Alex Urban. She Devil

10 lutego -16 kwietnia 2023
Wałbrzyska Galeria Sztuki BWA

galeria Centrum Ceramiki Unikatowej
przy ul. Wysockiego 29 w Wałbrzychu
(teren Starej Kopalni)

Kuratorka: Agnieszka Chodysz-Foryś

Burn She-Devil, Burn
[…] She’s a hootch dancer down underground one hot flame pot
She hell hound
Burn red pointy tail
Big black mass burn your fingers on her hot ass burn she-devil
Crotchless panties, breakaway bra warlock antlers
Monkey paw
They’re all horny
Down below and she’s the reason they all go
Burn She-Devil, Burn
The Cramps, 1997

Diabeł w większości kultur i wyznań to postać płci męskiej. Lucyfer, upadły anioł, Pan zła, władca piekieł, buntownik, demon. Sieje zło, grozę, opętuje, panuje nad materią i zniewala umysły ludzkie. Powszechnie przyjęta męska supremacja w zakresie tej symboliki wyparła zupełnie wątek Lilith, pierwszej kobiety, którą Bóg stworzył na równi z Adamem: Jego z czystego pyłu, Ją natomiast z Brudu. Pierwsza buntowniczka, która wybrała wolność i niezależność od narzuconego jej schematu podległości mężczyźnie. Zwana matką demonów, Panią Smutku istota niespotykanej urody i niezwykłego intelektu, która po ucieczce z Raju poślubiła podobnego sobie Samaela, stała się symbolem mroku, plugawej seksualności, demonicą, złą siłą, Diablicą.

Gdy próbujemy przywołać współczesne przykłady Kobiet Zła piastujących wyższej rangi diabelskie funkcje, na myśl przychodzi bezkompromisowa postać Diamandy Galás, awangardowej performerki, wokalistki i kompozytorki, która w swej twórczości skupia się na tematach cierpienia, wykluczenia, niesprawiedliwości i utraty godności. Czterooktawowym głosem, określanym często jako „głos piekieł”, potępia ludobójstwo, wojny, handel kobietami czy nadużycia Kościoła katolickiego. Mocno angażuje się społecznie; jak sama mówi – „chce dodać odwagi umierającym i cierpiącym”. Jest przykładem kobiety wybitnej, w pełni świadomie wykorzystującej swój talent wokalny do walki z nikczemnościami naszego świata.

Sięgając po kolejne przykłady z kultury popularnej, znajdujemy niestety najczęściej kobiety opętane, usługujące Diabłu, jego córki lub co najwyżej kochanki. Tak jest w sztuce filmowej – od Opętania Andrzeja Żuławskiego, przez Diablicę z Meryl Streep w roli głównej, po Zakręconego, w którym Diabeł wciela się w kobiece ciało. Jednym z niewielu wyrazistych i dosadnych obrazów, w których równowaga między dobrem a złem nie istnieje, a mroczne instynkty zwyciężają nad ludzkimi odruchami, budząc demony, jest japoński film Onibaba (Kobieta-diabeł) z 1964 roku. Tytuł ten, zrealizowany w konwencji horroru, z niezwykle przejmującą grą aktorską i sugestywną ścieżką dźwiękową, nośnikami diabelskiego zła czyni kobiety, zabójczynie, które dobrowolnie sięgają po ciemne moce. Zło, nad którym panują, początkowo skierowane w stronę mężczyzn, finalnie zwraca się przeciwko nim, doprowadzając do ich upadku.

Dalej znajdziemy już tylko Diablice ugrzecznione, kiczowate, co najwyżej kobiety niebezpieczne lub tylko diabelskie poprzez seksualność. Motyw ten dość często pojawia się na plakatach muzycznych znanego grafika Franka Kozika. Nagie, witalne i szczęśliwe diablice delektują się życiem, nie ukrywając swojego upojenia. Do mroku i zła im jednak daleko. Trudno też odnaleźć w ich wzroku przejawów nadmiernego intelektu. Podobnie jest w cytowanym wyżej fragmencie utworu punk rockowej grupy The Cramps, gdzie Diablica to instrument Zła. Swoim ciałem wabi mężczyzn i prowadzi ich w czeluści Piekieł. Analogicznie sprawa wygląda z pornografią, pełną diabliczek przebranych w czerwone, kuse wdzianka, ogony i rogi. Diablica nie brzmi dziś ani groźnie, ani poważnie. Diablica to kobieta upadła, porno i lateks.

Alex Urban swoją opowieścią o kobietach usiłuje odczarować złogi fallocentrycznej, zanurzonej w religii kultury i aberracyjne odarcie ich z powagi i właściwej im roli. Diablicom z jej obrazów za sprawą ich mądrości bliżej do Lilith, a bijące z nich spokój, skupienie i uważność oraz zjednoczenie z naturą przywodzą na myśl słowiańskie przewodniczki duchowe, wiedźmy i czarownice, otaczające troską zarówno świat ludzi, jak i naturę. Powaga i niezłomność widoczne w ich oczach to odwieczna mądrość i świadomość naszej kondycji, która nie powinna być dla nas powodem do radości.

—

Alex Urban (ur. 1978) – absolwentka wrocławskiej Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta. Dwukrotna stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Mieszka i pracuje we Wrocławiu. Swoje prace prezentowała na wystawach solowych i grupowych, m.in. w Stephen Romano Gallery (Nowy Jork), IMT Gallery (Londyn), Platan Gallery (Budapeszt), Bestregards Gallery (Frankfurt nad Menem), Art Space Gallery (Edynburg), Muzeum Współczesnym Wrocław, Galerii LETO (Warszawa), Zachęcie Narodowej Galerii Sztuki (Warszawa), Galerii Cellar (Kraków), Bałtyckiej Galerii Sztuki Współczesnej (Słupsk), BWA Awangarda (Wrocław) oraz w Mieszkaniu Gepperta (Wrocław).

Jerzy Rosołowicz. Spacer miejski

Zapraszamy na spacer miejski śladami Jerzego Rosołowicza.

Rozpoczynając od dawnej Galerii Permafo, czyli obecnie siedziby Ośrodka Kultury i Sztuki we Wrocławiu, udamy się m.in. do Mieszkania E. Gepperta czy Muzeum Architektury, aby przybliżyć państwu życie i twórczość tej ważnej postaci wrocławskiego środowiska awangardowego.

Nakreślimy Państwu najważniejsze wydarzenia artystyczne lat 70., zaprezentujemy realizacje Rosołowicza od „Neutronikonów” po niezrealizowane projekty takie jak konceptualny „Neutrdrom” z 1967 roku. Następnie w Muzeum Architektury dowiemy się więcej o początkach kolekcji dzieł sztuki tej instytucji oraz dwóch wystawach: „Terra 1” (1975) i „Terra 2” (1981), które z twórczością Rosołowicza (poza jego udziałem) łączy idea troski o człowieka i środowisko.

Prowadzenie: Małgorzata Devosges-Cuber, Michał Duda, dr Marika Kuźmicz, Joanna Sokołowska
Udział w wydarzeniu jest bezpłatny. Zapisy nie są wymagane.

Po spacerze zapraszamy do Muzeum Współczesnego (Pl. Strzegomski 2) na oprowadzanie Mariki Kuźmicz po wystawie „Jerzy Rosołowicz. Alchemik”.
Oprowadzanie rozpocznie się o godzinie 16.30.
Ilość miejsc jest ograniczona do 20 osób.

Prowadzący:

Małgorzata Devosges-Cuber – historyczka sztuki, absolwentka muzealniczych studiów kuratorskich na Uniwersytecie Jagiellońskim. Kuratorka i współkuratorka wystaw i autorka tekstów poświęconych sztukom wizualnym i architekturze, między innymi: „Odczarowywanie. Proces ciągły”, „Patchwork. Architektura Jadwigi Grabowskiej-Hawrylak”, „Patchwork. The Architecture of Jadwiga Grabowska-Hawrylak” (Center for Architecture w Nowym Jorku i Trienal de Lisboa w Lisbonie), „Trzy początki. 1918-1945-1989” (książka towarzysząca wystawie wyróżniona została nagrodą DAM Architectural Book Award 2019/ Targi Książki we Frankfurcie nad Menem), „Terra X [- ∞]. Archiwum Przyszłości”. Kuratorka wystawy Leona Tarasewicza w Muzeum Architektury we Wrocławiu nagrodzonej Grand Prix Sybilla 2018 na najważniejsze wydarzenie muzealne roku i wystawy „Czasoprzestrzeń zbioru” (2021). Współautorka wystawy „Landscapes of Leisure” o polskiej architekturze wypoczynkowej w Pawilonie Polski na Expo 2020 w Dubaju. Współkuratorka wystawy „Greenhouse Silent Disco” w polskim pawilonie na 23 Triennale Sztuk Dekoracyjnych i Architektury Współczesnej w Mediolanie (2022). Pracuje w Muzeum Architektury we Wrocławiu, gdzie od 2016 roku prowadziła program działań związanych z europejskim projektem Future Architecture Platform. Obecnie kieruje Działem Sztuki Muzeum Architektury.

Michał Duda – historyk sztuki, badacz i krytyk architektury, kurator, inicjator i organizator wielu projektów i wydarzeń związanych z promocją polskiej architektury. Absolwent historii sztuki na Uniwersytecie Wrocławskim oraz Studiów Kuratorskich na Uniwersytecie Jagiellońskim. Pracuje w Muzeum Architektury we Wrocławiu. Kurator i współkurator wielu wystaw poświęconych przedwojennej i współczesnej architekturze, m.in.: „Greenhouse Silent Disco” (prezentowanej podczas Triennale w Mediolanie), „Patchwork. Architektura Jadwigi Grabowskiej-Hawrylak” (pokazywanej również w Nowym Jorku i w Portugalii), „Landscapes of leisure” (pokazywanej podczas EXPO 2020 w Dubaju), „Trzy początki. 1918/1945/1989” , czy „Terra X [- ∞]. Archiwum Przyszłości”. Jego książka „Patchwork. Architektura Jadwigi Grabowskiej-Hawrylak”, pierwsza monografia poświęcona wrocławskiej architektce, otrzymała nagrodę DAM Architectural Book Award 2017. Pracuje w Muzeum Architektury we Wrocławiu, obecnie w roli dyrektora.

dr Marika Kuźmicz – historyczka sztuki, kuratorka, wykładowczyni, dziekana Wydziału Badań Artystycznych i Studiów Kuratorskich ASP w Warszawie, wykładowczyni Collegium Civitas. Prezeska Fundacji Arton (od 2011 r.), organizacji zajmującej się opracowywaniem archiwów artystek i artystów lat 70. oraz Fundacji im. Edwarda Hartwiga (od 2017). Dwukrotna stypendystka MKiDN, stypendystka Miasta St. Warszawy. Autorka i redaktorka licznych książek o sztuce, w ostatnim czasie m.in. „Ludmiła Popiel i Jerzy Fedorowicz” (2019), „Edward Hartwig. Fotografiki” (2019), „Jan Dobkowski” (2020), „Barbara Kozłowska” (2020), „Paweł Kwiek. Zrobić niemożliwe światło” (2021), „Tapta” (2021). Pomysłodawczyni i koordynatorka bazy www.forgottenheritage.eu. Organizatorka międzynarodowych konferencji poświęconych archiwom artystek i artystów „Revisiting Heritage” (2018) oraz sztuce artystek z Europy Środkowo-Wschodniej „The international conference „Not Yet Written Stories. Women Artists in CEE” (2021). Obecnie pracuje m.in. monografią Jerzego Rosołowicza.

Joanna Sokołowska – kuratorka, autorka i redaktora publikacji poświęconych sztuce współczesnej. W latach 2010-2021 współtworzyła jako kuratorka program Muzeum Sztuki w Łodzi. Obecnie współpracuje z Katedrą Mediacji Sztuki wrocławskiej ASP. Przy pomocy medium wystawy porusza kwestie społeczne takie jak wyobraźnia ekologiczna, przyszłość pracy, praca a płeć czy funkcje artystycznych utopii. Wybrane wystawy to: „Odnowa. Biennale Zielona Góra 2022” (wspólnie z Bartkiem Lisem i Martą Genderą), „Happy the End. Konrad Jarodzki” (Galeria Geppart, Wrocław, 2021), „For beyond that horizon lies another horizon” (Edith-Ruß-Haus für Medienkunst, Oldenburg, 2017), „Inne miasto – inne życie” (Zachęta Narodowa Galeria Sztuki, Warszawa, 2008), a także (realizowane w Muzeum Sztuki w Łodzi) „Praca, praca, praca (praca). Céline Condorelli i Wendelien van Oldenborgh” (wspólnie z Danielem Muzyczukiem), 2021, „Zjednoczona Pangea, 2019, Ćwiczenia w autonomii. Tamás Kaszás” (we współpracy z Anikó Loránt (ex-artists’ collective), 2016, „Wszyscy ludzie będą siostrami”, 2016, „Niewczesne historie” (wspólnie z Jarosławem Lubiakiem), 2015, „Huseyin Bahri Alptekin. Zajścia, zdarzenia, okoliczności, przypadki, sytuacje” (wspólnie z Magdaleną Ziółkowską), 2014, „Oczy szukają głowy do zamieszkania” (wspólnie z Aleksandrą Jach, Katarzyną Słobodą, Magdaleną Ziółkowską), 2011, „Robotnicy opuszczają miejsca pracy”, 2010.

Poznajmy artystki i artystów zakwalifikowanych do drugiego etapu Międzynarodowego Konkursu Szkła im. Horbowego / Meet the artists selected for the second stage of the Horbowy International Glass Competition

Siedmioosobowe jury złożone z projektantów szkła, teoretyków i pedagogów z Polski, Czech, Słowacji, Ukrainy i Stanów Zjednoczonych wybrało 52 dzieła sztuki szkła z całego świata. Prace wybrane do drugiego etapu zostaną zaprezentowane publiczności na dwóch wystawach konkursowych w 2023 roku.

W ramach pierwszej edycji Konkursu aplikacje złożyło 106 artystów i artystek. Do drugiego etapu Konkursu zakwalifikowało się 52 uczestników i uczestniczek z 13 krajów. Laureaci Międzynarodowego Konkursu Szkła im. Horbowego zostaną ogłoszeni przez Jury podczas otwarcia pierwszej wystawy konkursowej w Muzeum Karkonoskim w Jeleniej Górze w dn. 30 czerwca 2023 roku.

Oprócz zorganizowania wystaw nagrodzonych prac i wydania katalogu konkursowego, organizatorzy, przy wsparciu Marszałka Województwa Dolnośląskiego, wręczą Laureatom Konkursu następujące nagrody:
– Dolnośląska Nagroda Główna — 25 000 zł brutto,
– nagroda Ośrodka Kultury i Sztuki we Wrocławiu — udział w Warsztatach i Sympozjum Szkła Artystycznego e-Glass Festival,
– nagroda Rektora Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu — zapewnienie minimum dwutygodniowej rezydencji w Pilchuck Glass School,
– nagroda Muzeum Karkonoskiego w Jeleniej Górze — warsztaty w Laboratorium Szkła,
– nagroda Muzeum Szkła we Lwowie — udział w Międzynarodowym Sympozjum Szkła Dmuchanego we Lwowie.

Pomysłodawcami Konkursu są Igor Wójcik z Ośrodka Kultury i Sztuki we Wrocławiu oraz dr Mariusz Łabiński z Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu, przy współpracy z Muzeum Karkonoskim w Jeleniej Górze. Wydarzenie ma na celu promocję szkła artystycznego i wzornictwa związanego ze szkłem jako dyscypliny o szczególnym znaczeniu dla tradycji Wrocławia i Dolnego Śląska.

Patronem konkursu jest profesor Zbigniew Horbowy — wybitny artysta i projektant, wieloletni rektor Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu, reformator polskiego szkła artystycznego, który całe swoje twórcze życie związał z regionem Dolnego Śląska. W ten sposób organizatorzy pragną zbudować pomost pomiędzy historią a przyszłością tej wyjątkowej dziedziny sztuki.

Patronat honorowy nad wydarzeniem objął Cezary Przybylski, Marszałek Województwa Dolnośląskiego. Projekt towarzyszył światowym obchodom Międzynarodowego Roku Szkła 2022 Organizacji Narodów Zjednoczonych.

Wystawy Międzynarodowego Konkursu Szkła im. Horbowego
W ramach Międzynarodowego Konkursu Szkła im. Horbowego odbędą się dwie wystawy. Laureatów Konkursu poznamy podczas pierwszej wystawy konkursowej w Muzeum Karkonoskim w Jeleniej Górze. Następnie wystawa będzie prezentowana we Wrocławiu w Galerii Geppart.

Kontakt
e-mail: horbowy@okis.pl
web: www.horbowy.okis.pl

Projekt współfinansowany z budżetu Samorządu Województwa Dolnośląskiego

Meet the artists selected for the second stage of the Horbowy International Glass Competition

A seven-member jury of glass designers, theoreticians and educators from Poland, the Czech Republic, Slovakia, Ukraine and the United States selected 52 works of glass art from around the world. The works selected for the second stage will be presented to the public in two competition exhibitions in 2023.

106 artists applied in the first edition of the Competition. 52 participants from 13 countries qualified for the second stage of the Competition. The laureates of the Horbowy International Glass Competition will be announced by the Jury at the opening of the first exhibition at the the Giant Mountains Museum in Jelenia Góra on th 30^th of June 2023.

In addition to organizing an exhibition of the awarded works and publishing a catalogue, the organizers, with the support of the Marshal of the Lower Silesian Region, will present the competition winners with the following prizes:

the Lower Silesian Main Prize — PLN 25,000 gross,
the award of the Culture and Art Centre in Wrocław — participation in the Glass Art Workshop and Symposium of the e-Glass Festival,
the award of the Rector of the Academy of Art and Design in Wrocław — provision of a minimum two-week residency at Pilchuck Glass School,
the award of the Giant Mountains Museum in Jelenia Góra — workshops at the Glass Laboratory,
the award of the Museum of Glass in Lviv — participation in the International Blown Glass Symposium in Lviv.

The idea for the Competition was developed by Igor Wójcik from the Culture and Art Centre in Wrocław and Mariusz Łabiński, PhD, from the Eugeniusz Geppert Academy of Art and Design in Wrocław, in cooperation with the Giant Mountains Museum in Jelenia Góra. The event aims to promote art glass and glass-related design as a discipline of particular importance to the traditions of Wrocław and Lower Silesia.

The patron of the competition is Professor Zbigniew Horbowy – a prominent artist and designer, long-standing rector of the Eugeniusz Geppert Academy of Fine Arts in Wrocław, a reformer of Polish art glass who associated his entire creative life with the Lower Silesia region. In this way, the organizers wish to build a bridge between the history and the future of this unique field of art.

Cezary Przybylski, Marshal of the Lower Silesia Region, has assumed honorary patronage of the event. The project accompanied the global celebration of the United Nations International Year of Glass 2022.

Exhibitions of the Horbowy International Glass Competition
There will be two exhibitions as part of the Horbowy International Glass Competition. The Competition winners will be announced during the first competition exhibition in the Giant Mountains Museum in Jelenia Góra. The exhibition will then also be presented in Wrocław in Geppart Gallery.

Media Contact
e-mail: horbowy@okis.pl
web: www.horbowy.okis.pl

The project is co-financed from the budget of the Lower Silesian Voivodeship Self-Government.

Katalog 2022 | State of Glass. Dolnośląskie Warsztaty i Sympozjum Szkła Artystycznego i Designu

Katalog edukacyjny podsumowujący State of Glass. Dolnośląskie Warsztaty i Sympozjum Szkła Artystycznego i Designu, które zostały zrealizowane przez Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu w dniach 15-23 lipca 2021 roku. Jest to kontynuacja tradycji festiwali e-Glass odbywających się od 2008 roku, unikatowego w skali kraju przedsięwzięcia, którego ideą jest wymiana doświadczeń w dziedzinie sztuki i wzornictwa szkła, wdrażanie innowacyjnych i odtwarzanie starych, często zapomnianych, technik formowania szkła na gorąco, edukacja artystyczna, twórcze podejście do materii szkła oraz jego popularyzacja.

Więcej o wydarzeniu: LINK

W artystyczno-edukacyjnym przedsięwzięciu udział wzięli artyści, studenci, historycy sztuki, hutnicy i technologowie szkła. Swoje projekty realizowali studenci: Марія Дунайська (Mariia Dunaiska) (ASP Wrocław), Natalia Dzidowska (ASP Wrocław), Dominika Łaska (ASP Wrocław), Marcelina Matynia (ASP Łódź). W projekcie gościnnie udział wzięli: Jakub Berdych (CZ), Igor Wójcik (PL) oraz grupa studentów z Ukrainy: Sофія Довгань (Sofia Dovhan), Анастасія Капиця (Anastasiia Kapitsia), Вікторія Онисько (Wiktoria Onysko), Назарій Вініченко (Nazarij Winiczenko). Swoją wiedzą podzielili się: Mariusz Łabiński (PL), Katarzyna Pilic (PL), Jiří Šuhájek (CZ) oraz prowadzący warsztaty: Kamila Mróz (PL) i Joanna Bujak (PL).

Katalog zawiera teksty Edyty Patro oraz Justyny Wierzchuckiej oraz biogramy uczestników. Większą część publikacji stanowią fotografie dokumentujące warsztaty i reprodukcje prac, które powstały w trakcie realizacji projektu.

Dofinansowano z budżetu Samorządu Województwa Dolnośląskiego.

Educational catalogue summarising State of Glass. Lower Silesian Art Glass and Design Workshops and Symposium, which was organised by the Culture and Art Centre in Wrocław from 15-23 July 2022. It is a continuation of the tradition of e-Glass festivals held since 2008, a unique in the country undertaking, the idea of which is to exchange experience in the field of glass art and design, to implement innovative and recreate old, often forgotten, techniques of hot glass forming, artistic education, creative approach to the matter of glass and its popularisation.

Artists, students, art historians, glassworkers and glass technologists took part in the artistic and educational event. Students carried out their projects: Марія Дунайська (Mariia Dunaiska) (ASP Wrocław), Natalia Dzidowska (ASP Wrocław), Dominika Łaska (ASP Wrocław), Marcelina Matynia (ASP Łódź). Guests at the festival were: Jakub Berdych (CZ), Igor Wójcik (PL), Róża Wójcik (PL) and group of students from Ukraine: Sофія Довгань (Sofia Dovhan), Анастасія Капиця (Anastasiia Kapitsia), Вікторія Онисько (Wiktoria Onysko), Назарій Вініченко (Nazarij Winiczenko). There were also artists sharing their knowledge and experience:Mariusz Łabiński (PL), Katarzyna Pilic (PL), Jiří Šuhájek (CZ) and the workshop leaders of the outdoor workshops: Kamila Mróz (PL) and Joanna Bujak (PL).

The catalogue contains texts by Edyta Patro and Justyna Wierzchucka, as well as artist and student biographies. The majority of the publication consists of photographs documenting the workshops and reproductions of works created during the project.

Co-financed from the budget of the Self-Government of the Lower Silesian Region.

State of Glass | Wystawa pofestiwalowa | e-Glass Festival 2022

Wystawa pofestiwalowa
State of Glass. Dolnośląskie Warsztaty i Sympozjum Szkła Artystycznego i Designu

Muzeum Karkonoskie w Jeleniej Górze
ul. Matejki 28, 58-500 Jelenia Góra
Wernisaż: 16 grudnia 2022, godz. 18.00
Wystawa: 16-31 grudnia 2022
Wystawa została przedłużona do 23 stycznia 2023

Przed nami wystawa podsumowująca jedną z najbardziej spektakularnych imprez, które organizujemy na Dolnym Śląsku! Tegoroczny projekt pod nazwą State of Glass. Dolnośląskie Warsztaty i Sympozjum Szkła Artystycznego i Designu łączył się nie tylko z zagadnieniami edukacji artystycznej, ale przede wszystkim wymianą umiejętności między artystami i studentami. W trakcie warsztatów realizowanych w dniach 15-21 lipca 2022 roku powstały autorskie dzieła sztuki i designu, które teraz będziemy mieć okazję podziwiać w Laboratorium Szkła Muzeum Karkonoskiego w Jeleniej Górze od 16 grudnia 2022 roku do 23 stycznia 2023 roku.

To kolejna okazja do poznania wybitnych specjalistów i twórców szkła, ale także poszerzenia wiedzy o regionie słynącym od setek lat z tradycji szklarskich. Przewodnim tematem tegorocznych działań artystów i studentów były poszukiwania wokół stanu szkła na pograniczu polsko-czeskim z zakresu zarówno szkła artystycznego, jak i użytkowego. W ramach wystawy zobaczymy prace następujących twórców:

ARTYŚCI / ARTISTS
Mariusz Łabiński / PL
Katarzyna Pilic / PL
Jiří Šuhájek / CZ

STUDENCI / STUDENTS
Марія Дунайська (Mariia Dunaiska) / UKR
Natalia Dzidowska / PL
Dominika Łaska / PL
Marcelina Matynia / PL

GOŚCIE FESTIWALU / FESTIVAL GUESTS
Jakub Berdych / CZ
Софія Довгань (Sofia Dovhan) / UKR
Анастасія Капиця (Anastasiia Kapitsia) / UKR
Вікторія Онисько (Wiktoria Onysko) / UKR
Назарій Вініченко (Nazarij Winiczenko) / UKR
Róża Wójcik / PL
Igor Wójcik / PL

PROWADZĄCY WARSZTATY / LEADERS OF THE WORKSHOPS
Joanna Bujak / PL
Kamila Mróz / PL

—

State of Glass. Dolnośląskie Warsztaty i Sympozjum Szkła Artystycznego i Designu

Celem projektu State of Glass. Dolnośląskie Warsztaty i Sympozjum Szkła Artystycznego i Designu było tworzenie autorskich dzieł sztuki i designu przez wybitnych specjalistów i twórców szkła, a także wymiana doświadczeń między artystami, hutmistrzami i technologami z Polski i Czech. Spotkania były także formą prezentacji najnowszych, ekologicznych technologii szkła artystycznego, a zwieńczeniem całego projektu stała się wystawa dzieł powstałych podczas warsztatów w Muzeum Karkonoskim w Jeleniej Górze.

Wpisując się w Międzynarodowy Rok Szkła ogłoszony przez Organizację Narodów Zjednoczonych, działania realizowane w ramach cyklu wydarzeń pozwoliły zaprezentować wszechstronne możliwości tego materiału, czyli technologiczną, naukową i ekonomiczną rolę szkła oraz jego znaczenie dla poprawy jakości i rozwoju nowoczesnych technologii. State of Glass było także formą promocji tzw. „kulturowego złota” Dolnego Śląska, z jego unikatowym w skali ogólnopolskiej szlakiem hutnictwa i niezwykle bogatej tradycji artystycznej w tym zakresie.

Oprócz działań artystycznych oraz edukacyjnych projekt objął również działania o charakterze integracyjnym, jak przejazd uczestników na starych rowerach z huty Karlsthal (Stacja Turystyczna Orle w Szklarskiej Porębie – Jakuszycach) do dawnej huty Josefa Riedela w czeskiej Izerce.

Więcej o plenerze: LINK
Fotorelacja z pleneru: LINK

Fotorelacja z wernisażu wystawy pofestiwalowej State of Glass | e-Glass Festival 2022. Fot. Natalia Dzidowska
Zapraszamy do obejrzenia fotorelacji z wernisażu wystawy pofestiwalowej State of Glass | e-Glass Festival 2022.

—

Projekt „State of Glass. Dolnośląskie Warsztaty i Sympozjum Szkła Artystycznego i Designu” dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego.

Wartość dofinansowania
60 000,00zł
Całkowity koszt działania
110 000.00zł

Dofinansowano z budżetu Samorządu Województwa Dolnośląskiego.

Oprowadzanie kuratorskie. Jerzy Rosołowicz. Alchemik

Zapraszamy na oprowadzanie kuratorskie po wystawie „Jerzy Rosołowicz. Alchemik”, które poprowadzi dr Marika Kuźmicz.

Wystawa jest okazją do przyjrzenia się wszystkim przejawom twórczości Jerzego Rosołowicza: od wczesnych prac, czyli rzadko interpretowanych rysunków, aż po ostatnie realizacje, wykonywane z myślą o konkretnych osobach: „Telehydrografiki” oraz „Kwiaty”. Wszystkie te realizacje, choć formalnie odmienne, łączy głęboki namysł artysty nad losem ludzkiej rodziny oraz troska o dalsze jej funkcjonowanie. Możemy traktować poszczególne prace Rosołowicza jak dary, umożliwiające nam rozważenie innego niż dotąd sposobu funkcjonowaniu jednostki i naszej zbiorowości.

Jerzy Rosołowicz (1928-1982) był jedną z najważniejszych postaci wrocławskiego środowiska awangardowego. W 1948 r. rozpoczął studia we wrocławskiej PWSSP (obecnie ASP). W 1953 r. uzyskał absolutorium. W latach 1972-73 pracował na Wydziale Malarstwa, Grafiki i Rzeźby macierzystej uczelni, ale zrezygnował z pracy, ponieważ proponowany przez niego program studiów nie został przyjęty przez władze szkolne. Przez wiele lat był nauczycielem plastyki w jednym z wrocławskich liceów.

Od 1961 r. był uczestnikiem Grupy Wrocławskiej. Brał udział w wielu wydarzeniach kluczowych dla polskiej sztuki lat 60., m.in. w wystawach organizowanych w ramach Sympozjów Złotego Grona w Zielonej Górze, Plenerach w Osiekach (od 1964), Biennale Form Przestrzennych (od 1965) i w Sympozjum Plastycznym Wrocław ’70. W 1972 r. przystąpił do zainicjowanej przez Jarosława Kozłowskiego i Andrzeja Kostołowskiego akcji NET. Pierwsza wystawa Rosołowicza „Kwiaty i groteski” miała miejsce we wrocławskiej Kawiarni Artystycznej w 1960 r. Retrospektywna wystawa Rosołowicza miała miejsce w Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski w Warszawie (1994/95).

dr Marika Kuźmicz – historyczka sztuki, kuratorka, wykładowczyni, dziekana Wydziału Badań Artystycznych i Studiów Kuratorskich ASP w Warszawie, wykładowczyni Collegium Civitas. Prezeska Fundacji Arton (od 2011 r.), organizacji zajmującej się opracowywaniem archiwów artystek i artystów lat 70. oraz Fundacji im. Edwarda Hartwiga od 2017). Dwukrotna stypendystka MKiDN, stypendystka Miasta St. Warszawy. Autorka i redaktorka licznych książek o sztuce, w ostatnim czasie m.in. Ludmiła Popiel i Jerzy Fedorowicz (2019), Edward Hartwig. Fotografiki (2019), Jan Dobkowski (2020), Barbara Kozłowska (2020), Paweł Kwiek. Zrobić niemożliwe światło (2021), Tapta (2021). Pomysłodawczyni i koordynatorka bazy www.forgottenheritage.eu Organizatorka międzynarodowych konferencji poświęconych archiwom artystek i artystów „Revisiting Heritage” (2018) oraz sztuce artystek z Europy Środkowo-Wschodniej „Not Yet Written Stories. Women Artists in CEE” (2021).

—

Fot.: Małgorzata Kujda

Fotorelacja z wernisażu wystawy „Jerzy Rosołowicz. Alchemik / Alchemist”

Zapraszamy do obejrzenia fotorelacji z wernisażu wystawy Jerzy Rosołowicz. Alchemik / Alchemist.

Oficjalne otwarcie ekspozycji odbyło się 17 listopada 2022 w Muzeum Współczesnym Wrocław.

Więcej informacji o wystawie na stronie www.okis.pl

fot. Małgorzata Kujda

fot. Agnieszka Smutek, Joanna Polak

Jerzy Rosołowicz. Alchemik / Alchemist

Wydarzenie specjalne:
Jerzy Rosołowicz. Spacer miejski,
21 stycznia 2023, godz. 13.00.
Start: Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu, Rynek-Ratusz 24
Czas trwania: ok. 2 godziny
Prowadzenie: dr Marika Kuźmicz, Małgorzata Devosges-Cuber, Michał Duda, Joanna Sokołowska
Udział w wydarzeniu jest bezpłatny. Zapisy nie są wymagane.

↓ Please scroll down for English version ↓

„W chwili, gdy stoimy w obliczu katastrofy, należy zdać sobie sprawę z tego, że jeśli ona nastąpi, to będzie ostatecznym wynikiem naszego działania celowego. Musimy pamiętać, że sytuacja, w której żyjemy, jest konsekwencją naszego działania, że jest ono niepełne, bowiem w ostatecznym rozrachunku doprowadziło nas do realnych możliwości zagłady”.

Słowa Jerzego Rosołowicza (1928-1982), pochodzące z jednego z najważniejszych tekstów tego artysty, Teorii funkcji formy (1962) brzmią dziś, równo sześć dekad od ich ogłoszenia, niemal jak przepowiednia. Przepowiednia, która niestety, spełnia się na naszych oczach: katastrofy ekologiczne i konflikty zbrojne nasilają się i zmieniają rzeczywistość, do której przyzwyczailiśmy się przez ostatnie kilkadziesiąt lat. Czy wobec tej nowej sytuacji narastającego niepokoju sztuka może jeszcze dać ludzkości rozwiązanie, które nas uratuje?

Jerzy Rosołowicz praktycznie przez całe swoje życie artystyczne poszukiwał rozwiązania neutralizującego potencjalne szkody wyrządzone światu przez celowe działanie człowieka. Twierdził, że celem jego sztuki jest rozpoznanie konfliktów i sprzeczności, jakie towarzyszą działaniu ludzkości. Było to w założeniu wielkie zadanie i sam fakt podjęcia się go przez wrocławskiego artystę w pewnym stopniu tłumaczy szczególny wpływ, jaki Rosołowicz, pomimo swej „cichej” osobowości, wywarł na polską sztukę powojenną, zadając pytanie o to, kim jest czy też kim powinien być artysta i czym jest jego dzieło wobec współczesnego świata, który na skutek działalności ludzkiej, nieuchronnie zmierza ku zagładzie.

Wystawa w Muzeum Współczesnym we Wrocławiu jest okazją do przyjrzenia się wszystkim przejawom twórczości Jerzego Rosołowicza: od wczesnych prac, czyli rzadko interpretowanych rysunków, aż po ostatnie realizacje, wykonywane z myślą o konkretnych osobach: Telehydrografiki oraz Kwiaty. Wszystkie te realizacje, choć formalnie odmienne, łączy głęboki namysł artysty nad losem ludzkiej rodziny oraz troska o dalsze jej funkcjonowanie. Możemy traktować poszczególne prace Rosołowicza jak dary, umożliwiające nam rozważenie innego niż dotąd sposobu funkcjonowaniu jednostki i naszej zbiorowości.

Jerzy Rosołowicz (1928-1982) był jedną z najważniejszych postaci wrocławskiego środowiska awangardowego.

W 1948 r. rozpoczął studia we wrocławskiej PWSSP (obecnie ASP). W 1953 r. uzyskał absolutorium. W latach 1972-73 pracował na Wydziale Malarstwa, Grafiki i Rzeźby macierzystej uczelni, ale zrezygnował z pracy, ponieważ proponowany przez niego program studiów nie został przyjęty przez władze szkolne. Przez wiele lat był nauczycielem plastyki w jednym z wrocławskich liceów.

Od 1961 r. był uczestnikiem Grupy Wrocławskiej. Brał udział w wielu wydarzeniach kluczowych dla polskiej sztuki lat 60., m.in. w wystawach organizowanych w ramach Sympozjów Złotego Grona w Zielonej Górze, Plenerach w Osiekach (od 1964), Biennale Form Przestrzennych (od 1965) i w Sympozjum Plastycznym Wrocław ’70. W 1972 r. przystąpił do zainicjowanej przez Jarosława Kozłowskiego i Andrzeja Kostołowskiego akcji NET. Pierwsza wystawa Rosołowicza „Kwiaty i groteski” miała miejsce we wrocławskiej Kawiarni Artystycznej w 1960 r. Retrospektywna wystawa Rosołowicza miała miejsce w Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski w Warszawie (1994/95).

—

“ […] facing imminent disaster one should realize that if it does come to pass, it will be the terminal aftermath of our purposeful activity. We need to remember that the situation in which we live is a consequence of our purposeful activity, that the latter is incomplete since it has ultimately confronted us with a real possibility of self-annihilation.”

Today, exactly six decades after the publication of Theory of the Function of Form (1962), one of the most important texts by Jerzy Rosołowicz (1928–1982), these words sound almost like a prophecy – a prophecy which, unfortunately, is coming true before our eyes. Environmental disasters and armed conflicts are intensifying and changing the reality to which we have become accustomed over the last few decades. In the face of this new situation of growing anxiety, can art still offer humanity a solution that will save us?

Practically throughout his entire artistic life, Jerzy Rosołowicz searched for a means to neutralise the potential damage caused to the world by deliberate human action. He claimed that the goal of his art was to recognise the conflicts and contradictions accompanying human activity. This was intended as a major task and the very fact that the Wrocław-based artist undertook it explains to some extent why, despite his “quiet” personality, Rosołowicz exerted such special influence on post-war Polish art. In particular, he persistently posed questions about who the artist is or should be and the role of artistic practice in relation to the contemporary world, which, as a result of human activity, is inevitably heading towards annihilation.

The exhibition at Wrocław Contemporary Museum is an opportunity to look at all manifestations of Jerzy Rosołowicz’s creative practice, from his early works, such as the rarely analysed drawings, to Telehydrographics and Flowers – his most recent sketches made for specific persons. Although formally diverse, all of them are connected by the artist’s deep reflection on the fate of humanity and his concern for our future existence. We can approach Rosołowicz’s individual works as gifts that enable us to consider alternative ways of our individual and collective functioning.

Jerzy Rosołowicz (1928–1982) was one of the most important figures in Wrocław’s avant-garde milieu.

In 1948, he began his studies at the State Higher School of Fine Arts in Wrocław (now the E. Geppert Academy of Art and Design). He obtained his diploma in 1953. In 1972–73 he worked at the Faculty of Painting, Graphics and Sculpture of his alma mater, but resigned because the curriculum proposed by him was not accepted by the school authorities. For many years he taught art in one of the secondary schools in Wrocław.

He was a member of the Wrocław Group from 1961. He took part in many of the key events in the Polish art of the 1960s, including exhibitions organised as part of the Golden Grape Symposia in Zielona Góra, the open-air festivals in Osieki (from 1964), the Biennale of Spatial Forms (from 1965) and the Wrocław ‘70 Visual Arts Symposium. In 1972, he joined the NET action initiated by Jarosław Kozłowski and Andrzej Kostołowski. Rosołowicz’s first exhibition, Flowers and Grotesques, was held at the Art Café in Wrocław in 1960. A major retrospective exhibition of his oeuvre was organised by the Centre for Contemporary Art Ujazdowski Castle in Warsaw in 1994/95.

***

Fotorelacja z wernisażu wystawy „Jerzy Rosołowicz. Alchemik / Alchemist”

***

Audycja Maćka Przestalskiego w Radio Wrocław Kultura DAB+Sztuki wizualne, w której kuratorka Marika Kuźmicz i Aleksandra Książek opowiedziały o wystawie Jerzy Rosołowicz. Alchemik / Alchemist . Słuchaj

***

Reportaż Alicji Kielan z wystawy Jerzy Rosołowicz. Alchemik