X

Pocztówki literackie KM styczeń 2024

Jan. Na razie prężenie muskułów, dziwaczenie udające poezję. Sprawność, owszem, jest, lecz „kręci na pusto”, obraca ze świstem powietrze. Chyba trzeba trafić na swój temat, a potem spuścić z tonu, zrezygnować z nabzdyczenia. Bogini mądrości miała/ prawo do gniewu./ Czy ja mam prawo/ do strachu?/ Ja, który nawet w snach najśmielszych/ nie pragnąłem być poezji herosem,/ mogę zwrócić życie mej biednej Arachne/ tylko tymi wersami. No właśnie. Mamy tylko te wersy, nic poza tym, w nich musi rozegrać się jakaś momentalna całość. A pan je przygniata nadętym, retorycznym ciężarem. Śmierć przyjaźni jest jak oblężenie miasta potężnego,/ które z wszystkimi żyło dotychczas w pokoju,/ w którego finansach nie było kropli deficytu,/ którego gospodarka kwitła jak magnolia wiosną. Spokojnie, proszę nie rozdzierać szat i nie czuć się jak oblężona twierdza. Coś mi mówi, że jest pan zdolny dokonać transformacji. Wystarczy przestać się tak sadzić, a coś na pewno wreszcie popłynie, swobodnie i bez deklamacji. Dużo roboty przed panem, a ta najważniejsza – w sobie.

 

Nina. Czarujący ten list i już na wstępie zwala mnie z nóg. Cóż mam rzec, wzruszony?

Jestem młodą artystką którą pochłania każda dziedzina sztuki. Jestem jej oddana we wszystkim co robię. Jestem jednocześnie baletnicą, choreografką i pisarką. Pisarką? A więc też proza, jakieś opowiadania, pewnie powieść. W tak młodym wieku? No, no. Jednak chyba najważniejsze są tu wiersze. Od wielu lat tworzę wiersze, piszę je wszędzie, o wszystkim i dla każdego. Nie jestem znana i chyba myślę, że taką wolałabym pozostać. Moje wiersze natomiast, uważam, że powinny zostać poznane. Mimo mojego jeszcze dziecięcego wieku, lat 18, moje wiersze są bardzo dojrzałe. To, co osiemnastoletnie, według polskiego prawa, uznawane jest za pełnoletnie. Czy dojrzałe, nie wiem. Po lekturze wierszy dochodzę do wniosku, że kreuje się pani na cudowne, zbyt wcześnie dojrzałe, dziecko. Jest to jednak tylko wyimaginowana kreacja, w tekstach nie ma dowodów na cudowność ani tym bardziej na dojrzałość. Czytamy na przykład: Ale chwyć mnie za dłoń,/ gdy skrzydła me stopnieją./  Trzymaj mnie zawsze/ nawet jeśli będziesz moją ostatnią nadzieją. W liście pisze pani o impulsywności procesu twórczego, który panią znienacka dopada. Przelewam na papier myśli moje, które pojawiają mi się w głowie. A jest ich tak dużo, że nie dałabym rady o nich nie pisać. Kłębią się w mnie i same znajdują drogę wyjścia, przez każdy centymetr mojego ciała. One same tak? Nie prowokuje je pani do powstawania i mnożenia się? Obawiam się, że serce jest w poetyckiej tradycji zbyt przereklamowane, na pani miejscu wybierałbym te centymetry położone najwyżej, w okolicach głowy i – działającego niczym krytyczny filtr – mózgu. Tylko te warto dopuszczać do głosu. Mówię to z goryczą i bólem, bo sam zbyt długo adorowałem serce, lekceważąc sobie pokorną pracę mózgu; czyli niewiele się od pani różniłem. Byłabym wniebowzięta gdyby Państwo oczarowali mnie i naświetlili mi drogę, którą mogłabym dalej podążać, by stać się lepszą pisarką. Wzruszenia ciąg dalszy: ta słodka wiara w oczarowanie i naświetlenie. Życzę pani jak najlepiej, a naświetliłbym jedynie drogę do najbliższej biblioteki. Tam na półce z poezją niecierpliwie czeka na panią wiele oczarowań. To, co pani usiłuje robić, ma wielowiekową tradycję. Sądzę, że w wolnej chwili warto zapoznać się z nią.

Katarzyna. Piękny talent, na razie złamany czy też niewydobyty w pełni. Zafiksował się na teatralizowanym (celebrowanym?) kobiecym cierpiętnictwie. Nie mam nic przeciwko takiemu tematowi, ale tutaj ta obsesja przynosi niezbyt świeże histeryczne gesty, które wypowiadane od razu unieważniają się czy zamazują. Potrzeba większej precyzji, zaś jad powinien być dawkowany, żółć nie powinna zalewać wszystkiego. Coś bardziej wyważonego znajduję w utworze pt. Jej ruch: Proszę państwa/ Oto kobieta/ sztuk jeden,/ jej ciało robi pierwszy/ ruch/ A/ nie/ przepraszam to pomyłka./ Oto mężczyzna./ Popatrzycie jak/ dumnie leży,/ w pozycji tylno-bocznej/ Popatrzcie jak/ on zdecydowanie/ rozpoczyna i kończy/ tę grę,/ prawie wszystkie gry. Spokojnie czekam na rozwój wydarzeń. Prawdopodobnie mogę spodziewać się coraz lepszych rzeczy. Proszę tylko sięgnąć jeszcze po jakieś inne tematy. Może to nieco rozrzedzi atmosferę.

Marian. Pozwoliłem skorzystać sobie z zachęty do przesłania własnych prób – niech będzie – poetyckich. Są w załączniku. Zaznaczam, że nie jestem młodym adeptem, ale od niedawna emerytem, doświadczającym coraz silniejszej pokusy, by te próby komuś jeszcze udostępnić. Słusznie pan uczynił, wysyłając. Przeczytałem z przyjemnością. Szczególnie te fragmenty, które wybijają się już ponad amatorszczyznę. Wie pan, w poezji wiecznie jesteśmy adeptami. Jesteśmy nimi, gdy szukamy, próbujemy, przekraczamy osiągnięty poziom. Jeśli pyta pan o rady, to tylko jedna: nie rozgadywać się, więcej skreślać, nie mieć litości dla tych ukochanych dzieci – następnych lejących się linijek. Dlatego z całego zestawu wybieram i pochwalam  tekst skondensowany, wyczyszczony ze zbędnego nadmiaru, mianowicie Prolegomenę do nieśmiertelności Andrieja T.

FORMULARZ ZGŁOSZENIA PROJEKTU NA PITCHING 13-14 października 2023 r.

 

FORMULARZ ZGŁOSZENIA NA DOLNOŚLĄSKI KONGRES KULTURY 13-14 października 2023 r.

 


 

State of Glass | Wystawa pofestiwalowa | e-Glass Festival 2022

Wystawa pofestiwalowa
State of Glass. Dolnośląskie Warsztaty i Sympozjum Szkła Artystycznego i Designu

Muzeum Karkonoskie w Jeleniej Górze
ul. Matejki 28, 58-500 Jelenia Góra
Wernisaż: 16 grudnia 2022, godz. 18.00
Wystawa: 16-31 grudnia 2022
Wystawa została przedłużona do 23 stycznia 2023

Przed nami wystawa podsumowująca jedną z najbardziej spektakularnych imprez, które organizujemy na Dolnym Śląsku! Tegoroczny projekt pod nazwą State of Glass. Dolnośląskie Warsztaty i Sympozjum Szkła Artystycznego i Designu łączył się nie tylko z zagadnieniami edukacji artystycznej, ale przede wszystkim wymianą umiejętności między artystami i studentami. W trakcie warsztatów realizowanych w dniach 15-21 lipca 2022 roku powstały autorskie dzieła sztuki i designu, które teraz będziemy mieć okazję podziwiać w Laboratorium Szkła Muzeum Karkonoskiego w Jeleniej Górze od 16 grudnia 2022 roku do 23 stycznia 2023 roku.

To kolejna okazja do poznania wybitnych specjalistów i twórców szkła, ale także poszerzenia wiedzy o regionie słynącym od setek lat z tradycji szklarskich. Przewodnim tematem tegorocznych działań artystów i studentów były poszukiwania wokół stanu szkła na pograniczu polsko-czeskim z zakresu zarówno szkła artystycznego, jak i użytkowego. W ramach wystawy zobaczymy prace następujących twórców:

ARTYŚCI / ARTISTS
Mariusz Łabiński / PL
Katarzyna Pilic / PL
Jiří Šuhájek / CZ
STUDENCI / STUDENTS
Марія Дунайська (Mariia Dunaiska) / UKR
Natalia Dzidowska / PL
Dominika Łaska / PL
Marcelina Matynia / PL
GOŚCIE FESTIWALU / FESTIVAL GUESTS
Jakub Berdych / CZ
Софія Довгань (Sofia Dovhan) / UKR
Анастасія Капиця (Anastasiia Kapitsia) / UKR
Вікторія Онисько (Wiktoria Onysko) / UKR
Назарій Вініченко (Nazarij Winiczenko) / UKR
Róża Wójcik / PL
Igor Wójcik / PL
PROWADZĄCY WARSZTATY / LEADERS OF THE WORKSHOPS
Joanna Bujak / PL
Kamila Mróz / PL

State of Glass. Dolnośląskie Warsztaty i Sympozjum Szkła Artystycznego i Designu

Celem projektu State of Glass. Dolnośląskie Warsztaty i Sympozjum Szkła Artystycznego i Designu było tworzenie autorskich dzieł sztuki i designu przez wybitnych specjalistów i twórców szkła, a także wymiana doświadczeń między artystami, hutmistrzami i technologami z Polski i Czech. Spotkania były także formą prezentacji najnowszych, ekologicznych technologii szkła artystycznego, a zwieńczeniem całego projektu stała się wystawa dzieł powstałych podczas warsztatów w Muzeum Karkonoskim w Jeleniej Górze.

Wpisując się w Międzynarodowy Rok Szkła ogłoszony przez Organizację Narodów Zjednoczonych, działania realizowane w ramach cyklu wydarzeń pozwoliły zaprezentować wszechstronne możliwości tego materiału, czyli technologiczną, naukową i ekonomiczną rolę szkła oraz jego znaczenie dla poprawy jakości i rozwoju nowoczesnych technologii. State of Glass było także formą promocji tzw. „kulturowego złota” Dolnego Śląska, z jego unikatowym w skali ogólnopolskiej szlakiem hutnictwa i niezwykle bogatej tradycji artystycznej w tym zakresie.

Oprócz działań artystycznych oraz edukacyjnych projekt objął również działania o charakterze integracyjnym, jak przejazd uczestników na starych rowerach z huty Karlsthal (Stacja Turystyczna Orle w Szklarskiej Porębie – Jakuszycach) do dawnej huty Josefa Riedela w czeskiej Izerce.

Więcej o plenerze: LINK
Fotorelacja z pleneru: LINK

 

Fotorelacja z wernisażu wystawy pofestiwalowej State of Glass | e-Glass Festival 2022. Fot. Natalia Dzidowska
Zapraszamy do obejrzenia fotorelacji z wernisażu wystawy pofestiwalowej State of Glass | e-Glass Festival 2022.

 

Projekt „State of Glass. Dolnośląskie Warsztaty i Sympozjum Szkła Artystycznego i Designu” dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego.

Wartość dofinansowania
60 000,00zł
Całkowity koszt działania
110 000.00zł

Dofinansowano z budżetu Samorządu Województwa Dolnośląskiego.

 

 

 

Galeria zdjęć z 60. Międzynarodowego Festiwalu Moniuszkowskiego

BUKOWIŃSKIE SPOTKANIA

„Czas próby” Okręgu Dolnośląskiego ZPAF

Katalog towarzyszący dorocznej wystawie Okręgu Dolnośląskiego Związku Polskich Artystów Fotografików w Galerii FOTO-GEN. Wydawnictwo zawiera tekst Joanny Mielech, biografie, opisy oraz prace wszystkich artystów biorących udział w wystawie.

Autorzy: Agnieszka Antosiewicz-Mas, Patrycja Basińska, Jaga Bjeńkova, Marek Bułaj, Czesław Chwiszczuk, Zdzisław Dados, Sławoj Dubiel, Andrzej Dudek-Durer, Tomasz Fronckiewicz, Ewa Gnus, Barbara Górniak, Antoni Gruner, Waldemar Grzelak, Zenon Harasym, Mariusz Hertmann, Roman Hlawacz, Daria Ilow, Paweł Janczaruk, Tomasz Jodłowski, Piotr Komorowski, Grzegorz Kosmala, Krzysztof Kowalski, Piotr Kucia, Krzysztof Kuczyński, Stanisław Kulawiak, Jacek Lalak, Lila Len, Józef Ligęza, Halina Marduła, Ewa Martyniszyn, Wojciech Miatkowski, Stanisław Michalski, Tomasz Mielech, Janusz Moniatowicz, Janusz Musiał, Michał Pietrzak, Przemek Piwowar, Mahda Podsiadły, Irena Polit, Wojciech Potocki, Tadeusz Piotr Prociak, Wacław Ropiecki, Andrzej Rutyna, Krzysztof Saj, Paweł Sokołowski, Maciej Stawiński, Maciej Stobierski, Rafał K. Warzecha, Marek Wesołowski, Aneta Więcek-Zabłotna, Jerzy Wojtowicz, Waldemar Zieliński

 

Tekst: Joanna Mielech

Redakcja: Wojciech Potocki, Michał Pietrzak, Andrzej Rutyna

Tłumaczenie i korekta: Marta Szymczakowska

Projekt katalogu i skład DTP: Artur Skowroński

Wydawcy: Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu – Instytucja Kultury Samorządu Województwa Dolnośląskiego, Okręg Dolnośląski Związku Polskich Artystów Fotografików

Druk: Drukarnia Kursor Wrocław

ISBN (OKiS): 978-83-65892-96-6

ISBN (ZPAF): 978-83-950734-4-1

Format: 23,1 × 21 cm | liczba stron: 128 | oprawa: miękka

Język: polski, angielski

Cena: bezpłatny

Katalog można odebrać stacjonarnie w siedzibie Galerii FOTO-GEN

 

Publikacja współfinansowana ze środków Gminy Wrocław oraz budżetu Samorządu Województwa Dolnośląskiego.

 

MARIUSZ MIKOŁAJEK. MALARSTWO JAKO ŹRÓDŁO

Album stanowi przekrojowe ujęcie twórczej aktywności Mariusza Mikołajka: wrocławskiego malarza i animatora wydarzeń kulturalnych. Publikacja prezentuje wyjątkowo bogaty zbiór reprodukcji prac, które powstały na różnych etapach ponad czterdziestoletniej działalności artysty. Materiał opatrzono  nie tylko szkicami krytycznymi autorstwa Mirosława Jasińskiego, Anny Mikołajek, Renaty Rogozińskiej, Andrzeja Saja oraz Katarzyny Zahorskiej, ale także osobistymi refleksjami Mariusza Mikołajka, co umożliwia pełne i głębokie obcowanie z twórczością artysty. Dzięki obszernej dokumentacji fotograficznej artystycznych działań Mariusza Mikołajka album stanowi również źródło refleksji na temat aspektu oddziaływania sztuki na odbiorców oraz jej funkcjonowania w przestrzeni – nie zawsze oczywistej.

Mariusz Mikołajek urodził się 5 lutego 1958 roku we Wrocławiu. W grudniu 1984 roku ukończył studia w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych (obecnie Akademia Sztuk Pięknych) we Wrocławiu, prezentując na wystawie w kościele Świętego Krzyża na Ostrowie Tumskim prace dyplomowe zrealizowane w pracowni Konrada Jarodzkiego. Zarówno same obrazy, jak i miejsce ich eksponowania wywołały reakcję ze strony aparatu bezpieczeństwa, któremu Mariusz Mikołajek był już wcześniej znany jako angażujący się w protesty buntownik: prace zostały wtedy zaanektowane przez władzę, a na uczelnię nałożono zakaz ich prezentowania.

Działania twórcze Mariusza Mikołajka daleko wykraczają poza tradycyjnie rozumiane malarstwo. Artysta dopełnia swoją wypowiedź także pozamalarskimi akcjami i otwartymi eventami (performans, wideo, instalacja, mural), które pozwalają mu na głębsze nawiązanie dialogu z drugim człowiekiem oraz na uwrażliwianie i otwieranie odbiorców z różnych grup społecznych na sztukę.

 

Teksty: Mirosław Jasiński, Anna Mikołajek, Mariusz Mikołajek, Renata Rogozińska, Andrzej Saj, Katarzyna Zahorska

Redaktor prowadzący: Gabriela Międlar

Redakcja językowa i korekta: Marcin Grabski, Olga Rutkowska

Tłumaczenie na język angielski: Joanna Hardukiewicz-Chojnowska

Opracowanie graficzne, projekt okładki, skład i łamanie: Bartosz Cebula

Fotografie: Czesław Chwiszczuk, Mirosław Koch, Jan Mikołajek, prywatne zbiory Mariusza Mikołajka

Wydawcy: Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu – Instytucja Kultury Samorządu Województwa Dolnośląskiego, Ośrodek „Pamięć i Przyszłość” Centrum Historii Zajezdnia

Druk: Unidruk

ISBN (OKiS) 978-83-65892-86-7

ISBN (OPP) 978-83-960040-7-9

Format: 24,5 × 32 cm | liczba stron: 330 | oprawa: twarda

Język: polski, angielski

Cena: 150 zł + koszty wysyłki

Dostępna w sprzedaży

Książkę można zamówić w sklepie internetowym: www.sklep.okis.pl

 

Publikacja współfinansowana z budżetu Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz z budżetu Samorządu Województwa Dolnośląskiego

 

Materiały promocyjne

Skip to content

Zapisz się do naszego newslettera

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych (pokaż całość)