Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu wspólnie z Teatrem Kombinat zapraszają na spektakl „Lobster”. Spektakl powstał w ramach współpracy wrocławskich artystek – pisarki i dramaturżki Agnieszki Wolny-Hamkało oraz reżyserki Katarzyny Baranieckiej.

Inspiracją do powstania przedstawienia jest historia kobiety dotkniętej chorobą terminalną. Jej życiorys i postawa pokazują inną perspektywę, inne pomysły na radzenie sobie z chorobą niż te, z którymi zwykle się spotykamy. Bohaterka spektaklu nie zgadza się na rolę ofiary, ale chce żyć na pełnych prawach. Spektakl wychodzi poza ramy obyczajowej sztuki realistycznej w stronę surrealizmu z elementami performatywnymi. Chór komentujących akcję homarów, antypokaz mody ZUS-owskiej i przeniesione w kontekst współczesny fragmenty opery Brechta, pozwalają przyjrzeć się ekonomii i estetyce chorowania.

Twórcy:
scenariusz: Agnieszka Wolny-Hamkało
reżyseria: Katarzyna Baraniecka
muzyka: Mateusz Ryczek
scenografia i kostiumy: Anna Adasiak
aranżacja oświetlenia: Marzena Muzyk
projekcje wideo: Alicja Rzeźnik
choreografia: Maja Lewicka
występują: Angelika Wójcik, Albert Pyśk, Maja Lewicka

fot. M.Cydzik

Daty pokazów:
7 listopada 2025, godz. 19.00 KUP BILET
8 listopada 2025, godz. 19.00 KUP BILET

Czas trwania 90 minut

Miejsce:
Instytut im. Jerzego Grotowskiego, Sala Teatru Laboratorium, Rynek-Ratusz 27, Wrocław

Bilety:
30 zł do 3 listopada od 4 listopada 35 zł do nabycia na: ekobilet.pl
oraz (w przypadku niewyczerpania puli) na 40 minut przed spektaklem w Instytucie im. Jerzego Grotowskiego, Sala Teatru Laboratorium, Rynek-Ratusz 27, Wrocław
Liczba miejsc ograniczona. Miejsca są nienumerowane.

Przedstawienie dla widzów 16+

Surrealizm, performatyka i duża doza humoru. Czy to brzmi jak spektakl, który opowiada o radzeniu sobie z traumą? Wydaje się, że nie, a jednak właśnie taki jest „Lobster” w reżyserii Katarzyny Baranieckiej. Przyznać trzeba, że „Lobster” idealnie balansuje między powagą a humorem. Całą sytuację i wszystkie zmagania bohaterki komentują dwa homary. Kreacje postaci nawiązują do tradycji teatru lalek, a kukiełki sprzeczają się ze sobą, rozmawiają o metafizyce czy cytują „Kordiana”. Oczywiście nowotworowe skojarzenia nasuwają się same. Homary stanowią jednak  w jakimś sensie wsparcie dla głównej bohaterki, próbują ją zrozumieć i zdają się naprawdę o nią troszczyć. To ironiczne i zupełnie niespodziewane użycie symbolu w dość przewrotny sposób.
Martyna Jersz, Lobster – recenzja, www.wroclawskiportal.pl
https://www.wroclawskiportal.pl/lobster-recenzja/

Producenci i organizatorzy:
Fundacja Kombinat
Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu – Instytucja Kultury Samorządu Województwa Dolnośląskiego

 

 

Spektakl współfinansowany ze środków budżetu Samorządu Województwa Dolnośląskiego oraz Gminy Wrocław, www.wroclaw.pl

 

SCENARIUSZ, REŻYSERIA, SCENOGRAFIA: KRZYSZTOF PULKOWSKI
MULTIMEDIA I OPRAWA MUZYCZNA: MAREK OLEKSY
WYSTĘPUJE: KRZYSZTOF ROGACEWICZ
PROJEKT PLAKATU: BOGUMIŁA TWARDOWSKA-ROGACEWICZ

O spektaklu: 
Autorski dramat inspirowany książkami Josepha Hellera „Paragraf 22” i „Closing Time”. Wizyjna opowieść pełna przewrotnych akcji i napięcia dramaturgicznego, która zwraca się wprost do wrażliwości widza oraz wiedzie jego emocje na wyprawę… na groteskową wycieczkę szlakiem strachu o własne życie…

„PARADOX” – monodram Krzysztofa Rogacewicza
(…) Yosarian Rogacewicza-Pulkowskiego jest sam. Sam ze swoimi wspomnieniami, strachem, wątpliwościami. Jest sobą, swoim przyjacielem, towarzyszami, pułkownikiem, porucznikiem, generałem. Śmieje się, płacze, krzyczy, szepcze, jąka się. Skacze, klęka, pełza, biega. Pije, pali zioło. Jest sam z całym swoim strachem – wtedy i teraz. Bywa poważny, zrozpaczony, zdystansowany. Pokazuje zaskakującą skalę emocji swoich i postaci, które przed nami odgrywa. Jego kostium, odwołujący się do wojennego munduru, to pamiętające lepsze czasy, spodnie moro, kaftan z przedłużonymi rękawami – może to kaftan bezpieczeństwa(…), czapka pilotka(…), manierka i bajecznie kolorowe buciory, których nie powstydziłyby się dzieci-kwiaty przełomu lat 60. i 70. Odniesień do tego okresu znajdujemy w spektaklu znacznie więcej – w obrazach filmowych i muzyce. Krzysztof Rogacewicz pokazuje całą skalę emocji, nastrojów, rozterek i wahań. Jest wewnątrz i na zewnątrz – nie tylko emocjonalnie, ale i w przestrzeni sceny, na której jedynym elementem scenograficznym są zwieszające się białe bryty materiału. One dzielą przestrzeń na tę część w głębi, która przenosi bohatera (ON) w przeszłość, i tę bliżej nas – do dzisiaj. Bywają też ekranem, na którym wyświetlane są ruchome obrazy pokazujące tło jego/naszego życia.
Rogacewicz specjalizuje się w najtrudniejszej formie teatru – monodramie. Po raz kolejny udowadnia, że robi to doskonale – potrafi skupić na sobie uwagę widowni. Śmieszy, wzrusza, drażni, każe słuchać i reagować. W tak trudnym tekście ani na moment nie traci panowania nad nim, nad sobą i nad widownią. Wielkie gratulacje! To rzadkie osiągnięcie. (Urszula Liksztet, Nowiny Jeleniogórskie, nr 26, 29 czerwca 2021)

Krzysztof Rogacewicz        
Absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej we Wrocławiu (1991). W latach 1992 – 98 grał na scenach Teatru Animacji oraz Teatru C.K.Norwida w Jeleniej Górze. Od 1995 roku aktor niezależnego teatru MASKA w Jeleniej Górze. Od lat obecny na ekranie filmowym i telewizyjnym (m.in. „KURIER”, „Safe Inside”, „KOMORNIK, „1”, „KLAN”, „M jak Miłość”, „Na wspólnej”, „Pierwsza miłość”, „Korona Królów”). Laureat „SREBRNEGO KLUCZYKA”– nagrody przyznawanej przez redakcję Nowin Jeleniogórskich za kreację w spektaklu „PASTORAŁKI”.
Od 1992 z monodramem „Kontrabasista” reprezentował Dolny Śląsk na kilkunastu międzynarodowych festiwalach i przeglądach teatralnych (USA, Kanada, Wielka Brytania, Niemcy, Włochy, Finlandia, Grecja, Chorwacja, Armenia, Czechy, Słowacja, Rosja, Ukraina, Albania). Został  nagrodzony na:  BEST INTERNATIONAL AWARD – NOWY JORK – United SOLO Festiva, 15. International Monodrama Festival ALBAMONO (Albania ) 8. Międzynarodowy Festiwal Małych Form Teatralnych i Monodramów LUDI – Orel, ROSJA,  3. Interbalkan Theatre Festival (Ateny, Grecja)

Fragmenty recenzji:
Rogacewicz specjalizuje się w najtrudniejszej formie teatru – monodramie. Po raz kolejny udowadnia, że robi to doskonale – potrafi skupić na sobie uwagę widowni. Śmieszy, wzrusza, drażni, każe słuchać i reagować. W tak trudnym tekście ani na moment nie traci panowania nad nim, nad sobą i nad widownią. Wielkie gratulacje! To rzadkie osiągnięcie.
Urszula Liksztet, Nowiny Jeleniogórskie, nr 26, 29.06.2021

Bohater monodramu jest z jednej strony wojskowym, kimś, kogo doświadczyła wojna, komu należy się niejako z urzędu szacunek, a z drugiej wariatem, osobą zupełnie niepoważną, mówiącą nielogicznie. Kogo więc oglądamy na scenie? Lotnika z traumą wojenną czy błazna? Nie wiadomo. „Paradox” został bowiem tak skonstruowany, że obie możliwości wydają się przez cały czas w równym stopniu prawdopodobne. Raz, słuchając bohatera, odnosi się wrażenie, że jego obserwacje na temat świata są niezwykle celne i błyskotliwe, a za chwilę wydaje się, że bredzi on zupełnie bez sensu. Powaga przeplata się w tym przedstawieniu z groteską, a mądrość z głupotą. Wszystko wzięte jest w cudzysłów, choć kontekst prezentacji jest jak najbardziej poważny – jest nim bowiem troska o ludzkie życie.
Kamil Bujny, Teatr dla wszystkich, 30.11.2021

Producenci spektaklu:
Stowarzyszenie Teatr MASKA
Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu – Instytucja Kultury Samorządu Województwa Dolnośląskiego

Produkcja współfinansowana z budżetu  Samorządu Województwa Dolnośląskiego

Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu wraz z PLAZACIEMNIA.PL zapraszają na premierę projektu „ostatńx poetx. pśę$wińo” – opowieści roślin, zwierząt i wolnych ludzi, realizowanego na podstawie scenariusza i w reżyserii Marcina Czerwińskiego (czervo01) w Sali Teatru Laboratorium (Instytut im. Jerzego Grotowskiego, Wrocław, Rynek-Ratusz 27) 14-15 czerwca 2024 r.

„Ostatńx poetx. pśę$wińo” to projekt performatywny, podejmujący kwestię wspólnoty międzygatunkowej i bezprzemocowej równości/ różnorodności wobec wyzysku i skrajnej eksploatacji planety oraz wolności wobec pojęć płci, granicy, narodu, własności.

Scenariusz i reżyseria: czervo01

Biorą udział:
Roman Bromboszcz
Dariusz Brzeski
czervo01
Gnomm
Konrad Góra
Ryfka Gorzkowska
Anouk Herman
Orfeusz Jakubiszyn
Kundelini
Anke Machowski
Remedium
Sunny
Wirek
i inni

scenografia/ muzyka: zespół
organizacja scenografii: Adi Buczyński

Pokazy premierowe
14 czerwca 2024, godz. 19.00 KUP BILET
15 czerwca 2024, godz. 19.00 KUP BILET

Wejściówki w cenie 15 zł do nabycia na: www.ekobilet.pl
oraz na 40 minut przed spektaklem w miejscu wydarzenia.

Liczba miejsc ograniczona. Miejsca są nienumerowane.
Przedstawienie dla widzów 16+

Miejsce pokazów:
Instytut im. Jerzego Grotowskiego, Sala Teatru Laboratorium, Rynek-Ratusz 27, Wrocław

Wykonawcy:

Roman Bromboszcz – urodzony na Śląsku, wychowany na Pomorzu, mieszka w Wielkopolsce. Na różne sposoby gra ze stykami kultury i techniki. Wśród form ekspresji znajdują się: performans, aplikacja internetowa, obiekt, instalacja, książka. Pomimo tego, że jego znakiem zodiaku jest Lew, nie zajmuje kierowniczego stanowiska, ale jest moderatorem kolektywu Perfokarta. http://roman.bromboszcz.perfokarta.net

Dariusz Brzeski – mając 15 lat wyemigrował do USA. Studiował tam antropologię i przez 25 lat podróżował, zajmując się aktywizmem i wolontariatem konserwacji i ochrony przyrody. Ostatnie 10 lat spędził broniąc lasu w Hambach w Nadrenii-Westfalii przed działaniami kopalni odkrywkowej. Powrócił do Polski nawiązując bliską więź z gąską, kaczuszką i pieskiem, z którymi prowadzi zajęcia edukacyjne i świadomościowe w całym kraju.

czervo01 – nauczyciel, eseista, poeta, performer, reżyser. Ciężkostrawny dla siebie. Psychofan Staschy, fan Brunona i Pier Paolo. Autor kilku książek o literaturze i jednej poetyckiej, pt. „Miniaturzyści esperanto” (nagroda Iłłakowiczówny). Przygotowuje drugą.

Gnomm – wrocławski twórca najlepiej odnajdujący się na styku performansu, poezji i rapu. To ostatnie udaje mu się raz na jakiś czas wydać w formie płyty lub zaprezentować na koncertach, których granie jest jego ulubionym zajęciem. Troska o losy świata zderza się tu z hedonistycznymi ucieczkami w odległe, psychodeliczne krainy.

Ryfka Gorzkowska – absolwentka PWST we Wrocławiu, aktorka Opolskiego Teatru Lalki i Aktora. Grała m.in. w spektaklach w reżyserii Agaty Dudy-Gracz, Piotra Cieplaka, Bogusława Kierca, Mariana Pečko, Pawła Aignera i Pawła Passiniego. Wystąpiła w ponad 20 czytaniach performatywnych. Współtworzy grupę Bufetowe oraz zasila szeregi Perfoteki. Stale współpracuje z telewizją w Opolu. Wyróżniona w 26. Subiektywnym Spisie Aktorów Teatralnych Jacka Sieradzkiego.

Konrad Góra – upiór, małorolny chłop polskiego, małosolny kosmosu. Skromny gangster spod Oleśnicy, specjalność: zaciemnienie. Niedawno odkrył, że Henryk Bereza zdążył o nim machnąć dwa akapity i spłakał się trochu.

Anouk Herman – zajmuje się naukowo femcel studies oraz zagadnieniami kłirowości i dziewczyńskości. Ulubione zwierzę: mysz. Szczęśliwa liczba: 27. Debiut: tom „right into pod tramwaj”, za który otrzymało Nagrodę Literacką im. Wiesława Kazaneckiego i było nominowane do Nagrody Literackiej Gdynia.

Orfeusz Jakubiszyn – aktor związany z alternatywnym teatrem i niezależnymi grupami artystycznymi Wrocławia, w latach 80. z Pomarańczową Alternatywą, brał udział w nieformalnych działaniach parateatralnych i literackich. Adept Studia Pantomimy przy Wrocławskim Teatrze Pantomimy Henryka Tomaszewskiego. Wolontariusz Domów Pomocy Społecznej.

Anke Machowski – osoba performerska. Zajmuje się tworzywem poetyckim i zjawiskiem slamu poetyckiego w kontekście artywizmu oraz współczesnych form demokracji.

Remedium – formacja w składzie: AaronJhis (preparowana pseudogitara); Gespinst (generator przypadku, metal); Barbie (taniec, rolmo tybetańskie).
Uwaga Networkers! MASS MEETING! wzmacniacze i instrumenty akustyczne będą obecne, aby ogłosić świętowanie naszej przyjaźni! Networkers Arm Yourselves and Appear in Full Force!

Fotorelacja z premiery spektaklu ostatńx poetx. pśę$wińo

Patronat medialny:

Partner:
Kolektyw Komitet

Producenci i organizatorzy:
Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu – Instytucja Kultury Samorządu Województwa Dolnośląskiego
oraz PLAZACIEMNIA.PL

Zapraszamy na „Genialną epokę” – spektakl performatywny oparty na opowiadaniu Brunona Schulza o tym samym tytule.

Genialna epoka wykracza poza świat fikcji, dotykając biografii genialnego autora z Drohobycza. Impresja i fantasmagoria przeplata się tu z codziennością i zdarzeniami realnymi. To kameralny spektakl o epizodzie z życia nastoletniego Józefa i dojrzałego Bruno. Wyobraźnia staje się schronieniem, kiedy nadciąga mrok. Jak pisze Schulz, „istnieją takie boczne odnogi czasu, trochę nielegalne co prawda i problematyczne, ale gdy się wiezie taką kontrabandę jak my, takie nadliczbowe zdarzenie nie do zaszeregowania – nie można być zanadto wybrednym. Spróbujmy tedy odgałęzić w którymś punkcie historii taką boczną odnogę, ślepy tor, ażeby zepchnąć nań te nielegalne dzieje”.

WYSTĘPUJĄ: Adam Cybulski, Piotr Downar-Zapolski, Kamil D. Gałuszka, Ryfka Gorzkowska
MUZYKA: Zandos
WIZUALIZACJE: Piotr Bartos
SCENARIUSZ I REŻYSERIA: czervo01 (MARCIN CZERWIŃSKI)

Marcin Czerwiński (czervo_01)
literaturoznawca, redaktor, poeta. Reżyseruje spektakle pod hasłem ‘ciemnia’ i prowadzi stronę plazaciemnia.pl. Autor książek o literaturze Smutek labiryntu i Maszyna przecząca oraz książki poetyckiej Miniaturzyści esperanto (papierwdole, 2020, nagroda Iłłakowiczówny). Mieszka we Wrocławiu. Wkrótce nakładem wydawnictwa Słowo/obraz terytoria, ukaże się jego książka o Stanisławie Przybyszewskiej.

Producenci  i współorganizatorzy:
Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu – Instytucja Kultury Samorządu Województwa Dolnośląskiego
oraz PLAZACIEMNIA.PL

Partner: Wrocławski Instytut Kultury

Spektakl dofinansowany z budżetu Samorządu Województwa Dolnośląskiego

TEKST I REŻYSERIA: PRZEMYSŁAW WOJCIESZEK
WYSTĘPUJE: MICHAŁ SURÓWKA
KOSTIUMY: ANTON UNAI
MUZYKA: FILIP ZAWADA
ASYSTENT REŻYSERA: ROBERT TRACZYK
TŁUMACZENIE NA JĘZYK NIEMIECKI: ANDREAS VISSER

fot.: Tobiasz Papuczys

Przemysław Wojcieszek – autor tekstu i reżyser
reżyser filmowy i teatralny, scenarzysta i dramatopisarz. Nakręcił m.in. takie filmy jak Głośniej od bomb (2001), W dół kolorowym wzgórzem (2004, Złote Lwy w Gdyni), Doskonałe popołudnie (2005, Paszport „Polityki”), Made in Poland (2010), Jak  całkowicie zniknąć (2014), Knives out (2016). Za reżyserię debiutanckiej sztuki Made in Poland w Teatrze im. Modrzejewskiej w Legnicy otrzymał Laur Konrada. Sztuka ta wygrała również pierwszą edycję Festiwalu R@Port w Gdyni (2006). W Legnicy wyreżyserował rownież swojego Osobistego Jezusa (2006) i Hymn narodowy (2017). Inne z jego ostatnich realizowanych na scenie tekstów to Polska krew (Teatr Trzyrzecze, 2016), Korfanty (Teatr Śląski, 2017) i Czystka (wrocławski Capitol, reż. Paweł Palcat, 2017). Od kilku lat Przemysław Wojcieszek mieszka w Berlinie.

Michał Surówka – aktor
Krakowianin, aktor Teatru Polskiego w Bydgoszczy, absolwent wrocławskiej szkoły aktorskiej. Jak policzył jest to już szósty projekt, który realizuje wraz z Przemkiem Wojcieszkiem. Wspólnie zrealizowali film „Knives Out”, pracowali razem przy takich spektaklach jak „Strefa”, „Polska krew” czy „Korfanty”.

15 grudnia 2023, godz. 20.00
Klub Hoker, ul. Pocztowa 15C, Bogatynia

16 grudnia 2023, godz. 18.00
Miejski Dom Kultury, ul. Parkowa 1, Zgorzelec

Organizatorzy:
Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu – Instytucja Kultury Samorządu Województwa Dolnośląskiego
Stowarzyszenie Media Lokalne

Producent spektaklu:
Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu – Instytucja Kultury Samorządu Województwa Dolnośląskiego

Spektakl współfinansowany z budżetu Województwa Dolnośląskiego

Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu wraz PLAZACIEMNIA.PL zapraszają na spektakl „Stascha, czyli płomień w oddechu” zrealizowany na podstawie tekstów legendarnej pisarki międzywojnia Stanisławy Przybyszewskiej – w sali Teatru Laboratorium (Instytut im. Jerzego Grotowskiego, Wrocław, Rynek-Ratusz 27) w dniach 13 i 14 października 2023r.

Spektakl biograficzny na podstawie listów Stanisławy Przybyszewskiej,  w reżyserii  Marcina Czerwińskiego (czervo_01) przywraca tę radykalną postać współczesnej publiczności. Przybyszewska to niesłusznie zapomniana pisarka międzywojnia, która świadomie skazała się na samotne życie w baraku i oddała je prawie w całości pisaniu. Pisane listy do swojej siostry przyrodniej Iwi Bennet, podpisywała jako Stascha. Szerszej publiczności pisarka znana jest ze słynnej Sprawy Dantona, sfilmowanej przez Andrzeja Wajdę. W roli Stanisławy Przybyszewskiej wystąpią: Anna Skubik, Jadwiga Wianecka i Lucyna Szierok-Giel, a towarzyszyć im będzie muzyka na żywo w wykonaniu Zandosa. Scenografię i kostiumy do spektaklu zaprojektowała Patrycja Mastej.

„Mróz stał się piekielnym. Wczoraj –20, dziś –25ºC. Od 21 godziny martwa cisza w mieście. Okna od góry do dołu zarośnięte gęstym białym futerkiem: lepsze to od firanek, ale nadaje wnętrzu już zgoła charakter najprywatniejszego mieszkania na ziemi: grobu”. Tak wyglądało mieszkanie pisarki zimą w Wolnym Mieście Gdańsk. Stanisława Przybyszewska doświadczyła bólu, nałogu, choroby. Maria Janion zaliczyła ją w poczet męczenników egzystencji – ale pisarka przeżywała w baraku niezwykłe szczęście.

Scenariusz i reżyseria: czervo_01 (Marcin Czerwiński)
Scenografia i kostiumy: Patrycja Mastej
Muzyka: Zandos
Premiera: 28.10.2022

W rolach głównych:
Anna Skubik-Sigala
Lucyna Szierok-Giel
Jadwiga Wianecka

Spektakle (terminy i godziny uległy zmianie!)
12 października 2023, godz. 17.00 KUP BILET
13 października 2023, godz. 17.00 KUP BILET

Liczba miejsc ograniczona

Miejsce grania spektaklu:
Instytut im. Jerzego Grotowskiego, Sala Teatru Laboratorium, Rynek-Ratusz 27, Wrocław

Bilety  w cenie od 15 zł do nabycia na: ekobilet.pl
oraz na 40 minut przed spektaklem w Instytucie im. Jerzego Grotowskiego, Sala Teatru Laboratorium, Rynek-Ratusz 27, Wrocław

Projekt plakatu: Paulina Zielona
Na zdjęciu: Stanisława Przybyszewska, autor nieznany. Zdjęcie pochodzi ze zbiorów PAN Archiwum w Warszawie Oddział w Poznaniu.

Anna Skubik-Sigala
fot. Ateller do MoMo
aktorka-lalkarka, ukończyła PWST Kraków, wydział zamiejscowy we Wrocławiu, Wydział Lalkarski. W 2013 nagrodzona przez Marszałka Województwa Dolnośląskiego za osiągnięcia w dziedzinie kultury. Stypendystka Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego na rok 2013. W 2009 stypendystka Instytutu Kultury Polskiej w Nowym Jorku. Swoimi monodramami zdobyła wiele nagród krajowych i zagranicznych, m.in. w 2008 – Grand Prix 42. Wrocławskich Spotkań Teatrów Jednego Aktora, w 2009 – Nagrodę za innowacyjność w sztuce lalkarskiej podczas 13th World Festival of Puppetry w Pradze, w 2010 – Nagrodę Związku Artystów Scen Polskich za kreację aktorską, w 2011 – Nagrodę Publiczności na Festiwalu Teatrów Jednego Aktora w Toruniu, w 2013 – Best Actress-Silver Wayang na World Puppet Carnival w Indonezji, w 2014 – nagrodę Best Solo Interpretation na Harmony World Puppet Carnival w Bangkoku. Prezentowała swoje spektakle w kraju i poza jego granicami w Los Angeles, Nowym Jorku, Wielkiej Brytanii, Armenii, Czechach, Indonezji, Niemczech, Włoszech, Hiszpanii, Grecji, Szkocji, Irlandii oraz w Ukrainie. Spektakle, nad którymi pracuje, prezentuje również w obcych językach: greckim, hiszpańskim i angielskim. Od 2016 prowadzi Stowarzyszenie K.O.T., gdzie realizuje projekty edukacyjne i artystyczne. Współpracuje ze Stowarzyszeniem Kobietostan, realizując projekty z kobietami i dziewczętami ze środowisk zagrożonych wykluczeniem.

Lucyna Szierok-Giel
fot. Księżar
ukończyła Wydział Aktorski PWST w Krakowie (obecnie AST), filia we Wrocławiu. Jest również absolwentką Akademii Muzycznej we Wrocławiu na Wydziale Instrumentalnym, specjalizacja flet poprzeczny. W 2011 roku wystąpiła w filmie do spektaklu Blanche i Marie w reż. Cezarego Ibera w Teatrze Polskim we Wrocławiu. W 2013, jako studentka ostatniego roku PWST, nawiązała współpracę z Teatrem Ad Spectatores, gdzie gra do dziś. Można ją również zobaczyć w spektaklach Wrocławskiego Teatru Tańca, a także w Teatrze na Faktach wrocławskiego Instytutu Grotowskiego. Od 2017 do 2021 roku była aktorką Teatru Nowego im. Kazimierza Dejmka w Łodzi. Od 2022 roku aktorka Teatru Polskiego we Wrocławiu. Można ją również zobaczyć na dużym ekranie. Ostatnio zagrała w filmie Letnie popołudnie w reż. Y. Ouarraka. W 2017 otrzymała nominację do nagrody za najlepszą kreację aktorską na festiwalu teledysków „Yapa”. Siedmiokrotna medalistka Mistrzostw Polski w pływaniu dla aktorów. Stypendystka Prezydenta Miasta Wrocław za osiągnięcia artystyczne. Uwielbia dalekie podróże i nowe wyzwania.

Jadwiga Wianecka
fot. Sebastian Paduch
aktorka, absolwentka PWSFTViT w Łodzi. Występowała na deskach Teatru Śląskiego w Katowicach. Grywa w serialach i filmach, obecnie można zobaczyć ją w kinie w filmie Najmro w reż. Mateusza Rakowicza, w którym zagrała postać żony Teplica. W ramach stypendium ZAiKS stworzyła autorski projekt Dykcja empatyczna, który jest symbolicznym zapisem spotkania z Porozumieniem Bez Przemocy (wg Marshalla Rosenberga). Osobowość transportowa – zdecydowanie rower.

Patrycja Mastej
artystka i projektantka, adiunktka w ASP im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu. Działa aktywnie na polu sztuki współczesnej i designu. Realizuje cyklicznie wystawy indywidualne, tworzy pluszowe obiekty, rysunki, obrazy, instalacje, w których bada procesy związane z pamięcią i świadomością ciała. Jej działania charakteryzuje otwartość na interdyscyplinarny dialog pomiędzy architekturą, fotografią, interakcją, obrazem i grafiką. Współpracuje z Muzeum Współczesnym Wrocław, w którym w 2012 roku zainicjowała cykl interaktywnych wielkoformatowych panoram z zestawami ruchomych, magnetycznych obrazów pt. Samoobsługowe Muzeum. Obecnie wraz z Magdaleną Skowrońską w ramach studia On Dream (ondream.eu) opracowuje dla MWW sensualne wystawy interaktywne w ramach projektu Spektrum światła. Jest współlaureatką Nagrody Kulturalnej Gazety Wyborczej wARTo w 2009 roku za projekt Interaktywny Plac Zabaw produkcji WRO Art Center.

Zandos
związany z muzyką od lat 90., brał udział w rozmaitych projektach i zespołach, m.in. Vanadium, MC Skłodowska, Nacht und Nebel, Cabaret Grey, Obok Magla, Len.

Producenci i organizatorzy:
Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu – Instytucja Kultury Samorządu Województwa Dolnośląskiego
oraz PLAZACIEMNIA.PL

Partnerzy:

Instytut im. Jerzego Grotowskiego
Muzeum Współczesne Wrocław

Spektakl dofinansowany z budżetu Samorządu Województwa Dolnośląskiego.

Wydarzenie organizowane w ramach obchodów 25-lecia Święta Województwa Dolnośląskiego

Spektakl prezentowany 13 października towarzyszy Dolnośląskiemu Kongresowi Kultury 2023

Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu wraz ze Stowarzyszeniem Teatr MASKA zapraszamy na spektakl „PARADOX”, który odbędzie się w ramach 29. Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego Jednego Aktora Sam na Javisku w Trenczynie na Słowacji.

SCENARIUSZ, REŻYSERIA, SCENOGRAFIA: KRZYSZTOF PULKOWSKI
MULTIMEDIA I OPRAWA MUZYCZNA: MAREK OLEKSY
WYSTĘPUJE: KRZYSZTOF ROGACEWICZ
Czas trwania 70 min.

Data spektaklu:
13 października 2023 o godz. 20.30

Miejsce spektaklu:
Družba Drama Studio w Trenczynie na Słowacji

O spektaklu: 
Autorski dramat inspirowany książkami Josepha Hellera „Paragraf 22” i „Closing Time”. Wizyjna opowieść pełna przewrotnych akcji i napięcia dramaturgicznego, która zwraca się wprost do wrażliwości widza oraz wiedzie jego emocje na wyprawę… na groteskową wycieczkę szlakiem strachu o własne życie…

„PARADOX” – monodram Krzysztofa Rogacewicza
(…) Yosarian Rogacewicza-Pulkowskiego jest sam. Sam ze swoimi wspomnieniami, strachem, wątpliwościami. Jest sobą, swoim przyjacielem, towarzyszami, pułkownikiem, porucznikiem, generałem. Śmieje się, płacze, krzyczy, szepcze, jąka się. Skacze, klęka, pełza, biega. Pije, pali zioło. Jest sam z całym swoim strachem – wtedy i teraz. Bywa poważny, zrozpaczony, zdystansowany. Pokazuje zaskakującą skalę emocji swoich i postaci, które przed nami odgrywa. Jego kostium, odwołujący się do wojennego munduru, to pamiętające lepsze czasy, spodnie moro, kaftan z przedłużonymi rękawami – może to kaftan bezpieczeństwa(…), czapka pilotka(…), manierka i bajecznie kolorowe buciory, których nie powstydziłyby się dzieci-kwiaty przełomu lat 60. i 70. Odniesień do tego okresu znajdujemy w spektaklu znacznie więcej – w obrazach filmowych i muzyce. Krzysztof Rogacewicz pokazuje całą skalę emocji, nastrojów, rozterek i wahań. Jest wewnątrz i na zewnątrz – nie tylko emocjonalnie, ale i w przestrzeni sceny, na której jedynym elementem scenograficznym są zwieszające się białe bryty materiału. One dzielą przestrzeń na tę część w głębi, która przenosi bohatera (ON) w przeszłość, i tę bliżej nas – do dzisiaj. Bywają też ekranem, na którym wyświetlane są ruchome obrazy pokazujące tło jego/naszego życia.
Rogacewicz specjalizuje się w najtrudniejszej formie teatru – monodramie. Po raz kolejny udowadnia, że robi to doskonale – potrafi skupić na sobie uwagę widowni. Śmieszy, wzrusza, drażni, każe słuchać i reagować. W tak trudnym tekście ani na moment nie traci panowania nad nim, nad sobą i nad widownią. Wielkie gratulacje! To rzadkie osiągnięcie. (Urszula Liksztet, Nowiny Jeleniogórskie, nr 26, 29 czerwca 2021)

Krzysztof Rogacewicz        
Absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej we Wrocławiu (1991). W latach 1992 – 98 grał na scenach Teatru Animacji oraz Teatru C.K.Norwida w Jeleniej Górze. Od 1995 roku aktor niezależnego teatru MASKA w Jeleniej Górze. Od lat obecny na ekranie filmowym i telewizyjnym (m.in. „KURIER”, „Safe Inside”, „KOMORNIK, „1”, „KLAN”, „M jak Miłość”, „Na wspólnej”, „Pierwsza miłość”, „Korona Królów”). Laureat „SREBRNEGO KLUCZYKA”– nagrody przyznawanej przez redakcję Nowin Jeleniogórskich za kreację w spektaklu „PASTORAŁKI”.
Od 1992 z monodramem „Kontrabasista” reprezentował Dolny Śląsk na kilkunastu międzynarodowych festiwalach i przeglądach teatralnych (USA, Kanada, Wielka Brytania, Niemcy, Włochy, Finlandia, Grecja, Chorwacja, Armenia, Czechy, Słowacja, Rosja, Ukraina, Albania). Został  nagrodzony na:  BEST INTERNATIONAL AWARD – NOWY JORK – United SOLO Festiva, 15. International Monodrama Festival ALBAMONO (Albania ) 8. Międzynarodowy Festiwal Małych Form Teatralnych i Monodramów LUDI – Orel, ROSJA,  3. Interbalkan Theatre Festival (Ateny, Grecja)

Fragmenty recenzji:
Rogacewicz specjalizuje się w najtrudniejszej formie teatru – monodramie. Po raz kolejny udowadnia, że robi to doskonale – potrafi skupić na sobie uwagę widowni. Śmieszy, wzrusza, drażni, każe słuchać i reagować. W tak trudnym tekście ani na moment nie traci panowania nad nim, nad sobą i nad widownią. Wielkie gratulacje! To rzadkie osiągnięcie.
Urszula Liksztet, Nowiny Jeleniogórskie, nr 26, 29.06.2021

Bohater monodramu jest z jednej strony wojskowym, kimś, kogo doświadczyła wojna, komu należy się niejako z urzędu szacunek, a z drugiej wariatem, osobą zupełnie niepoważną, mówiącą nielogicznie. Kogo więc oglądamy na scenie? Lotnika z traumą wojenną czy błazna? Nie wiadomo. „Paradox” został bowiem tak skonstruowany, że obie możliwości wydają się przez cały czas w równym stopniu prawdopodobne. Raz, słuchając bohatera, odnosi się wrażenie, że jego obserwacje na temat świata są niezwykle celne i błyskotliwe, a za chwilę wydaje się, że bredzi on zupełnie bez sensu. Powaga przeplata się w tym przedstawieniu z groteską, a mądrość z głupotą. Wszystko wzięte jest w cudzysłów, choć kontekst prezentacji jest jak najbardziej poważny – jest nim bowiem troska o ludzkie życie.
Kamil Bujny, Teatr dla wszystkich, 30.11.2021

Producenci:
Stowarzyszenie Teatr MASKA
Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu – Instytucja Kultury Samorządu Województwa Dolnośląskiego

Organizator Festiwalu:
Kolomaž – združenie pre súčasné umenie

Program 29. Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego Jednego Aktora Sam na Javisku tutaj

Produkcja spektaklu współfinansowana z budżetu  Samorządu Województwa Dolnośląskiego.

Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu wraz z Fundacją „Za Wolność Waszą i Naszą” oraz Wrocławskim Domem Literatury zaporosili na wieczór poetycko-literacki Uładzimira Niklajeu wokół książki „Sam” który odbył się w ramach XI Festiwalu Niezależnej Kultury Białoruskiej w Klubie Proza 4 października br.

Ta książka musiała powstać, ponieważ Uładzimir Niaklajeu jest głosem niejednego już pokolenia Białorusinów walczących o wolność i niepodległość swojego kraju.
Sam — to nazwa nie tylko wiersza, ostatniego tomu i całej książki, lecz nadrzędna idea, która naznacza i organizuje cały dorobek poetycki Autora. Ta postawa zbliża poetę do filozofii egzystencjalizmu, mówiącej iż dążenie do prawdy i pragnienie wolności skazują człowieka na duchowe osamotnienie, niezrozumienie, wyobcowanie i wygnanie.
Jednym z ważniejszych aspektów w uniwersum poetyckim Niaklajeua jest pojęcie ruchu i energii; nieustający ruch od konkretu do abstrakcji, od materii do kosmosu, od człowieka do Boga i na powrót. Przy czym geniusz poety pozwala mu pokonywać te granice z niesłychaną łatwością. Poeta usiłuje wyzwolić drzemiącą w głębi rozmaitych zjawisk energię. Wszystkie żywioły — ogień, ziemię, wodę i powietrze wykorzystuje do kreowania swego świata. W poezji przywołuje potężne moce, które zmuszają do refleksji, głębokiego przeżywania każdej chwili.
Uładzimir Niaklajeu to nie tylko wybitny poeta, to człowiek niesłychanej odwagi, który niejednokrotnie stawiał wierność swoim ideałom ponad ryzyko utraty wolności, a nawet życia. Nawet w celi nie utracił nadziei na wolną demokratyczną Białoruś. Nie traćmy tej nadziei i my.

Dr Alaksandr Raspapou, Institute of East Slavic Philology Adam Mickiewicz University.

«Napisane w rocznicę rosyjskiej agresji na Ukrainę рoemat Uładzimira Niaklajeva “Wojna, której nie ma” z książki „Sam” jest może najbardziej poruszającą ze wszystkich znanych mi poetyckich reakcji».

Bohdan Zadura, poeta, krytyk literacki (Czasopismo „Chas literatury” nr 1 2023).

Uładzimir Niklajeu jest stypendystą Ośrodka Kultury i Sztuki we Wrocławiu i przebywa w Polsce w ramach Rezydencji ICORN m. Wrocław realizowanej przez Wrocławski Dom Literatury oraz  współfinansowanej z budżetu Samorządu Województwa Dolnośląskiego.
Więcej o autorze tutaj

Więcej o XI Festiwalu Niezależnej Kultury Białoruskiej oraz program wydarzenia tutaj.

ВЕЧАР  паэтычна-літаратурны  з  УЛАДЗІМІРАМ НЯКЛЯЕВЫМ,
сустрэча па кнізе „САМ”

У кнізе Уладзіміра Някляева “Сам” ёсць верш, які завяршаецца радкамі: “…і зразумець, што ўсё пражыта. Спазнана ўсё. Апроч жыцця”.

Усе вершы паэта Някляева – спроба спазнаць гэтую таямніцу.

Адну з ягоных паэм («Ложак для пчалы») шмат хто з беларускіх інтэлектуалаў (напрыклад, філосаф В. Акудовіч) назваў лепшай беларускай паэмай ХХ стагодзьдзя. Магчыма, так яно і ёсць, і ўсё ж з майго гледзішча, дык найлепшы някляеўскі твор – змешчаная ў гэтай кнізе “эмігранцкая” паэма «Паланэз».

Усім сваім талентам Уладзімір Някляеў працуе дзеля Беларусі, беларускай культуры, якую ўсімі сваімі сіламі бароніць. Менавіта дзеля гэтага ён прыйшоў у палітыку, стаўшы кандыдатам у прэзідэнты і сказаўшы беларусам: „Я прыйшоў, каб вы перамаглі!”. І яшчэ сказаўшы ім, што як ёсьць Бог на Небе, так Праўда павінна быць і валадарыць на Зямлі. За гэта Някляеў дорога заплаціў, але за гэта ж Беларусь яшчэ болей палюбіла свайго паэта. І паэт адказаў ёй яшчэ большай любоўю, сьведчаннем чаму – радкі гэтай кнігі. Тут і філасафічнасьць, і трагізм гісторыі, і ўсё звычаёвае права продкаў: жыць па сумленьню, калі Праўда роўная Богу.

Язэп Янушкевіч, літаратуразнаўца, кандыдат філалагічных навук.

Organizator: Fundacja „Za Wolność Waszą i Naszą”

www.zawolnosc.eu
facebook.com/zawolnosc

Współorganizatorzy: Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu, Biuro Parlamentu Europejskiego we Wrocławiu, Centrum Dialogu im. Juliusza Mieroszewskiego, Domek Miedziorytnika, Instytut im. Jerzego Grotowskiego, Instytut Historii Uniwersytetu Wrocławskiego, Kolegium Europy Wschodniej im. Jana Nowaka- Jeziorańskiego, Politechnika Wrocławska, Przejście Dialogu, Stowarzyszenie Białoruski Związek Solidarności, Stary Klasztor, Teatr Polski we Wrocławiu, Wrocławski Dom Literatury

Projekt jest współfinansowany z budżetu Samorządu Województwa Dolnośląskiego oraz przy wsparciu miasta Wrocław

Wydarzenie organizowane w ramach obchodów 25-lecia Święta Województwa Dolnośląskiego