Udostępnij:

NAGRODA ODRY

Nagroda Odry przyznawana jest od 1961. Wśród laureatów są m.in: Jan Józef Szczepański za całokształt twórczości (1980), Wisława Szymborska za twórczość poetycką, a zwłaszcza za tom „Ludzie na moście (1986), Tadeusz Różewicz za tomy: wierszy – Regio; utworów dramatycznych „Teatr niekonsekwencji”; prozy „Śmierć w starych dekoracjach”(1970), Jan Miodek za „Słownik Ojczyzny Polszczyzny” (2002), Wiesław Myśliwski za powieść „Traktat o łuskaniu fasoli” (2006), Czesław Miłosz za tom poezji pt. „To” uznając go za wybitne, przejmujące prawdą refleksji i olśniewające urodą języka lirycznego dzieło (2000), Ryszard Kapuściński za dotychczasową twórczość – reportaże, eseje będące wymownym i wnikliwym świadectwem epoki, w której żyjemy (1996), Leszek Kołakowski za książkę pod tytułem „Horror Metaphysicius” z uwzględnieniem dotychczasowej twórczości filozoficznej i literackiej autora, stanowiącej wzorzec intelektualnej odpowiedzialności i zaangażowania w sprawy współczesnego świata (1990) i wielu innych.

Laureaci Nagrody miesięcznika ODRA

 

1961

Jan Reiter
za całokształt pracy naukowej nad dziejami czasopiśmiennictwa polskiego na Śląsku

1962

Karol Jonca Alfred Konieczny
za dzieło „Festung Breslau”

1963

Zygmunt Dulczewski Andrzej Kwilecki
za opracowanie „Pamiętników Ziem Odzyskanych”

1964

Zbigniew Zielonka
za powieść „Orły na sarkofagu”

1965

Henryk Worcell
za zbiór opowiadań „Najtrudniejszy język świata”

1966

Wilhelm Szewczyk
za całokształt twórczości literackiej i publicystycznej

1967

Zdzisław Hierowski
za całokształt twórczości w zakresie krytyki literackiej i historii literatury

1968

Tadeusz Mikołajek
za całokształt twórczości nowelistycznej i powieściowej

1969

Marian Jachimowicz
za całokształt twórczości poetyckiej

1970

Tadeusz Różewicz
za tomy: wierszy„Regio”; utworów dramatycznych – „Teatr niekonsekwencji; prozy – „Śmierć w starych dekoracjach”

1971

Edward Balcerzan
za tom szkiców krytycznych „Obok głosu”

1972     

Jan Strzelecki
za książkę „Próby świadectwa”

1973

Kornel Filipowicz
za całokształt twórczości prozatorskiej

1975

Eugeniusz Geppert
Mieczysław Klimowicz
nagrody specjalne z okazji trzydziestolecia powrotu Ziem Zachodnich do Polski

1976

Mieczysław Jastrun
za „Poezje zebrane” i tom poezji „Błysk obrazu”

1977

Władysław Terlecki
za całokształt twórczości, a zwłaszcza za tom „Rośnie las”

1978

Jan Szczepański
za książkę „Sprawy ludzkie”

1979

Stanisław Lem
za twórczość literacką, a zwłaszcza za eseistykę

1980

komitet redakcyjny Konwersatorium „Doświadczenie i przyszłość
za wkład w ideowe i intelektualne przygotowanie dróg do naprawy Rzeczypospolitej
Jan Józef Szczepański
za całokształt twórczości

1982

Jan Baszkiewicz
za pisarstwo z dziedziny historii myśli politycznej, a zwłaszcza za tom „Wolność, równość, własność”
Jacek Łukasiewicz
za twórczość eseistyczną i krytyczną, a zwłaszcza za tom „Mieczysława Jastruna spotkania w czasie”

1983

Józef Kelera
za twórczość eseistyczną, a zwłaszcza za tom „Wrocław teatralny 1945-1980″
Jerzy Topolski
za pisarstwo historyczne, a szczególnie za dzieło „ Teoria wiedzy historycznej”

1984

Ludwik Flaszen
za twórczość eseistyczną, a zwłaszcza za książki „Cyrograf” i „Teatr skazany na magię” oraz za inspirującą działalność w Teatrze Laboratorium
Ryszard Przybylski
za twórczość eseistyczną, a szczególnie za książkę „Klasycyzm, czyli prawdziwy koniec Królestwa Polskiego”

1985

Igor Newerly
za całokształt twórczości, a zwłaszcza za tom „Za Opiwardą, za siódmą rzeką”, łączący elementy reportażu i eseju historycznego i podejmujący zagadnienia m. In. Ziem Zachodnich

1986

Wisława Szymborska
za twórczość poetycką, a zwłaszcza za tom „Ludzie na moście”

1987

Tadeusz Konwicki
za książkę „Bohiń” na tle dotychczasowej twórczości

1988

Julian Stryjkowski
za powieść „Echo”, stanowiącą ważne dopełnienie obrazu świata, który stał się przeszłością

1989

Hanna Krall
za powieść „Sublokatorka” i zbiór reportaży „Trudności ze wstawaniem” oraz „Hipnoza”

1990

Leszek Kołakowski
za książkę pt. „Horror Metaphysicus” z uwzględnieniem dotychczasowej twórczości filozoficznej i literackiej autora, stanowiącej wzorzec intelektualnej odpowiedzialności i zaangażowania w sprawy współczesnego świata

1991

Włodzimierz Odojewski
za twórczość prozatorską ze szczególnym uwzględnieniem powieści i tomów opowiadań „Zasypie wszystko, zawieje”, „Zabezpieczanie śladów”, „Zapomniane, nieuśmierzone”

1992

Jarosław Marek Rymkiewicz
za całokształt twórczości ze szczgólnym uwzględnieniem eseistyki, w tym za „Rozmowy polskie latem roku 1983″ oraz „Umschlagplatz”

1993

Gustaw Herling-Grudziński
za całokształt twórczości, z uwzględnieniem wydanego w 1992 roku „Dziennika pisanego nocą (1989-1992)”

1994

Andrzej Friszke
za książkę „Opozycja polityczna wiatach 1945-1980″

1995

Michał Głowiński
za książkę „Pismak 1963″ i całokształt eseistyki

1996

Ryszard Kapuściński
za dotychczasową twórczość – reportaże i eseje, będące wymownym i wnikliwym świadectwem epoki, w której żyjemy

1997

Andrzej Sosnowski
za całokształt dotychczasowej twórczości

1998

Zygmunt Kubiak
za książkę „Mitologia Greków i Rzymian” z uwzględnieniem dotychczasowej działalności translatorskiej i eseistycznej

1999

Tymoteusz Karpowicz
za tom tekstów poetyckich „Słoje zadrzewne” (Wydawnictwo Dolnośląskie, 1999), podkreślając wybitne walory całokształtu twórczości poetyckiej, dramaturgicznej i eseistycznej pisarza, który przebywając na emigracji od 1974 roku został w kraju niemal zapomniany.

2000

Czesław Miłosz
za tom poezji pt. „To”, uznając go za wybitne, przejmujące prawdą refleksji i olśniewające urodą języka lirycznego dzieło

2001

Karl Dedecius
za niemiecką 7-tomową „Panoramę literatury polskiej XX wieku” („Panorama der polnischen Literatur des XX Jahrhunderts”) oraz za całokształt twórczości

2002

Jan Miodek
za „Słownik Ojczyzny Polszczyzny”, będący uwieńczeniem dzieła naukowego i wieloletniej działalności popularyzatorskiej

2003

Ewa Lipska
za tom wierszy pt. „ Ja” (WL) i całokształt twórczości poetyckiej

2004

Karol Modzelewski
za książkę „Barbarzyńska Europa”

2005

Janusz Degler
za całokształt twórczości ze szczególnym uwzględnieniem I tomu „Listów do żony”

2006

Wiesław Myśliwski
za powieść „Traktat o łuskaniu fasoli”
Gregor Thum
za monografię „Obce miasto. Wrocław 1945 i potem”

2007

Olga Tokarczuk
za powieść „Bieguni” i wcześniejsze dzieła


2008
Janina Katz
za powieść „Pucka i zbiór wierszy „Pisane po polsku”

2009
Magdalena Grochowska
za książkę „Jerzy Giedroyc. D o polski ze snu”

2010
Jerzy Pomianowski
za całokształt pracy

 

2011
Janusz Tazbir
za zbiór esejów historycznych „Od sasa do lasa”

 

2012
Zygmunt Bauman
za książki „To  nie  jest  dziennik” i  „Bauman\ Bałka”, które dowodzą  szerokiego  spektrum  jego  zainteresowań  obejmujących  socjologię, filozofię, politologię, etykę, teologię,  a  także  wrażliwości  na  urodę  i  wagę  literatury.

 

2013
Jerzy Pilch
za książki „Wiele demonów” i „Drugi dziennik”; za wprowadzenie do literatury mikroświata polskiej społeczności luterskiej i przywrócenie diarystyce rangi sztuki.

 

2014
Józef Hen
za tom „Dziennika ciąg dalszy”, kontynuacji „Dziennika na nowy wiek” będącego wnikliwą diagnozą stanu świadomości społeczeństwa polskiego XXI wieku.

 

2015
Małgorzata Szejnert
 za tom „Usypać góry. Historie z Polesia” oraz inne książki, które łączą w sobie reporterską dociekliwość, epicką perspektywę i poetycką wrażliwość.

2016
Marcin Sendecki
za tom „W” należący do książkowego cyklu, który układa się w biograficznie i historycznie zorientowaną, mądrą i emocjonalnie angażującą całość.

 

2017
Klementyna Suchanow
za książkę „Gombrowicz. Ja, geniusz” znakomicie napisaną, podyktowaną wieloletnią pasją badawczą i jak dotąd najpełniejszą spośród wydanych w Polsce biografii Gombrowicza.

2018
Kazimierz Orłoś
w uznaniu dla jego całego dorobku prozatorskiego.

2019
Tomasz Łubieński

2020
Zyta Rudzka

Odsłuchaj treść artykułu
Skip to content

Zapisz się do naszego newslettera

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych (pokaż całość)