu słowackiego teatru Dotyky a Spojenia w Martinie (2017, 2018). Wiosną 2017 r. wyreżyserowała sztukę Jana Wilkowskiego „Tymoteusz wśród ptaków” w słupskim Państwowym Teatrze Lalek „Tęcza”. Jako asystentka reżysera współpracowała m.in. z Agatą Dudą-Gracz („Śmierć przyjeżdża w środę”, „Opole 2016”; „Dziubanina”, „Makbet” – oba Teatr Capitol, Wrocław 2017) oraz Michałem Zadarą („Dziadów części III” „Ustęp i Objaśnienia”, Teatr Polski, Wrocław 2016).

Magdalena Stępień
Absolwentka scenografii na Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu, zajmuje się przygotowywaniem przestrzeni, kostiumów, lalek i masek do działań teatralnych i filmowych. Przygotowywała projekty scenograficzne we współpracy ze studentami reżyserii we Wrocławiu i Warszawie, realizowała lalki do spektakli Teatru Arka we Wrocławiu oraz projektu Lalkomat. Zajmuje się również modniarstwem, metaloplastyką, grafiką i rzeźbą (uczestniczyła w międzynarodowym plenerze rzeźbiarskim w Łabiszynie w 2015 i 2016 r.)

Daty pokazów:
25 marca 2021, godz. 19:00 KUP BILET
26 marca 2021, godz. 19:00 KUP BILET

Miejsce grania spektaklu:
PIEKARNIA Centrum Sztuk Performatywnych, ul. Księcia Witolda 62-67, Wrocław

Bilety  w cenie od 15 zł do 30 zł do nabycia na: ekobilet.pl
oraz na godzinę przed spektaklem w PIEKARNIA Centrum Sztuk Performatywnych, ul. Księcia Witolda 62-67, Wrocław

Bilety promocyjne przysługują studentom, rencistom i emerytom.

Uwaga!
W trosce o bezpieczeństwo uczestników prezentacja spektaklu będzie się odbywać zgodnie z aktualnymi wytycznymi Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Państwowej Inspekcji Sanitarnej i Ministerstwa Zdrowia dotyczącymi organizacji wydarzeń kulturalnych w czasie epidemii COVID-19.
Korzystanie z maseczek zakrywających usta i nos oraz dezynfekcja dłoni są w budynku obowiązkowe.

Prosimy o przybycie najpóźniej na 10 minut przed rozpoczęciem.
W trosce o Państwa bezpieczeństwo prosimy o zapoznanie się z zasadami bezpieczeństwa podczas wydarzenia. Wszystkie informacje znajdują się tutaj:
https://tiny.pl/rpxs3

Dokonanie zakupu biletu jest równoznaczne z akceptacją niniejszego Regulaminu i zobowiązaniem do respektowania jego postanowień.

***

„Tekst Rudiša oddaje śmietnik panujący niepodzielnie w świadomości człowieka, który znalazł się na marginesie świata po transformacji, w którym mielą się frazy z przemówień Hawla z zauroczeniem Hitlerem, opowieści o nowym, sprawiedliwym świecie z podszytym nienawiścią szowinizmem. Ten śmietnik kryje w sobie poważną diagnozę kryzysu, który dotyka dziś wiele europejskich krajów.

Katarzyna Dudzic-Grabińska wraz z Dariuszem Majem stawiają nam przed oczami swojaka wyciągniętego wprost z praskiej knajpy, pozwalając mu wziąć nas na lep swoich opowieści, na przemian przerażających i rozbrajających, ostatecznie jednak podszytych grozą. W finale tej narracji następuje znacząca zmiana perspektywy, której nie zdradzę czytelnikom, choć powieść Rudiša jest od dwóch lat dostępna w księgarniach. W każdym razie jest to też opowieść o zakłamaniu, o oszukiwaniu samego siebie, o potrzebie budowania legend, choćby na ruchomych piaskach, i o tym, jak zawodny jest to proces”.

Magdalena Piekarska, wroclaw.wyborcza.pl

***

Spektakl nagrodzony nagrodą Kryształową Pestką podczas XI Międzynarodowego Festiwalu Teatrów i Kultury Awangardowej PESTKA 2019 w Jeleniej Górze.

„…za umiejętność zbudowania minimalnymi środkami inscenizacyjnymi uniwersalnej historii, ważnej i istotnej dla współczesnych społeczeństw Europy Środkowej i Wschodniej, szczególnie 30 lat, ukazanie szarego przeciętnego człowieka w trybiku historii, zagubienia w zmieniającym się świecie, również mikrowspólnoty, będącej odbiciem bolączek dnia codziennego; przedstawienie mechanizmów rodzących się aktów nienawiści, ksenofobii i rasizmu, które stanowią zaprzeczenie ładu demokratycznego. Za istotny głos w bieżącej dyskusji społeczno-politycznej”

Tekst o Festiwalu Pestka ukazał się wakacyjnym numerze „Odry”. Fragment z tekstu na stronie e-teatr
http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/275034,druk.html

Spektakl jest koprodukcją:
Ośrodka Kultury i Sztuki we Wrocławiu – Instytucji Samorządu Województwa Dolnośląskiego
i Fundacji Teatr Polski – TP dla Sztuki (Teatr Polski – w podziemiu / Polski Theatre in the underground)

Partner:
Instytut im. Jerzego Grotowskiego

10 i 11 lutego 2022 o godz. 19:00 zapraszamy do Piekarni na pokazy spektaklu „Poskromienie” w reżyserii Moniki Pęcikiewicz .

„Poskromienie złośnicy” Williama Shakespeare’a było tylko inspiracją dla spektaklu. Przedstawienie to powrót Moniki Pęcikiewicz do teatru, aktorek i aktorów – tak dobrze znanych we Wrocławiu – do wspólnej pracy. Spektakl to odpowiedź na doświadczenie kryzysów wynikających z różnorodnych poskromień wymuszanych na nas przez kulturę i społeczeństwo. Przedstawienie o kondycji indywidualnej i zbiorowej tego artystycznego kolektywu. Ale także o każdym z nas. O naszym tu i teraz. O wolności. O nieprzekraczalnych granicach. Intymne i jednocześnie spektakularne, rozgrywane w niesamowitej przestrzeni zaprojektowanej przez Katarzynę Borkowską.

fot. Natalia Kabanow

W trosce o Państwa bezpieczeństwo prosimy o zapoznanie się z zasadami bezpieczeństwa podczas wydarzenia. Wszystkie informacje znajdują się tutaj: https://tiny.pl/rpxs3

Producenci:
Teatr Polski – w podziemiu / Polski Theatre in the underground (Fundacja Teatr Polski – TP dla Sztuki),
Instytut im. Jerzego Grotowskiego,
Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu – Instytucja Kultury Samorządu Województwa Dolnośląskiego,
Teatr Ślaski im. Stanisława Wyspiańskiego w Katowicach,

Spektakl współfinansowany z budżetu Samorządu Województwa Dolnośląskiego

Spektakl „Aleja Narodowa” zrealizowany na podstawie powieści Jaroslava Rudiša, w tłumaczeniu, adaptacji i reżyserii Katarzyny Dudzic-Grabińskiej oraz wykonaniu Dariusz Maja, został zaproszony do udziału w trzydziestej edycji Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego „Bez Granic”,  który dobywa się w dniach  30 września – 10 października 2021 roku na terenie Cieszyna. Pokaz spektaklu będzie miał miejsce 4 października o godzinie 17.00 w Cieszyńskim Ośrodku Kultury „Dom Narodowy” (Rynek 12). Współorganizatorem Festiwalu jest Stowarzyszenie Solidarność Polsko-Czesko-Słowacka.

Międzynarodowy Festiwal Teatralny „Bez Granic” to festiwal odbywający się co roku w Cieszynie i Czeskim Cieszynie. Narodził się u progu lat 90. XX wieku jako jedna z form działania Solidarności Polsko-Czechosłowackiej. Pomysłodawcami tego przedsięwzięcia byli nieżyjący już czeski filozof Jakub Mátl oraz poeta i dramaturg Jerzy Kronhold. Do 2005 roku nosił nazwę Na granicy, po przystąpieniu Polski, Czech i Słowacji do UE zmieniono nazwę na Bez granic.

Pierwszy festiwal miał charakter monograficzny: poświęcony był prezentacji polskich i czechosłowackich inscenizacji sztuk Václava Havla. Na gruncie czeskim był pierwszą tego rodzaju transgraniczną inicjatywą kulturalną po „aksamitnej rewolucji”, na gruncie polskim – jedną z pierwszych inicjatyw tego rodzaju, która z perspektywy lat okazała się inicjatywa najtrwalszą.

Główną ideą festiwalu jest „przekraczanie”, dlatego też teatry prezentują sztuki nowatorskie, inspirujące, często na pograniczu teatru, sztuk plastycznych i muzyki. Równocześnie, ponieważ festiwal odbywa się w małym mieście/małych miastach rozdzielonych granicą, adresuje swoje propozycje nie tylko do kręgu 'znawców teatru’, ale także do zwykłych widzów, mieszkańców regionu, dla których jest znaczącym uzupełnieniem oferty kulturalnej.

Szczegółowy program Festiwalu na: https://borderfestival.eu/

proj. Peter Bankov

Organizatorzy:
Stowarzyszenie Solidarność Polsko-Czesko-Słowacka. Oddział Regionalny w Cieszynie
Cieszyński Ośrodek Kultury „Dom Narodowy”

Poznaj Wandama – czeskiego „bohatera walki o niepodległość”, który dał sygnał do rozpoczęcia Aksamitnej Rewolucji. Tylko nie wiadomo, której stronie: protestującym czy milicji. Uważa się za „ostatniego Rzymianina”. Hitlerowskie saluty tłumaczy, jak wielu innych narodowców w Czechach i w Polsce, tradycją rzymską. Jednocześnie jak Václav Havel pragnie, aby prawda i miłość zwyciężyły nad kłamstwem i nienawiścią. W finale boleśnie zderza się… z regułami wolnego rynku. Narodowiec, rasista, szowinista, bojownik antysystemowy, menel, pijak, ćpun, bohater?

„Adolf Hitler uratował mi życie. Wiem, co chcesz powiedzieć, ale nie mów nic”
Jaroslav Rudiš

Reżyseria i adaptacja, przekład z języka czeskiego: Katarzyna Dudzic-Grabińska
Scenografia i kostiumy: Magdalena Stępień
Występuje: Dariusz Maj
Prapremiera polska: 9 czerwca 2018
Grupa wiekowa: 16+
Czas trwania: 60 min

„Tekst Rudiša oddaje śmietnik panujący niepodzielnie w świadomości człowieka, który znalazł się na marginesie świata po transformacji, w którym mielą się frazy z przemówień Hawla z zauroczeniem Hitlerem, opowieści o nowym, sprawiedliwym świecie z podszytym nienawiścią szowinizmem. Ten śmietnik kryje w sobie poważną diagnozę kryzysu, który dotyka dziś wiele europejskich krajów.

Katarzyna Dudzic-Grabińska wraz z Dariuszem Majem stawiają nam przed oczami swojaka wyciągniętego wprost z praskiej knajpy, pozwalając mu wziąć nas na lep swoich opowieści, na przemian przerażających i rozbrajających, ostatecznie jednak podszytych grozą. W finale tej narracji następuje znacząca zmiana perspektywy, której nie zdradzę czytelnikom, choć powieść Rudiša jest od dwóch lat dostępna w księgarniach. W każdym razie jest to też opowieść o zakłamaniu, o oszukiwaniu samego siebie, o potrzebie budowania legend, choćby na ruchomych piaskach, i o tym, jak zawodny jest to proces”.

Magdalena Piekarska, wroclaw.wyborcza.pl

Twórcy:

Dariusz Maj
Absolwent Wydziału Lalkarskiego Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej we Wrocławiu (1994). W roku 1984 basista wrocławskiej grupy punkowej Sedes. Laureat nagrody wojewody dolnośląskiego dla najlepiej rokującego aktora młodego pokolenia (2002). W latach 1997-2001 aktor Centrum Sztuki – Teatru Dramatycznego w Legnicy (obecnie Teatr im. H. Modrzejewskiej w Legnicy). W latach 2001-2009 aktor Teatru Dramatycznego im. J. Szaniawskiego w Wałbrzychu. W latach 2009-2013 aktor Wrocławskiego Teatru Współczesnego im. E. Wiercińskiego. W Teatrze Polskim we Wrocławiu od 2015-2018 roku. Twórca wielu ról teatralnych i filmowych, współpracował z czołowymi polskimi reżyserami (K. Garbaczewski, M. Zadara, J. Głomb, J. Klata, P. Wojcieszek, M. Strzępka, M. Kleczewska, L. Raczak, K. Zanussi, F. Falk, W. Krzystek). Obecnie gra role Blockbauma oraz Człowieka w kancelarii w głośnym Procesie wg F. Kafki w reżyserii Krystiana Lupy.

Katarzyna Dudzic-Grabińska

Studiowała reżyserię teatru lalek AST, Filia we Wrocławiu. Absolwentka filologii słowiańskiej Uniwersytetu Wrocławskiego,  tłumaczka literatury czeskiej i słowackiej, wiolonczelistka. Debiutowała jako reżyser i dramatopisarz w słowackim Instytucie Teatralnym w Bratysławie sztuką „Mnemojohann” (2014). Członek Platformy Krytyków podczas festiwalu słowackiego teatru Dotyky a Spojenia w Martinie (2017, 2018). Wiosną 2017 r. wyreżyserowała sztukę Jana Wilkowskiego „Tymoteusz wśród ptaków” w słupskim Państwowym Teatrze Lalek „Tęcza”. Jako asystentka reżysera współpracowała m.in. z Agatą Dudą-Gracz („Śmierć przyjeżdża w środę”, „Opole 2016”; „Dziubanina”, „Makbet” – oba Teatr Capitol, Wrocław 2017) oraz Michałem Zadarą („Dziadów części III” „Ustęp i Objaśnienia”, Teatr Polski, Wrocław 2016).

Magdalena Stępień
Absolwentka scenografii na Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu, zajmuje się przygotowywaniem przestrzeni, kostiumów, lalek i masek do działań teatralnych i filmowych. Przygotowywała projekty scenograficzne we współpracy ze studentami reżyserii we Wrocławiu i Warszawie, realizowała lalki do spektakli Teatru Arka we Wrocławiu oraz projektu Lalkomat. Zajmuje się również modniarstwem, metaloplastyką, grafiką i rzeźbą (uczestniczyła w międzynarodowym plenerze rzeźbiarskim w Łabiszynie w 2015 i 2016 r.).

Spektakl nagrodzony nagrodą Kryształową Pestką podczas XI Międzynarodowego Festiwalu Teatrów i Kultury Awangardowej PESTKA 2019 w Jeleniej Górze.

„…za umiejętność zbudowania minimalnymi środkami inscenizacyjnymi uniwersalnej historii, ważnej i istotnej dla współczesnych społeczeństw Europy Środkowej i Wschodniej, szczególnie 30 lat, ukazanie szarego przeciętnego człowieka w trybiku historii, zagubienia w zmieniającym się świecie, również mikrowspólnoty, będącej odbiciem bolączek dnia codziennego; przedstawienie mechanizmów rodzących się aktów nienawiści, ksenofobii i rasizmu, które stanowią zaprzeczenie ładu demokratycznego. Za istotny głos w bieżącej dyskusji społeczno-politycznej”

Tekst o Festiwalu Pestka ukazał się wakacyjnym numerze „Odry”. Fragment z tekstu na stronie e-teatr
http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/275034,druk.html

Drozdowisko to autorski podcast Teresy Drozdy, która zajmuje się kulturą w niemal wszystkich jej przejawach.

DROZDOWISKO #34 w całości powstało podczas 30. Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego „Bez Granic” w Cieszynie i Czeskim Cieszynie. Nie jest jednak sprawozdaniem z festiwalu, choć do festiwalowych wydarzeń się odnosi. W drugiej części audycji udział biorą: – Igor Wójcik (dyrektor Ośrodka Kultury i Sztuki we Wrocławiu), który dostrzegł, że „Sztuka idzie na wolność” i stworzył książkę pod takim tytułem; – Katarzyna Dudzic-Grabińska i Dariusz Maj, którzy stworzyli spektakl „Aleja Narodowa” oparty na książce Jaroslava Rudiša pod tym samym tytułem. Rozmawiała: Teresa Drozda.

Producenci:
spektakl jest koprodukcją Ośrodka Kultury i Sztuki we Wrocławiu – Instytucji Samorządu Województwa Dolnośląskiego
Fundacji Teatr Polski – TP dla Sztuki (Teatr Polski – w podziemiu / Polski Theatre in the underground)

Spektakl współfinansowany z Budżetu Województwa Dolnośląskiego

Spektakl o legendzie wrocławskiego teatru, wybitnym aktorze Igorze Przegrodzkim. Poruszające przedstawienie o bezkompromisowym artyście w sytuacji zagrożenia. Wielki aktor traci dom, którym jest teatr. Miejsce, gdzie dzielił się swoją twórczością, a więc życiem, gdzie powstały najważniejsze dla niego i dla widzów spektakle: Życie snem, Sprawa Dantona czy Ślub. Aktorzy Teatru Polskiego – w podziemiu  grają przypowieść o Igorze Przegrodzkim, ale także o sobie samych. O bezdomności. O stracie. O nadziei.

Spektakl POSTAĆ DNIA został nagrodzony EMOCJAMI czyli nagrodą przyznawaną przez RADIO WROCŁAW KULTURA za najlepszy wrocławski spektakl 2018 roku oraz Wrocławską Nagrodą Teatralną, którą za poruszającą i wielowymiarową opowieść o współczesnych zagrożeniach dla artysty odebrał reżyser Sebastian Majewski. W 2019 roku znalazł się w gronie 12 finalistów 25. Ogólnopolskiego Konkursu na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej

pilgrim/majewski
„Postać dnia / siedem reakcji na jedno zdarzenie czyli opowieść teatralna o aktorze Przegrodzkim”

reżyseria: Seb Majewski
dramaturgia i archiwalia: Tomasz Jękot
scenografia: Karolina Mazur
obsada: Agnieszka Kwietniewska, Igor Kujawski, Tomasz Lulek, Michał Opaliński, Michał Mrozek

Daty pokazów:
19 czerwca 2021, godz. 19.00
20 czerwca 2021, godz. 19.00

Miejsce grania spektaklu:
Sala Teatru Laboratorium, Rynek Ratusz 27, Wrocław (Przejście Żelaźnicze)

Czas trwania spektaklu: 80 minut

Bilety w cenie 50 zł  do nabycia na ekobilet.pl
oraz na godzinę przed spektaklem w Sali Teatru Laboratorium, Rynek Ratusz 27, Wrocław (Przejście Żelaźnicze)

19 czerwca 2021, godz. 19.00 KUP BILET
20 czerwca 2021, godz. 19.00 KUP BILET

Uwaga! bilety/miejsca są nienumerowane
W trosce o bezpieczeństwo uczestników prezentacja spektaklu będzie się odbywać zgodnie z aktualnymi wytycznymi Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Państwowej Inspekcji Sanitarnej i Ministerstwa Zdrowia dotyczącymi organizacji wydarzeń kulturalnych w czasie epidemii COVID-19.

Zgodnie z wytycznymi liczba miejsc na widowni zostanie zmniejszona do 50%.
Korzystanie z maseczek zakrywających usta i nos oraz dezynfekcja dłoni i zachowanie dystansu społecznego są w budynku obowiązkowe.

Prosimy o przybycie najpóźniej na 15 minut przed rozpoczęciem.
Bardzo prosimy o wcześniejsze wypełnienie „Oświadczenia uczestnika wydarzenia”, co umożliwi sprawniejsze wejście na spektakl.

Z Regulaminem Zasad Bezpieczeństwa OKiS w Sali Teatru Laboratorium bezpieczeństwa i higieny w Sali Laboratorium można się zapoznać tutaj

Dokonanie zakupu biletu jest równoznaczne z akceptacją niniejszego Regulaminu i zobowiązaniem do respektowania jego postanowień.

Organizator zastrzega sobie wcześniejsze zakończenie sprzedaży – po wyczerpaniu puli biletów.

fot. Natalia Kabanow

Bardzo udana jest pierwsza premiera Teatru Polskiego – w podziemiu. Długo i z niepokojem oczekiwana, spełniła swoje zadanie i przyniosła mnóstwo dobrych emocji.

Wyjątkowa „Postać dnia / siedem reakcji na jedno zdarzenie czyli opowieść teatralna o aktorze Przegrodzkim” po prostu i zwyczajnie wzrusza. Zespół Teatru Polskiego – w podziemiu przypomniał legendę Wrocławia, barwną postać, znakomitego aktora, Igora Przegrodzkiego. Przypomniał w opowieści, która nie jest dokumentem, tylko poetycką refleksją. Nad przemijaniem, pamięcią o aktorze i człowieku. Na szczęście, dzięki przytoczonym anegdotom z czasów Przegrodzkiego, spektakl przypomina też o zabawnej stronie życia i pracy aktora. I jest zupełnie pozbawiony egzaltacji, a o tę nie było trudno.

Niezorientowanym czytelnikom wyjaśniam, czym jest Teatr Polski – w podziemiu: to instytucja stworzona przez zespół twórców niegodzących się na dyrekcję Cezarego Morawskiego, w większości zwolnionych z Polskiego. Długo nie mieli gdzie grać, teraz pracują pod opieką OkiS-u, producenta wydarzenia, w partnerstwie z Instytutem Grotowskiego. Tę premierę wystawili w sali Teatru Laboratorium.

Igora Przegrodzkiego zagrał Michał Opaliński, kreując po mistrzowsku postać mistrza w wielkiej roli, jednej z najlepszych w dotychczasowej karierze. W niczym mu nie ustępuje partnerująca Agnieszka Kwietniewska, grająca drzewo – lipę na wrocławskim placu Kościuszki. To na niej zamieszkał mężczyzna – twórca, który znalazł tu swój dom i miejsce spełnienia. Jednak życie bez problemów nie byłoby życiem w ogóle, więc drzewo niesie je ze sobą. Swego czasu zostało poświęcone przyjaźni polsko-wschodnioniemieckiej i powinno zostać wycięte. A Przegrodzki wycięty wraz z nim, bo czym jest aktor bez swojego miejsca do życia? – Jesteś odważnym człowiekiem i aktorem też. Każde drzewo przyjmie cię z otwartymi ramionami – zapewnia swojego lokatora zagrożona lipa. […]

Na wielu poziomach każdy znajdzie w tym pięknym przedstawieniu coś dla siebie ważnego. Już to dyskretne przypomnienie o zespole, który stracił dom. Albo opowieść o tym, że my wszyscy, odchodząc ze sceny życia, zostajemy zapomniani. „Miało być spokojne dobre życie, a stało się smutnym teatrem”, stwierdza Przegrodzki i nie patetycznie, a zwyczajnie dorzuca: „przecież teatr jest tylko na chwilę”.

Jakie to mądre, ładne i pięknie zagrane. Przez wszystkich: wyraźnie wzruszonego Andrzeja Wilka, zabawnego Igora Kujawskiego, trzymającego formę Tomasza Lulka. Michał Opaliński stworzył wybitną kreację, dobrze zaopiekowany przez Agnieszkę Kwietniewską.

Małgorzata Matuszewska,  Recenzja premiery Teatru Polskiego – w podziemiu

Ta pozornie absurdalna opowieść (aktor mieszkający na lipie i broniący jej niczym ekolog Puszczy Białowieskiej kontra bezduszny system z politykiem na czele, który w miejsce argumentów o korniku drukarzu na sztandary wciąga obronę polskich korzeni drzew porastających piastowski Wrocław) kryje w sobie czytelną dla większości widzów poruszającą historię. Lipę zastajemy przy laboratoryjnym stanowisku, bo choć mogłoby się wydawać, że nie robi nic, zwyczajnie sobie rośnie, a tak naprawdę nieustannie dokonuje skomplikowanych procesów oczyszczania atmosfery. Zupełnie jak artyści, których codzienną pracę tak łatwo utożsamiać ze zbijaniem bąków. Zamach na lipę jest i zamachem na teatr, spór o jej korzenie odzwierciedla próby tworzenia nowej narracji historycznej i kulturowej, a wspinaczka Przegrodzkiego po konarach drzewa – pokusę wewnętrznej emigracji i usiłowania zachowania marginesu wolności przez artystę w czasach, kiedy sztuka staje się coraz mocniej podporządkowana politycznym wytycznym. Mimo tych zderzeń skojarzeń to jednak bynajmniej nie polityka jest tu najważniejsza.

Postać dnia jest hołdem złożonym przez artystów wielu pokoleń wielkiemu aktorowi – przez Opalińskiego, który nie zdążył się z nim spotkać, ale który ofiarowuje mu swoją interpretację monologu Zygmunta z Życie snem, w którym wystąpił Przegrodzki w 1968 roku; przez Wilka, Lulka i Kujawskiego, którzy przerzucają się teatralnymi anegdotami; wreszcie – przez Sebastiana Majewskiego, który tę teatralną godzinę spędza pochylony nad stołem, przygotowując pocztówki dla Igora, dla jego przyjaciółki, aktorki Igi Mayr, dla Krystyny Skuszanki i Jerzego Krasowskiego, dla Jerzego Grzegorzewskiego i Jakuba Rotbauma.

Zawierając w sobie ten hołd, przedstawienie Majewskiego jest jednocześnie czymś więcej – rozszerza perspektywę na los artysty i los teatru, na ulotność spektaklu, sławy, talentu, dokonań.

Magda Piekarska, Przegrodzki wychodzi z Podziemia

Za pomocą wyrazistej, dobrej scenografii i zgranego zespołu aktorów Majewski sprawnie przesuwa akcenty, nawiązując do „dobrej zmiany”, która nastała w Polsce. I nie chodzi tu wcale o zmianę obozu rządzącego na arenie politycznej i wszystkie związane z nią konsekwencje, ale o znacznie bardziej niepokojące przeobrażenia w świadomości społecznej Polaków, którzy jako zbiorowość zdają się coraz częściej zapominać o fakcie nieuchronnego następstwa zdarzeń historii składających się na naszą tożsamość narodową. Tożsamość, której fundament stanowi kontynuacja i która, choć polifoniczna z natury, oparta jest na szacunku dla jednostki”

Iza Jóźwik, Miesięcznik Odra 12/2018

15 i 16 czerwca 2021 zapraszamy do Sali Teatru Laboratorium, gdzie odbędą się pokazy spektaklu teatralnego „Aleja Narodowa”, na podstawie powieści Jaroslava Rudiša w tłumaczeniu, adaptacji i reżyserii Katarzyny Dudzic-Grabińskiej oraz wykonaniu Dariusz Maja.

Poznaj Wandama – czeskiego „bohatera walki o niepodległość”, który dał sygnał do rozpoczęcia Aksamitnej Rewolucji. Tylko nie wiadomo, której stronie: protestującym czy milicji. Uważa się za „ostatniego Rzymianina”. Hitlerowskie saluty tłumaczy, jak wielu innych narodowców w Czechach i w Polsce, tradycją rzymską. Jednocześnie jak Václav Havel pragnie, aby prawda i miłość zwyciężyły nad kłamstwem i nienawiścią. W finale boleśnie zderza się… z regułami wolnego rynku. Narodowiec, rasista, szowinista, bojownik antysystemowy, menel, pijak, ćpun, bohater?

„Adolf Hitler uratował mi życie. Wiem, co chcesz powiedzieć, ale nie mów nic”
Jaroslav Rudiš

Reżyseria i adaptacja, przekład z języka czeskiego: Katarzyna Dudzic-Grabińska
Scenografia i kostiumy: Magdalena Stępień
Występuje: Dariusz Maj
Prapremiera polska: 9 czerwca 2018
Grupa wiekowa: 16+
Czas trwania: 60 min

„Tekst Rudiša oddaje śmietnik panujący niepodzielnie w świadomości człowieka, który znalazł się na marginesie świata po transformacji, w którym mielą się frazy z przemówień Hawla z zauroczeniem Hitlerem, opowieści o nowym, sprawiedliwym świecie z podszytym nienawiścią szowinizmem. Ten śmietnik kryje w sobie poważną diagnozę kryzysu, który dotyka dziś wiele europejskich krajów.

Katarzyna Dudzic-Grabińska wraz z Dariuszem Majem stawiają nam przed oczami swojaka wyciągniętego wprost z praskiej knajpy, pozwalając mu wziąć nas na lep swoich opowieści, na przemian przerażających i rozbrajających, ostatecznie jednak podszytych grozą. W finale tej narracji następuje znacząca zmiana perspektywy, której nie zdradzę czytelnikom, choć powieść Rudiša jest od dwóch lat dostępna w księgarniach. W każdym razie jest to też opowieść o zakłamaniu, o oszukiwaniu samego siebie, o potrzebie budowania legend, choćby na ruchomych piaskach, i o tym, jak zawodny jest to proces”.

Magdalena Piekarska, wroclaw.wyborcza.pl

Twórcy:

Dariusz Maj
Absolwent Wydziału Lalkarskiego Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej we Wrocławiu (1994). W roku 1984 basista wrocławskiej grupy punkowej Sedes. Laureat nagrody wojewody dolnośląskiego dla najlepiej rokującego aktora młodego pokolenia (2002). W latach 1997-2001 aktor Centrum Sztuki – Teatru Dramatycznego w Legnicy (obecnie Teatr im. H. Modrzejewskiej w Legnicy). W latach 2001-2009 aktor Teatru Dramatycznego im. J. Szaniawskiego w Wałbrzychu. W latach 2009-2013 aktor Wrocławskiego Teatru Współczesnego im. E. Wiercińskiego. W Teatrze Polskim we Wrocławiu od 2015-2018 roku. Twórca wielu ról teatralnych i filmowych, współpracował z czołowymi polskimi reżyserami (K. Garbaczewski, M. Zadara, J. Głomb, J. Klata, P. Wojcieszek, M. Strzępka, M. Kleczewska, L. Raczak, K. Zanussi, F. Falk, W. Krzystek). Obecnie gra role Blockbauma oraz Człowieka w kancelarii w głośnym Procesie wg F. Kafki w reżyserii Krystiana Lupy.

Katarzyna Dudzic-Grabińska

Studiowała reżyserię teatru lalek AST, Filia we Wrocławiu. Absolwentka filologii słowiańskiej Uniwersytetu Wrocławskiego,  tłumaczka literatury czeskiej i słowackiej, wiolonczelistka. Debiutowała jako reżyser i dramatopisarz w słowackim Instytucie Teatralnym w Bratysławie sztuką „Mnemojohann” (2014). Członek Platformy Krytyków podczas festiwalu słowackiego teatru Dotyky a Spojenia w Martinie (2017, 2018). Wiosną 2017 r. wyreżyserowała sztukę Jana Wilkowskiego „Tymoteusz wśród ptaków” w słupskim Państwowym Teatrze Lalek „Tęcza”. Jako asystentka reżysera współpracowała m.in. z Agatą Dudą-Gracz („Śmierć przyjeżdża w środę”, „Opole 2016”; „Dziubanina”, „Makbet” – oba Teatr Capitol, Wrocław 2017) oraz Michałem Zadarą („Dziadów części III” „Ustęp i Objaśnienia”, Teatr Polski, Wrocław 2016).

Magdalena Stępień
Absolwentka scenografii na Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu, zajmuje się przygotowywaniem przestrzeni, kostiumów, lalek i masek do działań teatralnych i filmowych. Przygotowywała projekty scenograficzne we współpracy ze studentami reżyserii we Wrocławiu i Warszawie, realizowała lalki do spektakli Teatru Arka we Wrocławiu oraz projektu Lalkomat. Zajmuje się również modniarstwem, metaloplastyką, grafiką i rzeźbą (uczestniczyła w międzynarodowym plenerze rzeźbiarskim w Łabiszynie w 2015 i 2016 r.).

Miejsce grania spektaklu:
Sala Teatru Laboratorium, Rynek Ratusz 27, Wrocław (Przejście Żelaźnicze)

Bilety w cenie 40 zł normalny, 20 zł promocyjny do nabycia na: ekobilet.pl
oraz na godzinę przed spektaklem w Sali Teatru Laboratorium, Rynek Ratusz 27, Wrocław (Przejście Żelaźnicze)

Bilety promocyjne przysługują studentom, rencistom i emerytom.

15 czerwca 2021, godz. 19:00 KUP BILET
16 czerwca 2021, godz. 19:00 KUP BILET

Uwaga! bilety/miejsca są nienumerowane
W trosce o bezpieczeństwo uczestników prezentacja spektaklu będzie się odbywać zgodnie z aktualnymi wytycznymi Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Państwowej Inspekcji Sanitarnej i Ministerstwa Zdrowia dotyczącymi organizacji wydarzeń kulturalnych w czasie epidemii COVID-19.

Zgodnie z wytycznymi liczba miejsc na widowni zostanie zmniejszona do 50%.
Korzystanie z maseczek zakrywających usta i nos oraz dezynfekcja dłoni i zachowanie dystansu społecznego są w budynku obowiązkowe.

Prosimy o przybycie najpóźniej na 15 minut przed rozpoczęciem.
Bardzo prosimy o wcześniejsze wypełnienie „Oświadczenia uczestnika wydarzenia”, co umożliwi sprawniejsze wejście na spektakl.

Z Regulaminem Zasad Bezpieczeństwa OKiS w Sali Teatru Laboratorium bezpieczeństwa i higieny w Sali Laboratorium można się zapoznać tutaj

Dokonanie zakupu biletu jest równoznaczne z akceptacją niniejszego Regulaminu i zobowiązaniem do respektowania jego postanowień.

Spektakl nagrodzony nagrodą Kryształową Pestką podczas XI Międzynarodowego Festiwalu Teatrów i Kultury Awangardowej PESTKA 2019 w Jeleniej Górze.

„…za umiejętność zbudowania minimalnymi środkami inscenizacyjnymi uniwersalnej historii, ważnej i istotnej dla współczesnych społeczeństw Europy Środkowej i Wschodniej, szczególnie 30 lat, ukazanie szarego przeciętnego człowieka w trybiku historii, zagubienia w zmieniającym się świecie, również mikrowspólnoty, będącej odbiciem bolączek dnia codziennego; przedstawienie mechanizmów rodzących się aktów nienawiści, ksenofobii i rasizmu, które stanowią zaprzeczenie ładu demokratycznego. Za istotny głos w bieżącej dyskusji społeczno-politycznej”

Tekst o Festiwalu Pestka ukazał się wakacyjnym numerze „Odry”. Fragment z tekstu na stronie e-teatr
http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/275034,druk.html

Organizatorzy:
Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu – Instytucji Samorządu Województwa Dolnośląskiego
Fundacja Teatr Polski – TP dla Sztuki (Teatr Polski – w podziemiu / Polski Theatre in the underground)

Producenci
Spektakl jest koprodukcją: Ośrodka Kultury i Sztuki we Wrocławiu – Instytucji Samorządu Województwa Dolnośląskiego Fundacji Teatr Polski – TP dla Sztuki (Teatr Polski – w podziemiu / Polski Theatre in the underground)

Spektakl współfinansowany z Budżetu Województwa Dolnośląskiego