SPOTKANIE WOKÓŁ KSIĄŻKI „MIRA MIĘDZY A I Ż. MALARSTWO (1966-2021)”

Informujemy, że z przyczyn niezależnych od organizatora na spotkaniu nie może być obecny Mariusz Szczygieł.
Spotkanie będzie streamingowane na fanpage’uOśrodka Kultury i Sztuki we Wrocławiu
oraz na fanpage’u Instytutu Grotowskiego na portalu Facebook

Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu we współpracy z Instytutem im. Jerzego Grotowskiego zapraszają na spotkanie wokół monografii artystki Miry Żelechower-Aleksiun pt. „Mira między A i Ż. Malarstwo (1966-2021)”, w którym udział wezmą Mira Żelechower-Aleksiun oraz autorzy tekstów i goście artystki m.in. Waldemar Okoń, Zofia Gebhard, Alina Drapella-Hermansdorfer i Ewa Molenda-Pilecka.

Dyskusję moderował będzie Mariusz Szczygieł – dziennikarz, reportażysta, autor bestsellerowych książek.

środa, 15 czerwca 2022, godz. 18.00
Instytut im. Jerzego Grotowskiego, Sala Teatru Laboratorium (Wrocław, Rynek-Ratusz 27).

Wstęp tylko z wejściówkami, które można zarezerwować przez FORMULARZ

Liczba miejsc ograniczona.

Na plakacie: Mira Żelechower-Aleksiun, Tak, warto!, 1990, akryl, papier, 20×30, fot. P. Kuzborski

UCZESTNICY SPOTKANIA:

Mira Żelechower-Aleksiun (ur. w 1941 r. w Millerowie koło Rostowa). Studiowała w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych (obecnie Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu). Dyplom otrzymała w Katedrze Malarstwa Architektonicznego u prof. Stanisława Dawskiego w 1966 roku. Poza malarstwem zajmowała się również scenografią. Współpracowała z Włodzimierzem Hermanem w Teatrze Studenckim „Kalambur”, Jerzym Bielunasem, Kazimierzem Braunem we Wrocławskim Teatrze Współczesnym, Wiesławem Hejno w Teatrze Lalek we Wrocławiu, od 1987 roku, z Włodzimierzem Staniewskim w Ośrodku Praktyk Teatralnych „Gardzienice” oraz z Grzegorzem Bralem i Anną Zubrzycki w Teatrze „Pieśń Kozła”. W swoim dorobku ma udział w ponad osiemdziesięciu wystawach zbiorowych i indywidualnych. Za najbardziej znaczące uważa uczestnictwo w wystawie „Polaków portret własny” w 1979 w Krakowie.

Mariusz Szczygieł (ur. 1966) – reporter, pisarz. Od 1990 r. związany z „Gazetą Wyborczą”. Oprócz Hanny Krall najczęściej przekładany z żyjących polskich reporterów; jego książki zostały wydane w 21 krajach. Za „Gottland” zdobył Europejską Nagrodę Książkową 2009, a w Polsce Nike Czytelników. Zdobywca tytułu Dziennikarz Roku 2013 w konkursie Grand Press. Za „Nie ma” zdobył podwójną Nagrodę Nike 2019 (w wyborze jury i czytelników). Debiutował w wieku 16 lat w tygodniku „Na przełaj”. W latach 90. znany z prowadzenia talk show „Na każdy temat”. Czechofil, autor kilku bestsellerowych książek o Czechach („Gottland”, „Zrób sobie raj”, „Laska nebeska”). Autor monumentalnej, trzytomowej antologii polskiego reportażu XX wieku „100/XX”. Odznaczony przez Prezydenta RP orderem Polonia Restituta. Nauczyciel wielu reporterów młodego pokolenia, prowadzi autorskie zajęcia w Polskiej Szkole Reportażu. Zdobył nagrodę Autorytet 2015 w konkursie Mediator, przyznawaną przez studentów wszystkich szkół dziennikarskich w Polsce. Jest prezesem Fundacji Instytut Reportażu, która prowadzi znaną w Warszawie księgarnio-kawiarnię Wrzenie świata oraz wydawnictwo książkowe Dowody na Istnienie. Miłośnik czeskiej Pragi. Mieszka w Warszawie.

Zofia Gebhard jest historyczką sztuki i poetką; pracowała w muzeach i jako dziennikarka – przez długie lata była związana z wrocławską rozgłośnią radiową; wykładała w Akademii Sztuki Trzeciego Wieku, nadal jest nauczycielem w Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu. Wydała siedem tomików wierszy, napisała wiele tekstów o sztuce i artystach, jest autorką monodramów, słuchowisk radiowych i opowiadań. Kilka razy wystąpiła jako performerka i były to dla niej ważne działania ideowe. Powtarza za Ursulą K. Le Guin: mój czas jest zajęty, jest zajęty życiem.

Waldemar Okoń – historyk sztuki, poeta, krytyk artystyczny, kurator wystaw sztuki współczesnej, absolwent filologii polskiej i historii sztuki Uniwersytetu Wrocławskiego, specjalizuje się w historii sztuki XIX i XX wieku. Opublikował m.in. zbiory studiów poświęconych tej epoce w książkach: Sztuka i narracja (1988), Alegorie narodowe (1992), Sztuki siostrzane (1992), Wtajemniczenia (1996), Stygnąca planeta (2002). Przeszłość przyszłości (2005). Wydał również tomy poezji: Wiersze północne (1989), Poematy nadziemne ( 2000), Stonehenge (2001), Wersy dla Orfeusza (2003), Księga wersów (2004), Atlantyda (2007), Motyw Tespazjosa (2013), Cykle (2016), scenariusz widowiska teatralnego: Antoni S. czyli Wieża Babel (1995), wybory prozy poetyckiej: Zapisy bez daty (1998), Niebezpieczne małe prozy (2015) – również w formie audiobooka (2016), Granice pytań (2016), książki prozatorskie: Max z drugiej strony ulicy (2015), Jestem jak echo. Rok 1983 (2017), baśń dla dzieci i dorosłych Michaś i Księżyc (2019), monografie: Jan Matejko i Stanisław Wyspiański (1998), Kresy w malarstwie polskim (2006) oraz „Dniewnik” czyli kronika niezapowiadanych śmierci” (2021). Twórca koncepcji i redaktor naczelny wychodzącego od roku 2006 kwartalnika Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu Wrocławskiego „Quart”. Stypendysta Fundacji Lanckorońskich i Funduszu Pomocy Niezależnej Literaturze i Nauce Polskiej, od 1996 roku członek Stowarzyszenia Pisarzy Polskich − obecnie prezes wrocławskiego Oddziału SPP. Pracuje w Instytucie Historii Sztuki Uniwersytetu Wrocławskiego na stanowisku profesora.

Alina Drapella-Hermansdorfer – architektka, profesor uczelni na Politechnice Wrocławskiej, gdzie zajmuje się krajobrazem oraz architekturą zrównoważoną; współzałożycielka Fundacji Hermansdorferów Top Modern Art, mającej na celu edukację, udostępnianie rodzinnej kolekcji oraz promowanie sztuki współczesnej w przestrzeniach publicznych. W realizacjach parkowych, jak park Tysiąclecia we Wrocławiu, którego jest współautorką, łączy naturalizm i site specific z krajobrazową narracją o historycznym związku człowieka z konkretnym miejscem. Prywatnie interesuje się religioznawstwem, mistyką oraz nurtami symbolicznymi w kształtowaniu przestrzeni.

Ewa Molenda-Pilecka – kulturoznawczyni, teoretyczka teatru, specjalistka z zakresu komunikacji społecznej. W przeszłości wykładowczyni Instytutu Kulturoznawstwa na Uniwersytecie Wrocławskim oraz Pomaturalnego Studium Animatorów Kultury Skiba. Członkini Rady Programowej „Błaźnic” – realizowanej corocznie we wrocławskim Muzeum Teatru rezydencji artystycznej Anny Zubrzycki. Od początku istnienia tego społeczno-artystycznego projektu współtworzy go z Anną Zubrzycki. W kolejnych edycjach przygotowująca i prowadząca debaty.

Zdjęcia: Mira Żelechower-Aleksiun (fot. archiwum Artystki), Mariusz Szczygieł (fot. Damian-Maliszewski), Zofia Gebhard (fot. Lidia Kupczyńska-Jankowiak), Waldemar Okoń (fot. Maria Poprzęcka), Ewa Molenda–Pilecka (fot. Marianna Wasik).

O KSIĄŻCE:

Książka Mira między A i Ż. Malarstwo (1966-2021) Monografia jest prezentacją dzieł malarskich – z okazji jubileuszy 55-lecia pracy artystycznej (1966–2021) oraz 80-lecia urodzin (1941–2021) uznanej wrocławskiej artystki, malarki i scenografki teatralnej – Miry Żelechower-Aleksiun, pod redakcją Kazimiery Kuzborskiej. Zawiera, w układzie achronologicznym, wybrane dzieła głównych cykli malarskich, a także teksty poświęcone sztuce Artystki, m.in.: Małgorzaty Baranowskiej (1945-2012), Małgorzaty Kitowskiej-Łysiak (1953-2012), Zofii Gebhard, Waldemara Okonia, Piotra Jakuba Fereńskiego. Publikacja ma charakter monografii. Krytycy w sposób komplementarny przedstawiają zarówno malarstwo, jak i klimat, aurę i przesłania, które ono zawiera.

Bardzo istotnym tekstem jest Autoportret w ruchu Miry Żelechower-Aleksiun. Artystka wspomina ważne dla siebie wydarzenia artystyczne, które ją inspirowały, kształtowały i wzbogacały postawę twórczą.

W trakcie wydarzenia będzie możliwość zakupu książki.

Więcej o książce na: www.okis.pl

Wydawca: Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu – Instytucja Kultury Samorządu Województwa Dolnośląskiego.

Partnerem wydawniczym książki jest Strefa Kultury Wrocław w ramach Wrocławskiego Programu Wydawniczego.

Publikacja współfinansowana z budżetu Samorządu Województwa Dolnośląskiego.

Organizatorzy spotkania:
Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu – Instytucja Kultury Samorządu Województwa Dolnośląskiego oraz Instytut im. Jerzego Grotowskiego