„STASCHA, CZYLI PŁOMIEŃ W ODDECHU”

Spektakl biograficzny na podstawie listów Stanisławy Przybyszewskiej, w reżyserii Marcina Czerwińskiego (czervo_01) przywraca tę radykalną postać współczesnej publiczności. Przybyszewska to niesłusznie zapomniana pisarka międzywojnia, która świadomie skazała się na samotne życie w baraku i oddała je prawie w całości pisaniu. Pisane listy do swojej siostry przyrodniej Iwi Bennet, podpisywała jako Stascha. Szerszej publiczności pisarka znana jest ze słynnej Sprawy Dantona, sfilmowanej przez Andrzeja Wajdę. W roli Stanisławy Przybyszewskiej wystąpią: Anna Skubik, Jadwiga Wianecka i Lucyna Szierok-Giel, a towarzyszyć im będzie muzyka na żywo w wykonaniu Zandosa. Scenografię i kostiumy do spektaklu zaprojektowała Patrycja Mastej.

„Mróz stał się piekielnym. Wczoraj –20, dziś –25ºC. Od 21 godziny martwa cisza w mieście. Okna od góry do dołu zarośnięte gęstym białym futerkiem: lepsze to od firanek, ale nadaje wnętrzu już zgoła charakter najprywatniejszego mieszkania na ziemi: grobu”. Tak wyglądało mieszkanie pisarki zimą w Wolnym Mieście Gdańsk. Stanisława Przybyszewska doświadczyła bólu, nałogu, choroby. Maria Janion zaliczyła ją w poczet męczenników egzystencji.

Scenariusz i reżyseria: czervo_01 (Marcin Czerwiński)
Scenografia i kostiumy: Patrycja Mastej
Muzyka: Zandos

W rolach głównych:
Anna Skubik-Sigala
Lucyna Szierok-Giel
Jadwiga Wianecka

Projekt plakatu: Paulina Zielona

Na zdjęciu: Stanisława Przybyszewska, autor nieznany. Zdjęcie pochodzi ze zbiorów PAN Archiwum w Warszawie Oddział w Poznaniu.

Patrycja Mastej
artystka i projektantka, adiunktka w ASP im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu. Działa aktywnie na polu sztuki współczesnej i designu. Realizuje cyklicznie wystawy indywidualne, tworzy pluszowe obiekty, rysunki, obrazy, instalacje, w których bada procesy związane z pamięcią i świadomością ciała. Jej działania charakteryzuje otwartość na interdyscyplinarny dialog pomiędzy architekturą, fotografią, interakcją, obrazem i grafiką. Współpracuje z Muzeum Współczesnym Wrocław, w którym w 2012 roku zainicjowała cykl interaktywnych wielkoformatowych panoram z zestawami ruchomych, magnetycznych obrazów pt. Samoobsługowe Muzeum. Obecnie wraz z Magdaleną Skowrońską w ramach studia On Dream (ondream.eu) opracowuje dla MWW sensualne wystawy interaktywne w ramach projektu Spektrum światła. Jest współlaureatką Nagrody Kulturalnej Gazety Wyborczej wARTo w 2009 roku za projekt Interaktywny Plac Zabaw produkcji WRO Art Center.

Anna Skubik-Sigala
fot. Ateller do MoMo
aktorka-lalkarka, ukończyła PWST Kraków, wydział zamiejscowy we Wrocławiu, Wydział Lalkarski. W 2013 nagrodzona przez Marszałka Województwa Dolnośląskiego za osiągnięcia w dziedzinie kultury. Stypendystka Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego na rok 2013. W 2009 stypendystka Instytutu Kultury Polskiej w Nowym Jorku. Swoimi monodramami zdobyła wiele nagród krajowych i zagranicznych, m.in. w 2008 – Grand Prix 42. Wrocławskich Spotkań Teatrów Jednego Aktora, w 2009 – Nagrodę za innowacyjność w sztuce lalkarskiej podczas 13th World Festival of Puppetry w Pradze, w 2010 – Nagrodę Związku Artystów Scen Polskich za kreację aktorską, w 2011 – Nagrodę Publiczności na Festiwalu Teatrów Jednego Aktora w Toruniu, w 2013 – Best Actress-Silver Wayang na World Puppet Carnival w Indonezji, w 2014 – nagrodę Best Solo Interpretation na Harmony World Puppet Carnival w Bangkoku. Prezentowała swoje spektakle w kraju i poza jego granicami w Los Angeles, Nowym Jorku, Wielkiej Brytanii, Armenii, Czechach, Indonezji, Niemczech, Włoszech, Hiszpanii, Grecji, Szkocji, Irlandii oraz w Ukrainie. Spektakle, nad którymi pracuje, prezentuje również w obcych językach: greckim, hiszpańskim i angielskim. Od 2016 prowadzi Stowarzyszenie K.O.T., gdzie realizuje projekty edukacyjne i artystyczne. Współpracuje ze Stowarzyszeniem Kobietostan, realizując projekty z kobietami i dziewczętami ze środowisk zagrożonych wykluczeniem.

Lucyna Szierok-Giel
fot. Księżar
ukończyła Wydział Aktorski PWST w Krakowie (obecnie AST), filia we Wrocławiu. Jest również absolwentką Akademii Muzycznej we Wrocławiu na Wydziale Instrumentalnym, specjalizacja flet poprzeczny. W 2011 roku wystąpiła w filmie do spektaklu Blanche i Marie w reż. Cezarego Ibera w Teatrze Polskim we Wrocławiu. W 2013, jako studentka ostatniego roku PWST, nawiązała współpracę z Teatrem Ad Spectatores, gdzie gra do dziś. Można ją również zobaczyć w spektaklach Wrocławskiego Teatru Tańca, a także w Teatrze na Faktach wrocławskiego Instytutu Grotowskiego. Od 2017 do 2021 roku była aktorką Teatru Nowego im. Kazimierza Dejmka w Łodzi. Od 2022 roku aktorka Teatru Polskiego we Wrocławiu. Można ją również zobaczyć na dużym ekranie. Ostatnio zagrała w filmie Letnie popołudnie w reż. Y. Ouarraka. W 2017 otrzymała nominację do nagrody za najlepszą kreację aktorską na festiwalu teledysków „Yapa”. Siedmiokrotna medalistka Mistrzostw Polski w pływaniu dla aktorów. Stypendystka Prezydenta Miasta Wrocław za osiągnięcia artystyczne. Uwielbia dalekie podróże i nowe wyzwania.

Jadwiga Wianecka
fot. Sebastian Paduch
aktorka, absolwentka PWSFTViT w Łodzi. Występowała na deskach Teatru Śląskiego w Katowicach. Grywa w serialach i filmach, obecnie można zobaczyć ją w kinie w filmie Najmro w reż. Mateusza Rakowicza, w którym zagrała postać żony Teplica. W ramach stypendium ZAiKS stworzyła autorski projekt Dykcja empatyczna, który jest symbolicznym zapisem spotkania z Porozumieniem Bez Przemocy (wg Marshalla Rosenberga). Osobowość transportowa – zdecydowanie rower.

Zandos
związany z muzyką od lat 90., brał udział w rozmaitych projektach i zespołach, m.in. Vanadium, MC Skłodowska, Nacht und Nebel, Cabaret Grey, Obok Magla, Len.

czervo_01
fot. Paweł Zasada
literaturoznawca, redaktor, poeta. Reżyseruje spektakle pod hasłem ‘ciemnia’ i prowadzi stronę plazaciemnia.pl. Autor książek o literaturze Smutek labiryntu i Maszyna przecząca oraz książki poetyckiej Miniaturzyści esperanto (papierwdole, 2020, nagroda Iłłakowiczówny). Mieszka we Wrocławiu. W przyszłym roku ukaże się jego książka o Przybyszewskiej.